[One Shot Fiction]
ปึ๊ก
เสียงประตูไม้ดังขึ้น ร่างบางหันตัวกลับเขามาทางกระจกก่อนที่จะสะดุ้งโหยง
“พี่แทยง!!” โดยองตะโกนด้วยความตกใจ
มือหนารีบปิดปากอีกคนก่อนที่จะส่งเสียงดังไปมากกว่านี้
“ชู่ว..เงียบๆสิ เดี๊ยวคนอื่นก็ได้ยินกันพอดี” มือหนาที่ปิดปากไว้เปลี่ยนเป็นนิ้วเรียวประกบคู่ปากบางนั้น
ร่างหนาผละตัวออกจากร่างบางที่เพิ่งมาถึงก่อนที่จะกลับไปนั่งเงียบ
ทั้งสองคนยังคงไม่พูดจาอะไรกันเนื่องจากเรื่องที่ทะเลาะกันเมื่อช่วงบ่าย
“โดยองอ่า..” แทยงหันไปเปิดบทสนทนากับคนที่นั่งหน้าบึ้งเงียบอยู่ตรงหน้า
“อะไรครับ” โดยองกรอกตาไปมา
“ล๊อคประตูดีไหม” แทยงชี้ไปยังประตูไม้บานเดิม
“ก็แล้วแต่ครับ” โดยองหยักไหล่ทั้งสองข้างก่อนจะเอนตัวไปล๊อคประตูบ้านไม้นั้น
แต่แล้วบทสนทนาก็จบลงเพียงแค่นั้น
“แทยงฮยอง..” คราวนี้กลับเป็นอีกฝ่ายที่เริ่มบทสนทนาอีกครั้ง
“เรื่องเมื่อตอนบ่าย..เจ็บมากไหมอะ” โดยองก้มหน้านิ่งเงียบไม่ได้สบตาอีกคนแม้แต่อย่างใด
“ก็..ไม่ได้เป็นอะไรมากหรอก อย่าคิดมากสิ” แทยงลูบผมสีสว่างนั้น
“เลิกทำตัวขี้งอนได้ ฮยองก็พอใจแล้ว” แทยงเผยยิ้มอ่อนให้อีกคน
“ผมไม่ได้ขี้งอนซักหน่อย!” โดยองทำแก้มตุ่ยจ้องไปยังแทยงที่กลั้นหัวเราะไม่ไหว
“ก็นี่แหละที่เขาเรียกว่างอน” แทยงจุ๊บเข้าไปที่หน้าผากบางของโดยอง
สันปลายจมูกแหลมนั้นไซร้ตามลงไปที่สันจมูกของอีกคนก่อนที่ปากหนานั้นจะไปประจบกับปากบางของโดยอง
ริมฝีปากหนานั้นประทับจูบลงไปที่ริมฝีปากบางนั้น ลิ้นอุ่นในโพรงปากของแทยงเริ่มซุกไซร์เข้าไปสำรวจโพรงปากของโดยอง
“อือ..อย่าสิครับฮยอง พวกเรากำลังถ่ายทำกันอยู่นะ” โดยองชี้ไปยังกล้องที่ถูกติดตั้งไว้ในห้องน้ำ
“ไม่เป็นไรหรอกน่า” แทยงผละร่างบางนั้นให้นอนลงไปบนพื้นราบก่อนที่จะเลิกชายเสื้ออีกคนขึ้น มือหนานั้นเหวี่ยงประเป๋าเป้ของโดยองไปอีกฝั่ง
นิ้วเรียวกันเขี่ยเล่นกับยอดอกภายใต้เสื้อขาวบาง
“ฮยองครับ..รอให้พวกเขาถ่ายทำกันเสร็จก่อนไม่ได้หรอ” โดยองผละปากตัวเองออกจากการสำรวจของอีกคน
“พรุ่งนี้มีกิจกรรมเยอะ ต้องนอนเร็วๆ” แทยงกระซิบบอกข้างหูของอีกคน
“ทำแบบนี้มันก็เหนื่อยนะครับ..!!” ดวงตากลมนั้นเบิกกว้างเมื่อปากที่กำลังพูดอธิบายอยู่ ถูกหยุดด้วยสิ่งบางอย่าง
มือหนาทั้งสองข้าง ปลดกางเกงผ้าสีดำเข้มนั้นออก แล้วค่อยลูบคลำส่วนลับภายใต้กางเกงชั้นในลายสวยนั้น ก่อนที่จะงัดมันออกมาเพชิญหน้ากับร่างบางที่มัวแต่พูดจนไม่ได้สนใจอะไรตรงหน้า
“อ๊ะ..” แทยงเผลอครางออกมาเพราะอีกคนที่ดูเหมือนจะเริ่มหงุดหงิดนั้นตอบสนองความต้องการของเขา
“ถ้าอยากทำมากนักก็รีบทำให้มันเสร็จๆเถอะครับ” โดยองช้อนตามองอีกคนด้วยความไม่พอใจ
ลิ้นอุ่นซุกไซร้ทั่วแก่นกายนั้น
“อาาาา..แบบนั้นแหละโดยอง” มือหนาาเริ่มลูบคลำผมสีสว่างนั้นอีกครั้งก่อนที่จะจับมันกระแทกรับแก่นกายของเขา
แขนบางทั้งสองโอบรัดร่างหนานั้นให้แนบชิดกับเขา
ปึงๆๆ
เสียงสั่นของประตูไม้ดันขึ้นบ่งบอกถึงคนข้างนอกที่ต้องการจะเข้ามาข้างใน
“เหหหห อะไรกันเนี่ย ไม่สนุกนะครับมาล๊อคประตูห้องแบบนี้” เตนล์เริ่มส่งเสียงโหวกเหวกโวยวายกับทีมงาน
แต่ก็เป็นจังหวะเดียวกันที่อีกคนนั้นปลดปล่อยน้ำสีขาวนั้นออกมาพอดี
“อ๊อก..” โดยองสำลักความคาวของน้ำรักของแทยงนั้นก่อนที่จะชิงดึงหัวของอีกคนมา แล้วจูบเข้าไปที่ริมฝีปากหนานั้น
“อื้อ..” แทยงครางเมื่อโดยองดึงเขาเข้ามาแล้วจูบ โพรงปากคาวนั้นแบ่งปันน้ำขาวอุ่นให้กับโพรงปากของอีกคน
มือบางเล่นซุกซนใต้เสื้อแจ๊กเก็ตสีดำนั้น ลูบคลำไปตามหน้าท้องแข็งแล้วไปหยุดเล่นกับยอดอก
แทยงผลักร่างบางนั้นที่เริ่มจะซุกซนเกินควรนั้นออก
กลืนน้ำสีขาวคาวนั้นลงคอก่อนที่จะหันมาเรียกสติเจ้าร่างบางที่อยู่ในภวังค์
“โดยอง เร็วๆทีมงานจะมาปลดล๊อคประตูแล้ว” มือหนารีบเปิดก๊อกน้ำจากอ่างล้างหน้าแล้วสาดเข้าไปที่ใบหน้าสวยนั้น
“หะ!?อะไรนะ” โดยองนึกสติขึ้นได้ก็รีบกลืนน้ำคาวที่คาปากของเขาอยู่นั้นลงคอ
มือหนาทั้งสองของแทยงรีบจัดการเช็ดคราบคาวที่ยังคงติดอยู่บนแก่นกายนั้น ส่วนร่างบางก็เริ่มเช็ดพื้นทำลายคราบรักของเขาสองคน
แกร๊ก
แอ๊ด
เสียงประตูบานไม้ทั้งสองถูกเปิดออกพร้อมกับหน้ามุ่ยของอีกคน
“ทีหลังอย่าทำแบบนี้นะครับ มันเสียเวลาแอร์ไทม์กับทีมงาน” สตาฟที่เดินมาปลดล๊อคประตูหันมาดุร่างทั้งสองที่อยู่ในห้อง
“อะไรเนี่ย ไม่เห็นสนุกเลย!!” เตนล์ทิ้งตัวลงในห้องสี่เหลี่ยมที่เพิ่งผ่านการเป็นห้องพลอตรักมา แล้วเริ่มทำท่าไม่พอใจ
“แล้วพวกฮยองทำอะไรเนี่ย ทำไมต้องลบ๊อคห้องด้วย” เตนล์หันสลับมองทั้งสองไปมา
“เอ่อ..”โดยองลากเสียงยาวแล้วจ้องไปยังอีกคนที่อยู่อีกฝั่ง
“ก็แค่แกล้งเตนล์เล่นๆเอง” มือหนายื่นไปหยิกแก้มใสของคนที่นั่งทำหน้ามุ่ยอยู่
เพียะ!!
มือหนาของโดยองฟาดลงไปที่มือหนานั้น
“มือสกปรก อย่าไปจับหน้าเตนล์สิ” โดยองถลึงตาใส่อีกคนที่กำลังหัวเราะอยู่
หึงนั่นแหละ
“อะไร ฮยองล้างมือแล้ว!” แทยงหัวเราะกลบเกลื่อน
“สบู่ที่นี่แปลกเนอะ กลิ่นคาวๆ” เตนล์ทำท่าดมฟุดฟิดไปทั่วห้อง
“อะไรกันเนี่ย!!” ก่อนที่เตนล์จะสาวความต่อแต่ก็ถูกขัดจังหวะด้วยหนุ่มชิคาโก้
ร่างทั้ง3เดินออกไปรวมตัวกันหน้าห้องเพื่อการตัดสินอีกรอบ
โดยองหยิกเข้าไปที่สะโพกสวยใต้ชุดแจ๊กเก็ทนั้นก่อนที่จะกระซิบ
“เล่นเสียวสันหลังแบบนี้อีก ผมไม่เอาแล้วนะ!!”
“เอาหน่าๆ สนุก ลุ้นดีออก” แทยงแลบลิ้นแกล้งอีกคน
“ผมไม่สนุกด้วยนี่!” ว่าด้วยความโมโหแล้วก็ทำแก้มตุ่ยอีกครั้ง
ร่างหนานั้นหัวเราะในลำคอแล้วส่ายหัวไปมา
มือหนาของแทยงกดหัวของโดยองลงแล้วหันกลับไปพูดกับสตาฟ
รบกวนลบไฟล์วิดิโอบางไฟล์ของกล้องที่อยู่ในห้องน้ำให้หน่อยนะครับ ขอบคุณมากครับ :)