คำโปรย...
ภายใต้การกบฏสมคบคิดของแคว้นถังและกบฏ แคว้นโจวในยามนั้น บ้านเมืองระส่ำระสาย ราษฎรได้รับความทุกข์ยาก เกิดความแร้นแค้นไปทั่วทุกแห่งหน
องค์รัชทายาท 'เหวินเจี่ย' ได้รวบรวมกองทหารผู้ภักดีปราบกบฏหวงหลี่จวินได้สำเร็จและด้วยพระปรีชาสามารถของพระองค์ สามารถรวบรวมบ้านเมืองแคว้นต้าโจวให้กลับมาสงบสุขอีกครั้ง และบัดนี้ ภายใต้รัชสมัยขององค์ฮ่องเต้ โจวเหวินเจีย บ้านเมืองกลับมาสงบร่มเย็นอีกครั้ง
ร่องรอยเดียวที่ยังหลงเหลืออยู่ประวัติศาสตร์แคว้นต้าโจว ว่าเคยมีกบฏทรราชที่เคยครองแผ่นดินนี้ คือ องค์หญิงหวงเฟยเฟิ่ง บุตรีเพียงผู้เดียวของทรราช 'หวงหลี่จวิน'
ด้วยพระเมตตาของฮ่องเต้ พระองค์ทรงไว้ชีวิตนาง ซ้ำยังให้อาศัยอยู่ในพระราชวังโดยมิได้ขับไล่ ทว่า...ก็มิได้หมายความว่า นางมีชีวิตที่สงบสุขนัก
ว่ากันว่า...ในยามที่องค์ฮ่องเต้ออกว่าราชการกับเหล่าขุนนางแล้วทรงขุ่นข้องหมองพระทัย พระองค์จะทรงเข้าห้องทรงอักษรโดยไม่ยอมเสด็จออกมาทั้งราตรีจนกระทั่งแสงตะวันวันใหม่จะเฉิดฉายและในราตรีเดียวกันนั้น องค์หญิงเชลย หวงเฟยเฟิ่ง นางจะถูกส่งเข้าตำหนักเย็นอันเปลี่ยวร้างและทรุดโทรม
สถานที่เงียบงัน ไร้ซึ่งข้าราชบริพารเข้าไปรับใช้ดูแล เป็นสถานที่ที่ นางจะต้องอยู่เพียงลำพังท่ามกลางความเหน็บหนาวที่มิอาจรู้เดือนรู้ตะวัน จนกว่าจะมีพระบัญชาจากองค์ฮ่องเต้ปล่อยตัวนาง
เพื่อเป็นการไถ่โทษแทนบิดาผู้ทรราชของนาง...