นิรันตราย

คิดไว้ว่า...จะไม่กลับมาเหยียบหมู่บ้านแห่งนี้อีกแล้ว 

คิดไว้ว่า...เป็นตายร้ายดี ก็จะไม่กลับมาเป็นขี้ปากคนพวกนี้ 

คิดไว้แล้วว่า...จะไม่กลับมาเจอหน้ากับคนใจร้าย คนนั้นอีกแล้ว 

ทว่า...เมื่อหญิงสาวย่างเข้าสู่วัยเบญจเพส กลับฝันร้ายซ้ำ ๆ ถึงใครบางคนที่หมายจะเอาชีวิตจนนอนหลับไม่สนิท เป็นเหตุให้เกิดอุบัติเหตุจนต้องพักจากการเป็นนางรำ ซ้ำแล้วผู้เป็นแม่ยังเห็นเธอ 'ไม่มีหัว' ทำให้เธอต้องหวนกลับคืนสู่หมู่บ้านอันเป็นบ้านเกิดเมืองนอนอีกครั้งเพื่อรับขวัญ ทำพิธีกับพ่อหมอแห่งหมู่บ้าน 

นึกว่าพ่อหมอจะเป็นคนแก่ ๆ พวกเข้าทรง หลอกคนแก่อะไรเทือกนั้น ไม่คิดว่า พ่อหมอที่ทุกคนพูดถึง จะเป็นคนที่คุ้นเคยกันดี คนนั้นเสียอีก! 

......................... 

“พี่ได้ไปเท่าไหร่?”

"อะไรนะ?"

"พี่ได้เงินจากพวกชาวบ้านนี้ไปเท่าไหร่?"

"มึงนี่มันไม่เจียมกะลาหัว ปากดีจริง ๆ”

............................ 

“มีอะไร...ที่กูอยากเห็นในตัวมึง กูเห็นมันมาหมดแล้ว ไม่ว่าจะเห็นหรือสัมผัสกูก็ทำมาหมดแล้ว มีอะไรที่ทำให้กูอยากใคร่ อยากได้ในตัวมึงอีก”

“พี่เอก!” คราวนี้บัวบูชาหน้าแดงวาบ ในที่สุด...เรื่องราวในคืนนั้นมันก็หลุดออกมาจากปากของคนที่เป็นพ่อหมอเสียเอง

"อีกอย่าง กูเป็นพ่อหมอ...ไม่ใช่พี่เอกของมึงอีกแล้ว หยุดเรียกเหมือนกับมึงรู้จักกูดีเสียที!"

......................... 

แนะนำตัวละคร 

พ่อหมอไม้เอก พ่อหมอหนุ่ม ประจำหมู่บ้านเข็กน้อย ผู้มีวิชาอาคมสายขาว เป็นที่เคารพรักของชาวบ้านทั้งในหมู่บ้านรวมถึงผู้คนภายนอก ผู้ที่เคยได้ยินกิตติศัพท์ของพ่อหมอ

เคร่งขรึม ปากร้าย ไม่ชอบความวุ่นวาย ใช้ชีวิตอย่างสมถะบนภูเขาเหนือหมู่บ้านเล็ก ๆ มีความลับบางอย่างซ่อนอยู่ในเรือนของเขาที่ทำให้เขาต้องปลีกวิเวกจากผู้อื่น

บัวบูชา หญิงสาวหัวหน้าคณะนางรำของวิทยาลัยนาฏศิลป์ ปีนี้ครบ ๒๕ ปีบริบูรณ์ กำลังมีชีวิตรุ่งเรือง ที่ดีอยู่กับคณะนางรำของตน ทว่า...มันกลับเกิดเรื่องแปลก ๆ รอบตัวมากมายจนในที่สุด ก็ทำให้ต้องมาเจอหน้ากับคนใจร้ายอีกครั้ง แต่คราวนี้ เขาไม่ได้อยู่ในสถานะแฟนเก่า แต่เป็นพ่อหมอแก้ของให้กับเธอ