ฤๅรัก..ไม่สิ้นสุด (ภาคต่อ จากBorn to Be) ปรับ แก้ เคาะวรรค

แพททริค เดินมาดูห้องนอนของสมาชิกในบ้านซึ่งตอนนี้เขาไม่ได้อยู่ที่นี่แล้ว ชายหนุ่มเดินมาที่ห้องนอนนี้บ่อยๆ พี่มายืนทำอะไรอยู่ตรงนี้ แพททริเซียผู้เป็นน้องสาวเอ่ย

ไม่ไปรับแม่หรอ พี่ เร็วสิ หญิงสาวผมบลอด์เป็นลอน เอ่ย

อือ ไปสิน เธอไปรอพี่ที่รถก่อน เดี๊ยวฉันตามไป

แพททริคดึงบานประตูปิดไว้ดังเดิม เจ้าของห้องนี้เดิมแต่ก่อนตอนที่อยู่นี่ ก็ไม่ได้กลับมาพักที่บ้านเท่าไหร่ เขาจึงไม่ค่อยได้เจอหน้ากันมากนักแต่พอเขาไม่อยู่ มันทำให้บ้านที่เงียบอยู่แล้ว เงียบลงไปอีก

แม่ ครับไปเที่ยวเมืองไทยสนุกไหมครับ

ไม่ได้เที่ยวสักเท่าไรเลยไปเรื่องงานมากกว่า มารดาเอ่ย

อ้าว.. แล้วของฝากหนูหล่ะคะแม่ มารดาหันไปส่งยิ้มให้กับบุตรสาว

แม่ไม่ลืมหรอกจ้า

แม่คะ คราวหน้าหนูขอไปเที่ยวเมืองไทยด้วยนะคะแม่

ได้สิถ้ามันตรงกับปิดเทอมของลูกนะแพททีเซีย ก็ไม่มีปัญหา

แล้วแม่เจอ...เด็กคนนั้นรึเปล่าครับแพททริคเอ่ย

ทำไมเธอไปเรียกน้องแบบนั้นหล่ะ แพททริค

นั่นสิพี่ถึง ดิล เขาจะไม่ใช่ลูกแม่เดียวกับเรา แต่เขาก็ช่วยพี่ไว้หลายครั้งนะ พี่ยังคิดว่าเขากับ มิสเตอร์ภูว์ จะมาแย่งทุกอย่างไปจากเราอีกหรอ น้องสาวเอ่ย

ทำไมลูกถึงยังคิดแบบนั้นกับน้องเขาอยู่หล่ะ แพททริค ชายหนุ่มได้แต่เงียบ ไม่ได้ตอบอะไร

แล้วแม่ได้เจอ ดิล ที่เมืองไทยรึเปล่าคะ

เจอสิจ๊ะลูก ตอนกลับมานี่ ดิลเขาก็มาส่งนะ

หรอคะแม่ ได้ข่าวว่าเป็นนายแบบไปแล้ว จะกลับมาเยี่ยม มิสเตอร์ภูว์รึเปล่าคะ

อืม.. แม่ได้ยินว่าจะกลับมาเยี่ยมเร็วๆนี้นะเห็น มิสเตอร์ ภูว์บอกแม่ว่าอย่างนั้น

งานยุ่งหรอครับ แม่ แม่เลยต้องกลับมาก่อนเขา

มิสเตอร์ภูว์ต้องอยู่จัดการอะไรที่เมืองไทยอีกนิดหน่อย หน่ะ ลูก

อ่ะ ของที่นายสั่ง ว่าแต่นายอย่าลืมที่ฉันบอกนะ ยานี่ นายต้องใช้แต่น้อยนะ

เออ ขอบใจมากจอร์จ  แพททริคมองดูซองยาที่เพื่อนเป็นหมอนำมาให้เขา จอร์จ

แล้วฉันจะโทรหานะจอร์จ

เออ นายจะเอายานั่นไปทำอะไรนะเพื่อนชายของแพททริค ได้แต่สงสัย

อ้าว ดิล ทานอะไรมารึยัง หิวรึเปล่า เคธี่เอ่ยขณะที่เห็นเด็กหนุ่มกลับมาจากมหาลัย

เรียบร้อยมาแล้วครับ มาดาม เด็กหนุ่มเอ่ยตัดบท

ดิล ไปทานมื้อเย็นด้วยกันมั้ย แพททริเซียเอ่ยชวน

ไม่หล่ะขอบใจ ชายหนุ่มเดินตรงไปหยิบ เบียร์ในตู้เย็น แล้วตรงเข้าห้องที่อยูชั้นบนไป

ไปเถอะค่ะแม่ ไว้คราวหน้าเราค่อยชวนใหม่ ก็แล้วกันนะคะ บุตรสาวเอ่ย

ปิดเทอมแล้วแต่ไม่บ่อยนักที่ เคธี่ กับลูกๆของเธอจะได้เจอกับ ดิล เด็กหนุ่มเลย หลายปีแล้วที่ดิลได้มาอยู่กับครอบครัวของเธอ แต่ ดิลไม่เคยยอมเรียกเธอว่าแม่เสียที เด็กหนุ่มเรียกเธอว่า มาดาม แบบนี้เสมอ ดิล หลังจากเปิดเบียร์ได้ ยกดื่มได้นิดหน่อยเขาก็เดินตรงไปที่หน้าคอม เปิดคอมเพื่อจะต่ออินเตอร์เนตคุยกับแฟนสาวที่เขาเพิ่งถูกบอกเลิก แต่อดีตแฟนสาวไม่คุยกับชายหนุ่ม ทั้งที่เขาเฝ้าหน้าจอ อย่างใจจดจ่อ เสียงรถยนต์ที่หน้าบ้าน ดับลง แพททริค มองเห็นไฟในห้องของเด็กหนุ่มที่เปิดสว่างจึงก้าวลงจากรถและตรงเข้าบ้านทันที แพททริค ค่อยๆย่องเดินมาตรงหน้าประตูห้องของ ดิลที่เปิดแง้มไว้และได้ยินเสียงเพลงจากในห้องที่ดังออกมา กลับมาแล้วนี่เขาคิด หลังจาก ดิล อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้ากำลังจะเข้านอน เขาเห็นมือถือที่วางสั่นอยู่บนโต๊ะ จึงกดรับสาย

เออฉันก็ถึงบ้าน อาบน้ำแล้วเหมือนกันหว่ะ นี่นายกำลังขึ้นเครื่องหรอ

ไว้เจอกันตอนเปิดเทอมนะดิล ปลายสายเอ่ย

เด็กหนุ่มยกกระป๋องเบียร์ กระดกดื่ม รวดเดียว แล้วชายหนุ่มเหลือบไปเห็น จี้เหล็กห้อยคอเส้นเล็กที่มีอักษร JD ที่วางอยู่ จึงหยิบขึ้นดู พลางคิดไปว่า เมืองไทยหรอผมเกือบลืมมันไปแล้วนะ ดิลวางจี้เหล็กลงแล้วจึงหันไป หยิบรีโมทหรี่เสียงเพลงให้เบาลง

อ้า.. เด็กหนุ่มเริ่ม หาว หวอด โอ้ย.. เขามองดูกระป๋องเบียร์ที่เพิ่งดื่มหมดไปแค่กระป๋องที่3 เอง

นี่..ทำไมมัน มึน ไวจังวะ เด็กหนุ่ม ตรงไปที่เตียงนอนและฟุบหลับไปในที่สุด

หัว ค่ำของคืนนั้น ภายในห้องนอนของดิลเด็กหนุ่ม บนเตียง ดิลอยู่ภายใต้อ้อมกอดของแพททริค พี่ชายลูกติดภรรยาใหม่ของบิดาเขา ชายหนุ่มนอนกอดดิลไว้แล้วในที่สุด แพททริคก็ต้องสะดุ้งกับนาฬิกาที่เขาตั้งปลุกแบบสั่นไว้ชายหนุ่มรู้สึกตัว ทันที เขาหันมองเด็กหนุ่มที่นอนอยู่ข้างๆ ก่อนจะลุกจากไป แพททริคไม่ลืมที่จะก้มลงจูบที่แก้มเด็กหนุ่มเบาๆ พร้อมกับรอยยิ้มน้อยๆที่มุมปาก เขามองดู ดิลที่นอนอยู่ภายใต้เสื้อกล้ามตัวหลวมๆ กับกางเกงบ๊อกซ์เซอร์ แพททริคขยับผ้าห่มขึ้นก่อนจะออกจากห้องเด็กหนุ่มไปพร้อมกับหัวใจที่แช่มชื่น และมีความสุข

คงไม่เป็นไรนะฉันใส่ยาไปเพียงเล็กน้อยในกระป๋องเบียร์ของนาย ชายหนุ่มเอ่ยกระซิบที่ข้างหูของ ดิล

แล้วแพททริคไม่ลืม ที่จะแง้มประตูห้องไว้เหมือนเดิมและเดินกลับมาที่ห้องนอน แล้วล้มตัวนอนอย่าง มีความสุข จะให้ใครรู้เรื่องนี่ไม่ได้ว่าเขาทำแบบนี้กับ ดิล มาได้พักนึงแล้ว ทุกครั้งที่ดิลกลับมาบ้านแพททริคจะแอบใส่ยานอนหลับลงไปใน กระป๋องเบียร์ บ้างก็ในแก้วน้ำดื่มเพื่อที่เขาจะได้มีเวลา แอบย่องเข้าหาดิลในตอนกลางคืน ชั้นบนนี้ฝั่งนี้มีเพียงห้อง ของเขาสองคนเท่านั้น หมอเพื่อนชายของเขาบอกให้ใช้ยาในปริมาณน้อยๆก็จะทำให้หลับสบาย

แพททริค ดึงผ้าห่มขึ้นคลุมโปรงรู้สึกสับสนว่า ทำไมตนเองต้องมารู้สึกอะไรแบบนี้กับเด็กคนนี้ด้วย ตั้งแต่ที่ ดิล ช่วยเขาจากการรุมทำร้ายของ มาเฟีย ถึง 2 ครั้งนี่นายหน่ะ

อายุก็มากกว่าฉัน ทำไมถึงยอมให้พวกไอ้ดำนี่มันซ้อมนายอยู่ได้หล่ะดิลพูดทั้งที่ปากของเขาก็แตกยับ เหมือนกัน

โอ้ย!!เจ็บชะมัดเลยเว่ย.. อี้ฟ่านมึงเป็นไรมากรึเปล่าเนี่ย

เด็กหนุ่มลืมนึกถึงเพื่อนชายอีกคน ตอนนั้นเขาเองน่าจะพูดขอบใจออกไปแต่ก็เปล่า ไม่รู้ว่าเพราะอะไร หลังจากนั้น เขาก็มีเรื่องกับแก๊งค์มาเฟียไถรีดเงินอีกแต่คราวนี้กว่า ดีลจะมาช่วยได้ทัน เขาเองก็เจ็บถึงกับต้องเข้า รพ นอนอยู่หลายวันดีลกับเพื่อนก็เหมือนกัน

ทำไมนายถึงมาช่วยฉัน แพททริคเอ่ย ก่อนที่จะถูกนำตัวส่ง รพ.

พ่อฉันคิดว่านายคือ คนในครอบครัว ดิลเอ่ยขณะที่ร่างกายเปื้อนไปด้วยเลือด

ฉันคงมาช่วยนายแบบนี้ไม่ได้บ่อยหรอกนะนายควรจะไปเรียนการป้องกันตัวไว้บ้าง

แพททริคยังจำเหตุการณ์ที่ผ่านมาได้ดี เมื่อนึกถึงช่วงเวลาที่เพิ่งผ่านมา เขาสวมกอนเด็กหนุ่มไว้ พร้อมกับระดม จูบไปที่ร่างอันเปลือยเปล่าของเด็กหนุ่มน้องชายต่างสายเลือดของเขา ซึ่งเขาบรรจง ค่อยๆ ปลอด และถอดออกอย่างเบามือ อยากจะทำให้มากกว่านั้น แต่ก็กลัวว่าเด็กหนุ่มจะได้สติ ตื่นขึ้นมาเสียก่อน เขาจึงทำได้เพียงลักหลับ เด็กหนุ่มเพียงได้เพียงเท่านี้

ยิ่งนึกถึงเสียงลมหายใจที่พ่นรดมีกล่ินเบียร์ผสมปนลอยมากระทับจมูก หน้าอกที่นุ่มแน่นของเขายามที่ได้ตระกองกอดดิลหลับแบบไร้สติแบบนั้น แพททริคเองแทบจะห้ามยั้งจิตใจตัวเองไม่อยู่เสียหลายครั้ง ยิ่งคิดก็ยิ่งทำให้รู้สึกอับอายกับชีวิตที่เบี่ยงเบนเช่นนี้เหลือเกิน

คืน หนึ่งกลางดึกเคธี่เห็นไฟที่ห้องนอนของดีลเปิดสว่าง ก็แปลกใจ เธอจึงเดินเข้ามาดูในห้อง ก็พบกับบุตรชายของเธอ

อ้าวลูกเข้ามาทำอะไรในห้อง ดิลหล่ะ แพททริค

ชายหนุ่มสะดุ้งตกใจไม่คิดว่า แม่เขาจะเข้ามาเจอ ผมเข้ามาหาของบางอย่างครับ..

นี่ครับแม่ ผมเข้ามาหาหนังสือ คู่มือช่างเครื่องบิน

แม่คงต้องให้แม่บ้านขึ้นมาทำความสะอาดซะทีแล้วแพททริค รีบเดินจากแม่มา ทันที

แพททริคลูก ดึกมากแล้วเข้านอนได้แล้วนะ เคธี่เอ่ยเมื่อเดินผ่านหน้าห้องของบุตรชาย

ครับแม่ ชายหนุ่มขานรับ เขาอยู่บนเตียงนั่งมองดูรูปถ่ายของดิลเด็กหนุ่มที่เขาเข้าไปหยิบมาเมื่อครู่ น้ำตาใสๆก็หยด ลงบนรูปกี่ปี่แล้วนะที่ฉันต้องอยู่แบบนี้ นายจะไม่กลับมาที่นี่อีกแล้วจริงๆหรือ ดิล ไม่นะฉันมีเรื่องที่ต้องบอกนาย ดิล

คุณ ภูว์คะ ดิล เป็นอะไรไปคะ เคธี่ถามสามีด้วยความเป็นห่วง

ผมฝากคุณดูเขาด้วยนะครับ ภูว์ ไม่บอกอะไรกับ ภรรยาใหม่และเคธี่เองก็เคารพในความคิดของสามี

แม่คะ ดิล กลับมาอยู่กับเราแล้วหรอคะแม่หนูขอไปคุย กับเขาหน่อยนะคะแม่

เดี๋ยวก่อนลูก มารดาส่ายหน้า ตอนนี้อย่าเพิ่งไปกวนเขาเลยนะ เพิ่งกลับมา รอให้เขาปรับตัวสักระยะก่อน

หนูมาช่วยแม่ทำพายไก่ในครัวดีกว่ามาลูก

บุตรสาวมองไปยังห้องเด็กหนุ่มที่ปิดประตูเงียบ แพททริคเองเมื่อรู้ข่าวจากที่บริษัทว่า มิสเตอร์ ภูว์ กลับมาพร้อมกับ ดิล ชายหนุ่มดีใจมากจนเกือบจะเก็บอาการไว้ไม่อยู่ หลายปีแล้ว ตั้งแต่นายเรียนจบวันนี้ฉันจะได้เห็นหน้านายแล้วใช่มั้ย แพททริคยิ้มอย่างดีใจ เคลียร์งานเสร็จก็รีบตรงกลับบ้านทันที

อ้าว ลูกกลับมาแล้วหรอจ๊ะ ทำไมวันนี้กลับเร็วจัง

ครับแม่ พายไก่ หรอ แพททริคชะงัก ของชอบของเด็กนั่นหรอครับ

เอาอีกแล้วลูกนี่ทำไม เรียกน้องว่าเด็กนี่เด็กนั่นอีกแล้ว บุตรสาวหยิบมาชิ้นนึงแล้วก็ใส่เข้าปาก

แม่ไปเอาสูตรมาจากไหนคะ

คือตอนไปเที่ยวเมืองไทยตอนนั้นที่หนูยังอยู่ในท้องแล้วพี่เขายังเด็กหน่ะ มิสเตอร์ภูว์ ชอบแม่ก็เลยไปถามจากคนขายว่าทำยังไง บุตรสาวดูดนิ้ว จ๊วบๆๆพร้อมกับชูนิ้วโป้งให้มารดา

ผ่านคะแม่ ยังอร่อยเหมือนเดิม มารดายิ้มพร้อมกับเสียงหัวเราะของลูกสาว

ไปเรียกน้องลงมาทานด้วยกันสิ แพท มารดาเอ่ย

ครับแม่ ชายหนุ่มแอบยิ้มอยู่ในใจ

ก๊อกๆๆๆ ดิล.. แม่ให้มาเรียกนายลงไปทานพายไก่ ดิลๆนายได้ยินฉันไหม ก๊อกๆๆ แอ๊ด.. เสียงประตูเปิดออก แพท แอบมองลอดช่องประตูเห็นเด็กหนุ่มกำลังสวมเสื้อผ้าอยู่

อาบน้ำอยู่หรอไง ทำไมฉันเรียกนายไม่ตอบ

อืมม พี่มีอะไรกับผม ดิลเอ่ย

พลัน.. พี่ทำอะไรหน่ะ ที่จะทำอะไรผม ปล่อยผมนะ แพททริคกอดรัดเด็กหนุ่มไว้ พร้อมกับซบหน้าของเขาลงกับแผ่นหลังอันกว้างของเด็กหนุ่มทันที ไม่ทันที่ดิลได้ตั้งตัวตั้งสติเลย

ปล่อยผมสิพี่ ดิลดิ้นจนผ้าเช็ดตัวหลุดไปกองที่พื้น เด็กหนุ่มพยายามแกะมือใหญ่ที่โอบรัดเขาอยู่

ฉันมีเรื่องจะบอกนาย แพคทริคเอ่ยโดยที่ดิลยังคงดิ้นขัดขืนอยู่

อะไรๆ จะบอกอะไรผม...

พี่ครับๆ!! ห๊ะ แพททริคตื่นจาก ภวังค์ทันที

เดี๋ยวผมลงไปครับเด็กหนุ่มเอ่ย พร้อมกับมองหน้าพี่ชายต่างสายเลือดอย่าง งงๆ อะไรของเขาวะ.

พี่ยืนขวางผมทางทำไม

อ้อ แพท สะดุ้งสุดตัว เมื่อเด็กหนุ่มเดินเฉียดเขาไป ชายหนุ่มได้กลิ่นหอมของแชมพูสระผมอ่อนๆที่โชยมา ทำให้เขาอยากเขาไปสวมกอดคนตรงหน้า

ดิล ลูกลงมาทานพายไก่กำลังร้อนๆเลย

ครับ มาดาม บุตรสาวมองหน้ามารดา

แม่คะ...

ชั่งเถอะจะเรียกแม่แบบไหน ก็ไม่สำคัญหรอก

ก็ดีนะคะหนูยังรู้สึกดีทุกครั้งเวลาใครเรียกหนูแบบนั้น บุตรสาวยิ้ม

แล้ว พี่ แพท หล่ะดิล มาดามเอ่ยถามหลังจาก เด็กหนุ่ม ยอมลงมาร่วมโต๊ะได้เสียที เด็กหนุ่มหันมองไปรอบๆ ก่อนจะเอ่ยตอบกลับไปว่า

สงสัยพี่เขาคงไปอาบน้ำมั้งครับ มาดาม

นั่งสิ แพททีเซียเอ่ย เป็นไงบ้างเมืองไทย

ก็ดี ดิล พูดถ้วนๆนั่นคงเป็นเพราะอารมณ์ยังไม่ค่อยสงบนักหลังจากที่ต้องตามพ่อกลับมาจาก เมืองไทย

ทะเลาะกับพ่อนายมาหรอ เสียงแพททริคดังขึ้น พร้อมกับยื่นแก้วน้ำส่งให้ดิล

มาลูกมาทานพร้อมๆกันเป็นไง อร่อยเท่ากับที่เมืองไทยไหม ดิล เคธี่เอ่ย

เด็กหนุ่มพยักหน้า อร่อยมากครับมาดาม

จริงหรอ บุตรสาวย้ำ ดิล พยักหน้า หงึกๆ

งั้นแม่คะ เราทำขาย คงจะไม่เลวเลยเนอะ ทำเป็นแฟรนไชส์ไปเลยเป็นไงดิลเอ่ย

ก็ดีหน่ะสิ

ความคิดนายใช้ได้นะ ชายหนุ่มมองดู น้องสาวพูดคุยเจื้อยแจ้วกับดิล บ้านเริ่มกลับมา มีชีวิตชีวา อีกครั้ง

คืน นี้ก็เป็นอีกคืน ที่แพททริค รู้สึกดีมากเมื่อแม่กับน้องสาว พร้อมกับ มิสเตอร์ภูร์ ไปเยิ่ยมญาติที่นอกเมือง กว่าจะกลับก็อีกวันในช่องค่ำ เขานอนฟังเสียงบางอย่างอยู่บนเตียงในห้องนอน จนแน่ใจว่าได้ยินเสียง งับประตูของห้องข้างๆ จึงรีบรุดไป ทำบางอย่าง ที่คุ้นชิน

ดิลชอบดื่มเบียร์ยี่ห้อนี้ ชายหนุ่มยืนแอบมอง อยู่ที่หน้าประตู ที่ดิลแง้มไว้ ทุกอย่างดำเนินไปตามที่ แพททริคคิดไว้ ในเวลาไม่ช้า ดิลก็คงหลับฟุบลงที่เตียงนอนไปอย่างง่ายดาย แต่วันนี้ต่างจากหลายๆวัน ดิลยังไม่ได้สวมเสื้อผ้าเลยด้วยซ้ำ ร่างเด็กหนุ่มที่อกผายไหล่กว้าง มีเพียงผ้าเช็ดตัวผืนเ,็กๆ ปิดพาดช่วงล่างของเขาไว้เท่านั้น ชายหนุ่มค่อมบนร่างของดิล ทันที จ้องมองเด็กหนุ่มตรงหน้า เหมือนเขาเป็นขนมหวาน

อ่า.. เสียงหายใจของเด็กหนุ่ม ทำให้แพททริคต้องแทรกร่างอันเปล่าเปลือยของเขาเข้าไปเบียดร่างเด็กหนุ่มทันที

เบียร์ยี่ห้อนี้รสชาดเป็นไงนะ ทำไมนายถึงชอบจัง แพททริค พร้อมก้มลงจุตพิตอย่างแผ่วเบา ทุกการกระทำต้องเป็นไปอย่าง ช้าและนุ่มนวลที่สุด บางครั้งก็มีรอยยุ้มผุดขึ้นที่ใบหน้าเคมสันของด็กหนุ่มเห็นรอยยิ้มของเด็กหนุ่มแบบนั้น แพททริคเองก็ยิ้มอ่อนตาม

นายฝันหรอ ฉันอยากรู้ว่านายฝันถึงใคร ทำไมถึงได้มีความสุขแบบนี้

นิ้วมือแพททริค ลูบไล้ไปทั่วร่างที่เปล่าเปลือยของเด็กหนุ่ม จนมาหยุดอยู่ตรงส่วนกลาง ตรงนั้นเขาค่อยๆทำมันอย่าง นุ่มนวนที่สุด สีหน้าของดิล แสดงอมารมณ์ร่วมออกมา ร่างเด็กหนุ่ม กระตุกเล็กน้อย หัวใจของชายหนุ่มที่นอนอยู่ข้างๆ แทบหยุดเต้น หากเขาตื่นขึ้นมาหล่ะ จะทำยังไง แต่ดิล กลับยังคงหลับตาพริ้ม ไร้สติอยู่ แพททริค ผ่อนลมหายใจยาว อย่างโล่งอก

เห้อ....มันตื่นตัวแล้ว แกนกลางของ ดิล มันเริ่มขยายใหญ่ขึ้นแล้ว พลางชายหนุ่มขยับกาย ลงไปตรงนั้น เขาใช้เวลาไม่นานอยู่ตรงส่วนนั้น ไม่ช้าเชายหนุ่มก็ได้ยินเสียง คราง ฮือๆๆ ฮาๆๆ อย่างแผ่วเบา จากร่างของเด็กหนุ่ม

ร่างดิล ก็กระตุกน้อยอีกครั้ง พร้อมน้ำอุ่นขุ่นๆที่พุ่งเข้าปากของแพททริค จนเอ่อล้น ข้างมุมปากของเขา ไหลเยิ้มออก จน ชายหนุ่มต้องใช้นิ้วปาดมาเข้าไป

อ่า...แพททริคเหลือบมอง เด็กหนุ่มที่ร่างนอนเปลือยอยู่ตรงหน้า เขาก็มลงไปจูบเบาๆ ที่ดุ้นเนื้อของ ดิล ที่ยังคงผงาดตั้งตระหง่านอยู่ แต่ร่างนั่นก็ยังไม่รู้สึกตัว แพททริคจังเคลื่อนตัวออกจากผ้าห่ม ที่คลุมอยู่ เขยิบตัวดิลเข้ามาโอบกอดไว้ ทำไมวันนี้...อ่าา แพททริคเหลือบมองร่างที่อยู่ในอ้อมแขน พร้อมกับกดปลายจมูกลงไปที่แก้มเด็กหนุ่มเบาๆ ริมฝีปากของแพททริค ยังคงชุ่มชื่นและมีของเหลว ขุ่นๆ ติดอยู่

แม้จะเป็นเรื่องที่น่าอัปยศ อับอายแค่ไหนที่เขาต้องทำถึงเพียงนี้ แต่ทุกครั้งที่ เด็กหนุ่มรู้สึกตัวและ โอบกอดตอบสนองเขาเป็นครั้งคราว นั่นก็เพียงพอแล้ว ฉันไม่ขออะไรมากจากนาย ไม่ขอให้นายต้องยอมรับในสิ่งที่ฉันเป็น ขอแค่ทุกค่ำคืนมีนายอยู่เคียงข้างฉัน แบบนี้พอ ดิล..
ฉันต้องการเป็นของนาย เสียงแหบพร่า เอ่ยขึ้นข้างหูดิล