เจ้าชายแห่งรัตติกาล

คีนู เข้ามาที่ห้องสมุด เขามองดูรูปในห้องสมุดที่แขวนไว้ตาม ผนังกำแพง เห็นแต่เพียงรูปเจ้าชาย ที่แต่งกายอยู่ในเครื่องแบบเต็มยศ และมีใบหน้างดงาม แขวนไว้ นามว่า วินเซ็นต์ รูปถัดมานั้นเ มารดาที่เลี้ยงดูเขามาบอก คือ ท่านอวุโส โทมัส ซึ่งสืบเชื่อสายมาจากต้นสกุล ของคีนู ทำไม รูปวินเซ็นต์ ถึงถูกแขวนแยก ออกมา แล้ว รูปบิดามารดาของเขาก็เช่นกัน บิดาเคยบอกชายหนุ่มว่า ในเครื่องวงศ์สกุลนี้ แบ่งตามลำดับชั้น ขั้นสกุล พ่อกับแม่ เป็นคนที่เลี้ยงดูเจ้า ตามคำสั่งท่านอวุโส แล้วคนที่ให้กำเนิดผมล่ะ ไปไหน ทำไมถึงไม่อยู่เลี้ยงดูผมครับ

ราถูกไม่ให้พูดหรือถามถีงเรื่องนี้ แล้วก็ไม่มีใครกล้าพูดหรือถามถึงมันอีกเลย เพราะใครฝ่าฝืนจะถูกท่านอวุโสลงโทษ อย่างโหดเหี้ยม

วินเซ็นต์ คือใครครับ ชายหนุ่มเอ่ยพลางหันไปมอง คนทั้ง 2

คนที่ลูกเฝ้าถามถึงบ่อยๆไงจ๊ะ คีน มารดาที่เลี้ยงดูเขามาเจ้าชายฯ

เป็นพระบิดาของลูก คีนู ตกใจ เมื่อได้ยินคนที่เลี้ยงดูเขามา บอกว่า คนในรูปวาด ที่มีอายุ ราว 500-600 ปีผ่านมานั้น คือ บิดาของเขาอย่างน้น หรือ ชายหนุ่มไม่อยากเชื่อกับสิ่งที่ คนเลี้ยงดูเขาบอกกล่าวเลย

แล้ว พระบิดาผม... ไปไหนครับ

ท่านสิ้นชีพ ไปหลายร้อย ปีแล้ว พวกเราจึงรับคำสั่งจากท่านอวุโส มาเป็นคนดูแล   เจ้าชาย คีนู

แล้ว ตอนนี้ ผมอายุเท่าไหร่ ครับ

ถ้าไม่นับเวลาที่จำศิล ลูกก็ราวๆ ร้อยกว่าปีได้มั้งจ๊ะ

คีนู สะดุ้งตื่น นี่เราหลับไปหรือเนี่ย เขายังคงนั่งมองไปยังรูปวาด เจ้าชายวิเซ็นต์  จากคำบอกกล่าวของคนที่เลี้ยงดูเขามา บอกว่า คนในรูปวาดนี้ คือพระบิดาของเขา งั้นถ้าเขาคิดไม่ผิด ผู้อวุโส ก็คงจะเป็น คุณปู่ของเขา กระแสจิต ผู้อวุโส ส่งถึงชายหนุ่ม อย่าได้บังอาจถามหา ถึงมารดาที่ให้กำเนิดเจ้าอีก เจ้าคือความอัปยศของสกุล