ลวงรัก ชำระแค้น

พายุ 

พายุ ณภัทร โชคกิตติภัณฑ์ นักธุรกิจหนุ่มวัย 26 ปี ด้วยหน้าตาที่เรียกได้ว่าตรงไทป์ของใครหลายๆ คน บุคลิกที่ดูสุภาพ และดูให้เกียรติผู้อื่นตลอดเวลา และความสามารถที่โดดเด่น เขาเป็นคนที่ทำให้ธุรกิจของโชคกิตติภัณฑ์กลับขึ้นมาครองอันดับ 1 ตระกูลที่มีทรัพย์สินมากที่สุดได้ภายในระยะเวลาเพียง 3 ปี หลังจากพ่อและแม่ของเขาเสียชีวิตอย่างปริศนา 

รัน 

รัน ภวรัญชน์ ธารวรโชติ หญิงสาววัย 22 ปี ที่เหมือนโชคชะตาเล่นตลกกับเธอ ด้วยใบหน้าละม้ายคล้ายคลึงกับรัน ทำให้เด็กกำพร้าอย่างเธอถูกตระกูลธารวรโชติรับมาเลี้ยงไว้ตั้งแต่เธออายุ 14 ปีในฐานะลูกสาวแทนลูกสาวจริงๆ อย่างภวรัญชน์ที่เสียไป หลายคนอิจฉาในตัวเธอ ลูกสาวคนเล็กของตระกูลธารวรโชติ ที่ครอบครัวเลี้ยงดูดั่งไข่ในหิน แต่ใครจะรู้ละว่าเธอเป็นเพียงตุ๊กตาหุ่นเชิดที่รอรับคำสั่งให้พวกเขาเท่านั้น 

เมฆ  

เพื่อนสนิทของพายุ มาเฟียหนุ่มที่ได้ขนานนามว่าเป็นมาเฟียที่ทรงอิทธิพลที่สุดในเอเชีย เขามีหน้าตาหล่อที่แฝงไปด้วยความอันตรายทำให้เป็นที่หมายปองของสาวๆ ไม่แพ้กัน 

พิชชา 

พี่สาวของรัน ลูกสาวที่แท้จริงของบ้านธารวรโชติอีกคน ใบหน้าที่หวานจนสะกดสายตาของใครหลายคน แต่ใครจะรู้ละว่าความหวานนั้นแฝงไปด้วยความอิจฉาริษยา และหลงระเริงในเงินตรา 

ตัวอย่างเนื้อหา 

“กูไม่เคยรักมึง มึงรู้ปะว่ากูโคตรดีใจเลย ที่ทำให้มึงรักกูได้ขนาดนี้” คำพูดไร้หัวใจของเขาเสมือนเอามีดมากรีดลงไปบนหัวใจดวงน้อยๆ ของเธอ 

“พี่ทำแบบนี้ทำไม ฉันทำอะไรผิด!!!” เธอยังคงจ้องมองใบหน้าของคนที่เธอรักแม้ม่านน้ำตาจะบดบังใบหน้าของชายหนุ่มก็ตาม ความรู้สึกอ้างว้างจู่โจมเข้ามาในจิตใจเธอทันที ตอนนี้หญิงสาวราวกับไร้ที่พึ่งในจิตใจ ไม่มีอีกแล้วชายที่เธอรัก เหลือเพียงแต่คนเย็นชาที่เธอไม่เคยรู้จัก 

“มึงโง่เองนะรัน กูไม่ได้ใช้ให้มึงมารักกูนี่ มึงคิดว่าคนอย่างมึงมีสิทธิร้องขอความรักจากใครด้วยเหรอวะ จำใส่กะโหลกของมึงไว้ด้วย ว่ากูไม่คิดที่จะรักลูกฆาตกรอย่างมึงหรอก” แววตาของชายหนุ่มที่เข้มขึ้นอย่างน่ากลัวจ้องมองไปยังลูกสาวของฆาตกรที่ทำลายครอบครัวเขาตรงหน้าอย่างอาฆาต 

“พี่หมายความว่ายังไง…” หญิงสาวได้แต่ไม่เข้าใจกับคำพูดของคนตรงหน้า เธอรู้ว่าคนที่ได้ชื่อว่าเป็นพ่อของเธออย่างสิริวัตรไม่ใช่คนดี แต่เขารู้ได้อย่างไร 

“เหอะ ไม่ต้องมาทำเป็นไร้เดียงสา เลือดชั่วของพ่อแม่มึงก็คงไหลเวียนอยู่ในตัวมึงนั่นแหละ มึงต้องเจ็บอย่างที่กูเจ็บ ไม่สิ มากกว่าที่กูเจ็บ กูละอยากรู้จริงๆ ว่าพ่อแม่มึงจะรู้สึกยังไง ถ้ารู้ว่าลูกสาวหัวแก้วหัวแหวนของตัวเองต้องมาทรมานกับกูแบบนี้” ใบหน้าคมแสยะยิ้มออกมาอย่างสะใจ ที่ได้เห็นภาพหญิงสาวที่เป็นลูกของคนที่เขาเกลียดนอนร้องไห้แทบเป็นสายเลือด อยู่ใต้ร่างของเขา 

“ไม่ต้องคิดจะร้องไห้ให้กูสงสารหรอกนะ เพราะยิ่งมึงทำ กูยิ่งอยากเห็นมึงทรมานกว่านี้อีก” เขายังคงจ้องมองใบหน้าที่เปรอะเปื้อนไปด้วยคราบน้ำตา แม้จะมีแวบหนึ่งที่เขาก้อนเนื้อในอกแกร่งกระตุกเพราะเห็นท่าทีระทมทุกข์ของเธอ แต่เมื่อนึกถึงพี่ชายเขาที่ยังคงนอนไม่ได้สติมาถึงทุกวันนี้ ทำให้ความเห็นใจเมื่อครู่มลายหายไปเหลือเพียงความแค้นที่สุมอยู่ในอกเท่านั้น 

“แล้วรันผิดอะไร ถ้าพี่จะแก้แค้นพี่ก็ไปแก้แค้นกับพวกท่านสิ พี่จะมาทำแบบนี้กับรันทำไม!!!” ตอนนี้เธอได้แต่ตะโกนถามพายุด้วยน้ำเสียงที่อัดอั้น ทำไมกันนะเธอเพียงแค่อยากมีความสุขกับคนที่เธอรัก เธอขอมากไปอย่างนั้นเหรอ ทำไมพระเจ้าไม่เห็นใจเธอบ้าง เธอทำอะไรผิดมากงั้นเหรอ 

“เหอะ แล้วพ่อแม่ฉัน พี่ชายฉันละ พวกเขาผิดอะไร ตอบมาสิ!!! กูบอกให้ตอบมา!!!” เขาตวาดใส่คนตัวเล็กที่นอนคร่ำครวญอยู่ใต้ร่างเขาอย่างเหลืออด 

“ฮึก ฉันต้องทำยังไงพี่ถึงจะกลับมาเป็นเหมือนเดิม” แม้ตอนนี้หัวใจเธอจะแตกสลายจนไม่เหลือชิ้นดี แต่เธอก็ยังถามเขาด้วยน้ำเสียงสั่นๆ เหมือนกับคนโง่หวังแค่เขาจะตอบกลับมาว่าทุกอย่างเป็นเพียงเรื่องโกหก ถ้าไม่มีเขาชีวิตเธอเองก็ไม่เหลืออะไรอีกแล้ว 

“ทำได้เหรอ” พายุยกยิ้มขึ้นมุมปากเมื่อได้ยินคำถามน่าขันเช่นนั้น 

ภวรัญชน์พยักหน้ารัวเป็นคำตอบ ดวงตากลมโตฉ่ำรื้นไปด้วยน้ำสีใสจ้องชายหนุ่มด้วยจิตใจที่สั่นไหว พายุที่เห็นดังนั้นจึงโน้มตัวลงไป และกระซิบออกมาที่ข้างหูเธอด้วยน้ำเสียงเย็นชาอย่างแผ่วเบา  

“ไปตายซะสิ ฉันอาจจะยกโทษให้เธอ แล้วก็พ่อแม่เธอก็ได้นะ” เธอแทบไม่เชื่อหูของตัวเอง คำพูดสั้นๆ นั้นสามารถบดขยี้หัวใจที่เดิมทีบอบช้ำจนยากที่จะเยียวยาอยู่แล้ว ให้แหลกสลายเป็นผุยผงได้ในพริบตา ใครจะคิดละว่าผู้ชายที่ทำให้เธออยากมีชีวิตอยู่ต่อในวันนั้น จะเป็นคนเดียวกับคนที่พรากความหวังที่จะได้ใช้ชีวิตอยู่บนโลกอันโหดร้ายใบนี้ออกไปจนหมด 

************************************** 

นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงจินตนาการของผู้แต่งเท่านั้น ไม่มีความเกี่ยวข้องกับบุคคล สถานที่ หรือเหตุการณ์ต่าง ๆ ในชีวิตจริง อาจมีบางฉากที่ไม่สมจริง 

เนื้อหาอาจมีพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสม และมีการใช้ถ้อยคำที่ไม่สุภาพโปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน ผู้อ่านที่มีอายุน้อยกว่า 18 ปีควรได้รับคำแนะนำ 

**ห้ามคัดลอกหรือดัดแปลงนิยายทุกเรื่อง หากพบการกระทำดังกล่าวจะดำเนินคดีทางกฎหมายทันที**