[นิเย 26] เพื่อนสมัยเด็กที่กูชอบมันไปชอบคนอื่น
กูแค้นว่ะ
มึงเคยอกหักปะวะ?
มันอาจจะฟังดูไม่น่าสนใจเท่าไร เหมือนคนทั่วไปที่อกหัก แต่ว่าคนที่หักอกกูน่ะ เป็นเพื่อนสมัยเด็กที่เคยเรียนอยู่ห้องเดียวกันตอนประถม มันเป็นเด็กหน้าตาดี ผิวขาว แล้วกูมันก็ค่อนข้างแก่แดด อยากได้มันเป็นแฟนตั้งแต่ตอนประถม แต่พอดีกูโดนย้ายโรงเรียนเพราะไปแอบถ่ายใต้กระโปรงคนอื่น
กูเลยไม่ได้ติดต่อกับมันตั้งแต่ตอนนั้น
ถึงกูจะเจอคนหลายคน แต่กูก็พูดได้เต็มปากว่ามันน่าจะหน้าตาดี โตมาน่าจะนมใหญ่ด้วย กูคิดวนไปวนมา ที่ว่าจะเอามันมาเป็นเมีย จนกระทั่งหลังจากเรียนจบรับปริญญา เห็นเพื่อนที่รู้จักแท็กมันว่ะ มันโตเป็นผู้หญิง สวย หุ่นดี นมใหญ่อีกต่าง กูเลยแอดไปแล้วรุกจีบ
แต่ดูมันจะไม่ตอบกูเท่าไร
แต่มันแม่งตอบคนอื่นไง
กูหงุดหงิดทุกครั้งที่เห็นผู้ชายคนอื่นมาคอมเมนต์รูปมัน กูชอบของกูมาก่อน แล้วกูก็อยากได้มันทำเมียมานานแล้วด้วย พวกมันกล้าดียังไงถึงมาจีบมันล่ะ กูถึงคอยคอมเมนต์ด่าผู้ชายที่ว่า แต่มันกลับบล็อกกูนะสิ กูก็สมัครใหม่แล้วยังเข้าไปด่าคนที่ตามจีบมันใหม่
แล้ววันนี้มันนั่งคุยกับเพื่อนร่วมงานอย่างออกรสออกชาติด้วยไง ผู้ชายนั่นก็หน้าตาใช้ได้ จนคนอ้วนเตี้ยแบบกูเห็นแล้วหงุดหงิด กูไม่ได้อยากเป็นตัวสำรองที่ได้แต่นั่งรอ กูอยากเป็นตัวจริงของมัน อยากเป็นคนที่มันเลือก ไม่ใช่คนที่มันมองข้าม เลยตะคอกเสียงดัง
“เห้ย ทำอะไรอะ?”
“แกมาทำอะไรเนี่ย?” หญิงสาวสวย หน้าอกคัปซี หันมามองกูด้วยสายตารังเกียจ นี่ใช่ไหมที่เขาบอกว่าคนเราเปลี่ยนกันได้ตลอดเวลา เมื่อก่อนเราเป็นเพื่อนเรียนที่เดียวกัน เข้าแถวด้วยกันทุกเช้า แต่ตอนนี้มันไม่แม้แต่อยากจะมองหน้ากู มันน่าแค้นไหมล่ะ เพราะมันสวยขึ้นแต่กูหน้าปลวกเหรอ
“เราต่างหากที่ต้องถาม แกมาคุยกับคนอื่นทำไม?” กูทุบโต๊ะดังปัง กูเป็นคนอ้วน หน้าสิว เตี้ยอีกต่างหาก แต่ความทะเยอะทะยานอยากมีเมียสวยนะทะลุขีด พวกผู้หญิงบ้าน ๆ อ้วนดำ กูไม่สนใจหรอก กูชอบแต่หน้าใส หุ่นนาฬิกาทราย แล้วฐานะทางบ้านก็ต้องรวยด้วย
“หา?”
“ก็เราเห็นแกคุยกับคนอื่นอะ”
“เราจะคุยกับใครก็เรื่องของเราปะ?”
“แกต้องขออนุญาตเราก่อน” กูถือคติว่าผู้ชายต้องเหนือกว่าผู้หญิง กูถึงได้ทำตัวแบบนี้ พูดง่าย ๆ ก็คือ กูตัวใหญ่กว่า แข็งแรงกว่า มวลกล้ามเนื้อมากกว่า ในโลกที่ตัดสินกันที่กำปั้นน่ะ กูจะทำอะไรกับผู้หญิงก็ได้ไง มันเสือกสวยนมใหญ่ตูดเด้งให้กูเห็นแล้วเก็บไปสาวหนอนทำไมล่ะ
“เพื่อ?”
“แต่เราเคยเล่นพ่อแม่ลูกกันตอนประถมนะเว้ย” กูย้ำเตือนถึงความสัมพันธ์ระหว่างเราที่เกิดขึ้นตอนประถม เราเล่นพ่อแม่ลูกกัน มันทำให้กูคิดตั้งแต่ตอนนั้น ว่ากูจะแต่งงานมีลูกกับมันให้ได้ แต่นี่มันกลับทำเป็นไม่รู้จักกูได้ยังไง จะให้กูปล่อยมันไปมีความสุขกับคนอื่นเหรอ
“แล้วไงอะ?”
“ตอนนั้นเราเล่นเป็นพ่อ… แกเล่นเป็นแม่”
“แล้วมันเกี่ยวตรงไหน?”
“ตอนนี้เแกก็ต้องเป็นเมียเรา เป็นแม่ของลูกเรา มีลูกให้เราดิ” ถึงตอนนี้กูจะจน เงินเดือนไม่ถึงเก้าพัน ยังไม่ได้มีบ้าน ยังไม่ได้มีรถ ไม่มีอะไรเป็นชิ้นเป็นอัน แต่กูก็จะหาเมียสวยรวยไฮโซให้ได้ มันต้องเป็นมันเว้ย นมมันก็ใหญ่ขนาดนี้ เป็นมึงจะให้ผู้ชายคนอื่นมาจับเหรอ
Guest
