ข้ามีลูกให้ท่านไม่ได้ เป็นแม่ไก่ที่ออกไข่ไม่ได้ ฟางเสวียน เราต้องอยู่ด้วยกันแบบนี้ไปถึงเมื่อไหร่
จ้าวมี่อิงรู้ตัวดีว่าตนเหลือเวลาอีกไม่มาก
ความปรารถนาของนางก่อนจากไปคือมีบุตรชายให้สามีสืบสกุล
เฟ้นหาสตรีที่ดีแต่งเข้ามาเป็นอนุ แต่สามีตัวดีกลับทำตัวเสเพลเป็นที่เลื่องลือไปทั่วเมืองหลวง
สวรรค์ ! แล้วอย่างนี้นางจะจากไปอย่างหมดห่วงได้อย่างไร
“ได้ยินว่าเจ้าวางแผนหาอนุภรรยาให้ข้า”
จ้าวมี่อิงวางมือจากบัญชีตรงหน้า หยิบกระบอกไม้ไผ่ลวดลายงดงามในลิ้นชักออกมา
“ใช่ ในเมื่อท่านรู้แล้ว เช่นนั้นลองดูสักหน่อยว่าชอบคุณหนูบ้านไหน”
ฟางเสวียนคลี่ม้วนกระดาษออกดูทีละแผ่น
“ลำบากเจ้าแล้ว แต่สตรีที่เจ้าหามาให้หน้าตาดูไม่ได้ ถ้ามีลูกคงขี้เหร่มาก
คนนี้อ้วนเกินไป กินจุต้องสิ้นเปลืองแน่ ยังมีอีกนะแม่นางน้อยผู้นี้มีไฝข้างปากตามตำราว่าปากจัด
บ้านคงไม่สงบสุข นี่ก็อีกตัวผอมเกินไปไม่มีสง่าราศีสักนิด”
จ้าวมี่อิงเข่นเขี้ยว
รีวิว (0)
เรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว
Guest
