ไม่รู้เป็นเคราะห์กรรมหรือพรหมลิขิตที่ทำให้เธอต้องมาพบเจอเขาอีกครั้ง
พ่อของลูก...
ด้วยความจำเป็นและจำยอม ทำให้ปณาลีก้าวออกมาจากชีวิตเขา
โดยไม่รู้ว่ามีหนึ่งชีวิตติดท้องมาด้วย
นั่นทำให้วิถีชีวิตของเขาและเธอกลับมาบรรจบกันอย่างไม่อาจหลีกเลี่ยง
และเธอต้องชดใช้ที่ทิ้งเขาไปอย่างสาสม!
*******
“สงสัยว่ามีลูกแค่คนเดียว เธอคงว่างไปอ่อยผู้ชายสินะ มีสักสามสี่คนเลยดีไหม” เขายิ้มเหี้ยม
แค่เห็นเธอไปอยู่ในอ้อมแขนของไอ้หน้าอ่อนนั่น เขาแทบจะต่อยหน้ามัน หากมันแตะต้องเธอมากกว่านั้น
“มะ ไม่นะ” หญิงสาวส่ายหน้า ดิ้นรนหนีอย่างอ่อนแรง
เขาหัวเราะในลำคอกับแรงต่อต้านน้อยนิด โน้มหน้าเข้ากระซิบชิดใบหู
ชนิดที่ทำให้คนฟังหนาวเยือก สะท้านไปทั้งใจ
“หัวปีท้ายปีเลยเป็นไง”