“คุณ...จะให้ฉันไปเป็นนางบำเรอของคุณเหรอคะ” วิภาดาย้อนถาม “ก็ไม่เชิง แค่คู่ขาเฉยๆ ฉันให้เงินเธอ เธอบริการฉัน เราสองคนมีความสุขทั้งสองฝ่าย แฮปปี้จะตาย” “เชิญไปแฮปปี้บนสวรรค์วิมานของคุณไปคนเดียวเถอะ!”

 

“คืนนี้ฉันอยากซื้อตัวเธอไปนอนค้างกับฉันที่คอนโดฯ ถ้าเธอบริการฉันได้ดีเยี่ยมรับรองว่าฉันจ่ายไม่อั้น เธอจะได้ไม่ต้องมาเต้นให้เหนื่อยเปล่าๆ”  

          “คุณ...จะให้ฉันไปเป็นนางบำเรอของคุณเหรอคะ” 

วิภาดาย้อนถาม ข่มอารมณ์พลุ่งพล่านอย่างสุดความสามารถ ทว่าหาใช่อารมณ์เสน่หาอย่างที่ภูธเรศต้องการไม่ แต่มันเป็นความโมโหที่ใกล้ปะทุเต็มที่ 

         “ก็ไม่เชิง แค่คู่ขาเฉยๆ ฉันให้เงินเธอ เธอบริการฉัน เราสองคนมีความสุขทั้งสองฝ่าย แฮปปี้จะตาย”  

         “เชิญไปแฮปปี้บนสวรรค์วิมานของคุณไปคนเดียวเถอะ!” 

***** 

เป็นนิยายที่แต่งเมื่อสิบปีก่อนนะคะ สมัยที่ยังฝึกเขียน สำนวนอาจไม่ค่อยดีเท่าไหร่ ดำเนินเรื่องแปลกๆ ไปบ้างนะคะ ตอนนั้นยังมีประสบการณ์ทางการเขียนไม่มาก นำมาลงให้อ่านใหม่อีกครั้งจนจบเรื่องค่ะ  

ขอบคุณที่ติดตามนะคะ 

แสดงเพิ่มเติม

รีวิว (0)

เรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว