เซ็ทนี้มีถึงสี่เรื่องด้วยกัน
1.เจ้าทัพ อัศวนันท์ธาดา จบแล้วจากเรื่องพลาดรักคุณหมอใจร้าย
2.จอมทัพ อัศวนันท์ธาดา จบแล้วจากเรื่องพลาดรักจอมเจ้าเล่ห์
3.กองทัพ อัศวนันท์ธาดา จบแล้ว จากเรื่องพลาดรักพ่อของลูก
4.นำทัพ อัศวนันท์ธาดา กำลังออนแอร์
สามารถอ่านเรื่องใดก่อนก็ได้ค่ะ
คำเตือน : นิยายเรื่องนี้เกิดจากจินตนาการของผู้แต่ง กล่าวถึงการกระทำที่ไม่เหมาะสม พูดจากระทบกระทั่งจิตใจคนฟัง ครอบครัวที่บิดเบี้ยว ผู้แต่งไม่ได้มีเจตนาจะส่งเสริมพฤติกรรมใดพฤติกรรมหนึ่ง โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน อ่านเพื่อความบังเทิง ห้ามนำไปลอกเลียนแบบเด็ดขาด
ปล.หากรู้สึกอ่อนไหวทำให้ดาวน์ลง สามารถกดออกได้ค่ะ ขอความกรุณาประนีประนอมไม่ทิ้งคำพูดที่กระทบจิตใจคนเขียนและผู้พบเห็น
“อยากได้เงินเดือนเท่าไร เขียนลงไป”
“แน่ใจนะครับ”
“ฉันไม่เดือดร้อนเรื่องเงิน ถ้าเธอโอเคก็เซ็น เริ่มงานพรุ่งนี้ ดีไหม”
เหอะ ไม่ค่อยรีบเลย
“ผมสงสัยครับ” อย่าคิดแม้แต่จะเอาเปรียบคนอย่าง น้ำแข็ง
“ว่ามาสิ”
“ผมจะไว้ใจได้ยังไงว่าหลังเซ็นสัญญาแล้ว คุณจะไม่ขีด ฆ่าหรือเพิ่มอะไรเข้าไป”
“…”
คำถามเขาไม่ได้ยากและไม่ได้ทำให้คนพูดแสดงสีหน้าพูดไม่ออก เพราะคนตรงหน้าเอาแต่ยิ้มเจ้าเล่ห์ ก่อนจะปรบมือเบา ๆ
“ว้าว ฉันประทับใจ เธอพูดยาว”
น้ำแข็งสูดหายใจเข้าลึก ๆ เขาไม่ชอบคนนอกประเด็นเป็น ที่สุด “ตอบครับ”
ว่าที่เจ้านายซี้ดปาก “ถ้าเธอดูไอ้ที่ฉันขีดฆ่า มันเป็น ประโยชน์กับเธอเห็น ๆ จากหกเดือนเป็นหนึ่งปี หรืออาจจะมากกว่า นั้นถ้าฉันพอใจ เธอพอใจ เพิ่มให้ดูแลการกินของฉัน เช่นทำอาหาร มีรถให้ขับ มีคอนโดให้อยู่ จำนวนเงินก็ให้กรอกเอง ฉันไม่จำเป็นต้องโกงถูกไหม”
ก็ใช่ “งั้นผมขอเพิ่มอีกข้อได้ไหมครับ”
“เอาสิ สำหรับเธอ ฉันให้ได้ทุกอย่าง”
คิดไปเองไหมว่าเขากำลังถูกหว่านเสน่ห์ น้ำแข็งเลิกสนใจ การกระทำไร้สาระก่อนจะเขียนข้อตกลงที่ว่า ทางโรงพยาบาลของอัศวนันท์ธาดาต้องรับเคสพ่อเขาไปผ่าตัดกระทั่งรักษาให้หาย และ เงินเดือนตัวเขากำกับไว้เพียงแค่หนึ่งแสนต่อเดือน
นำทัพอ่านข้อตกลงเพิ่มเติมโดยไม่คิดจะถามอะไรให้มาก ความ พยักหน้าตกลงทันที อีกทั้งยังเพิ่มวงเงินเป็นสองแสนตามที่ เคยเสนอ
“อย่าลืมที่ฉันกำชับ ห้ามรัก ห้ามรู้สึก ห้ามยุ่งเรื่องส่วนตัว ห้ามจุกจิกจู้จี้ ถ้าจบสัญญานั่นหมายถึงเราไม่ยุ่งเกี่ยวเรื่องบนเตียง ไม่มีความสัมพันธ์หลังจากนั้นอีก”
“ครับ” มันไม่ใช่ปัญหาสำหรับน้ำแข็ง เป็นผู้จัดการ เป็นคู่ นอน เป็นพ่อครัวส่วนตัว ให้เป็นแค่ไหนก็จะเป็นแค่นั้น อุ้งมือ ครอบครองปากกาก่อนจะจรดปลายลงเพื่อเซ็นสัญญา
“เป่าผมให้หน่อย”
“ไม่มีในสัญญา”
“ยิ้มหน่อยสิ”
“ไม่มีระบุในสัญญา”
“ฉันหุ่นดีไหม”
“ครับ”
“กว่าจะสร้างกล้ามได้ขนาดนี้เหนื่อยจะแย่”
“ครับ”
“เธอชอบไหม”
“เฉย ๆ ครับ”
“ฉันไม่เรียกเมียว่าพี่”
“ไม่ใช่เมีย”
“ไม่ใช่เมียแล้วเป็นอะไร”
“ผู้จัดการ”
“นอนครางใต้ร่างฉันทุกคืนเนี่ยนะ”
“มันเป็นงานครับ” ทั้งที่ตัวเขาก็รู้ดียังจะถามอีก ขยันสร้าง เรื่องให้หงุดหงิดไม่เว้นชั่วโมง
“เหลือจะเชื่อ”
Guest
