‘ลูกผมใช่ไหม’
‘ฮะฮะฮ่า นี่นายคิดจริง ๆ เหรอเหมันต์ว่าฉันจะปล่อยให้ตัวเองท้องกับนาย’
‘…’ เจ็บ เจ็บสัตว์ ๆ
‘กระจอกอย่างนายฉันไม่เสี่ยงปล่อยให้ตัวเองท้องหรอก’
‘งั้นเหรอ ไหนคุณบอกว่าจะไม่นอนกับใครนอกจากผม’
เจ้าของค่ายตรงหน้าไม่ได้เลี้ยงเขาคนเดียว ยังมีเด็กในสังกัดอีกหลายคนที่เป็นเด็กของคุณอาคิรา กระทั่งเขาเดินเข้ามาในความสัมพันธ์ที่มีไว้ระบายกามา ฝั่งนั้นถึงยอมทำข้อตกลงว่าจะมีแค่เขาคนเดียว
ถ้าไม่ใช่ลูกของเขา จะเป็นลูกของใครได้อีก
‘ฉันเคยพูด? โทษทีพอดีจำไม่ได้ ไปละ’
‘ให้ผมเป็นพ่อเด็ก เขาคือลูกของผม’ วินาทีนี้เหมันต์ไม่สนดีเอ็นเออะไรทั้งนั้น เขาพร้อมเป็นคนที่ดีขึ้นเพื่ออาคิราและลูก
‘นายรักฉัน?’
‘อืม’
‘ว้าว ต้องตื่นเต้นไหม’
‘เหอะ’ ความไม่แยแสไร้ความยินดีในคำว่ารัก ทำเอาเหมันต์สมเพชตัวเองครั้งแล้วครั้งเล่า คนที่แพ้ก็เป็นเขา แล้วยังต้องมาอ้อนวอนขอความรักจากคนอย่างอาคิราอีกอย่างนั้นเหรอ
‘คนอย่างนายยอมข้ามเส้นที่ขีดไว้ ฉันมันไม่ธรรมดาจริง ๆ’
‘…’
‘ฉันบอกอะไรให้อย่างหนึ่งดีไหม คนอย่างนายเป็นพ่อใครไม่ได้หรอก ไม่สมควรเป็นพ่อใคร อีกอย่างความรักของนายไม่ได้มีค่าสักนิด แค่เข้าใกล้เด็กคนนี้นายยังไม่มีสิทธิ์ด้วยซ้ำ อย่าเสนอตัวเป็นอะไรที่มันกระจอกจะดีกว่า’
‘…’
‘มีพ่ออย่างนายลูกอับอายแย่ ว่าไหม’
‘…’ สาบานตั้งแต่เกิดมาไม่เคยมีเรื่องไหนสะเทือนความรู้สึกเขาได้มากเท่าคำพูดดูถูกจากปากอาคิรา
‘โชคดี’
“ไม่เจอกันนานเปลี่ยนไปเยอะเลยนะ”
“มีอะไรก็ว่ามา ฉันไม่มีเวลาว่างฟังคุณพล่ามขนาดนั้น”
ไม่สิ ไม่เปลี่ยนเลยด้วยซ้ำ ความสวยที่ทำให้เขาหลงยังเหมือนเดิม รวมถึงคำพูดหมิ่นกันด้วย แต่ที่น่าแปลกใจคงเป็นสรรพนามที่เปลี่ยนไปมั้ง
ไม่คิดว่าการมีอำนาจ มีเงิน มีฐานะทางสังคม จะเปลี่ยนจากนายเป็นคุณ
“ปากดีไปเถอะอาคิรา”
“แค่นี้ใช่ไหม”
“รักษาที่หนึ่งของคุณไว้ให้ดี…” เหมันต์โน้มตัวเข้าหาคนที่นั่งอยู่ “เพราะมันจะอยู่ได้ไม่นาน” เขาควรจะเห็นสีหน้าหวาดหวั่นสิ ไม่ใช่ยิ้มเยาะเหมือนในอดีต
“มีปัญญาก็ลองดู”
“นายชอบฉันไหม” ตึกตึกตึกยิ่งกว่าสารภาพรักกับหม่าม้าของเด็กคนนี้อีก
สารภาพรักกับอาคิราเพราะอยากชวนให้เธออยู่ด้วยกัน
ทว่ากับเด็กคนนี้มัน…เป็นความรู้สึกที่หาคำอธิบายไม่ถูก มากกว่าคำนิยามที่มีในพจนานุกรมมั้ง
“ชอบคับ ทั่มชอบเล่นกับคุณลุงที่สุด”
ชื่นใจขึ้นเปลาะหนึ่ง “แล้วชอบ… มากกว่าพ่อนายหรือเปล่า”
สวัสดีค่ะเจอกันอีกแล้ว เรื่องนี้ของนำเสนออุปสรรคความรักระหว่างเหมันต์และอาคิรา มีหลานตัวน้อย ๆ คอยให้สีสันทำให้เรื่องราวสดใสปนดราม่าระหว่างพ่อแม่นะคะ อย่างไรก็ดีจบแฮปปี้ค่ะ ไม่มีการนอกกายและนอกใจ
เนื้อเรื่องจะเน้นหลักเป็นความสัมพันธ์ของครอบครัวนี้ การต่อสู้กับความย้อนแย้งในความคิด สู้กับคนรอบข้าง รวมถึงโมเมนต์น่ารัก ๆ ขอฝากน้อง ๆ ไว้ในอ้อมกอดด้วยน้า
ขอขอบคุณสำหรับแรงสนับสนุนที่มีให้กันเสมอค่ะ หวังว่าออทั่มจะสร้างรอยยิ้มให้ผู้อ่านไม่มากก็น้อย
คำเตือน
เป็นนิยายชายรักชาย สามารถท้องได้ เล่าถึงความสัมพันธ์ของคนในครอบครัวที่มันบิดเบี้ยว พฤติกรรมที่ไม่เหมาะสม คำหยาบ และกล่าวถึงภาวะผิดปกติทางจิตใจ (ไซโคพาธ) เล็กน้อย