คำโปรย
“จำเรื่องเมื่อคืนได้มั้ย”
คิมอยากจะมุดดินหนี ไม่คิดว่าคมจะถามคำถามนี้กับเขา
“คือผม จำได้ เออ คือ พี่คม เออ คิดซะว่าเป็น One Night Stand ก็ได้ครับ อย่าคิดมาก”
สิ้นเสียงของคิม คิ้วหนาขมวดคิ้วเข้าหากัน ก่อนจะยิ้มร้ายให้คนตรงหน้า
“พี่ไม่ชอบ One Night Stand คู่นอนคืนเดียว พี่ชอบคู่นอนประจำมากกว่า คิมคิดว่าไงละ”
คิดว่าไง ไม่คิดจะอะไรทั้งนั้นแหละ
“ไม่ครับ ไม่คิด ผมอยากให้พี่คมคิดว่าเมื่อคืนเป็น One Night Stand”
“...”
“หรือพี่จะคิดว่าเรื่องเมื่อคืนไม่เคยเกิดขึ้นก็ได้ ผมจะลืมเรื่องเมื่อคืนให้หมด”
คมเริ่มยิ้มร้าย
ตีค่าเขาเพียงแค่คู่นอนคืนเดียวงั้นเหรอ หึ หึ ใครจะยอมวะ
“แล้วถ้าพี่โทรไปหาครามแล้วบอกว่า เมื่อคืนคิมกับพี่มีอะไรกันแล้ว คิมคิดว่าครามจะรู้สึกผิดหวังในตัวคิมแค่ไหนที่เพื่อนกับพี่ชาย...”
“อย่าโทรบอกครามนะครับ อย่าโทรนะ”
คิมรีบพูดสวนขึ้นมาทันที
“ถ้าไม่อยากให้ครามรู้เรื่องเมื่อคืนละก็ คิม
.........................................
“ปล่อย ผมหายใจไม่ออก”
“จะกล้าลองดีกับกูอีกมั้ยฮะ”
คมตวาดเสียงลั่นด้วยน้ำเสียงโกรธ คิมส่ายหน้าไปมา
“ไม่แล้ว คิมไม่กล้าลองดีแล้ว”
คิมพูดทั้งน้ำตาด้วยความกลัวและรักชีวิต ใบหน้าหวานเปื้อนไปด้วยคราบน้ำตา คมคลายมือออกช้าๆ
“จำไว้ อย่าคิดมาลองดีกับกูอีก กูจะไม่ใจดีกับมึงอีกแล้ว ถ้ามีคราวหน้ากูจะซ้อมมึงให้หนักกว่านี้ สำหรับวันนี้กูแค่สั่งสอนมึงเบาๆ เท่านั้น”
“ทำไมพี่ต้องใจร้ายกับผมขนาดนี้ด้วย ผมทำอะไรให้พี่หนักหนา ฮึก ฮึก”
คมกระชากเส้นผมของคิมขึ้นอย่างแรงเพื่อให้คนหน้าหวานเงยหน้าขึ้นมองเขา
“เพราะกูเกลียดมึงยังไงละ ก่อนที่กูจะบินไปทำตามความฝันตัวเอง มึงเคยสัญญาว่าจะดูแลน้องกูดีๆ แล้วไหนละดูแลดีๆ ของมึง”
“...”
“มึงดูแลน้องกูยังไงให้น้องกูต้องเสียน้ำตา ท้องไม่มีพ่อ คราวนี้ถึงตาที่มึงต้องชดใช้ให้กูบ้างแล้ว”
“แต่ผมดูแลครามดีที่สุดแล้วนะครับ ทำไมพี่ถึง...”
ไม่เข้าใจกันบ้าง
“กล้าเถียงกูงั้นเหรอฮะ”
เพียะ
คมยกฟาดฝ่ามือไปที่ใบหน้าของคิมเต็มแรง จนใบหน้าหวานสะบัดตามแรงตบ
“ผมเจ็บนะครับ ฮึก ฮื้อ”
“เจ็บงั้นเหรอ มันเจ็บไม่เท่าที่กูเจ็บหรอก”
คมพูดจบก็เหวี่ยงคิมขึ้นไปบนเตียงแล้วขยับขึ้นคร่อมบนร่างเล็ก คิมเบิกตากว้าง
“พี่คม ผมยังเจ็บอยู่ อย่าทำผมเลยนะครับ”
“มึงจะเจ็บมันก็เรื่องของมึง ไม่เกี่ยวกับกู กูจะเอา มึงไม่มีสิทธิ์มาขัดขืนกู”
“พี่คม อย่า”
ลงไม่จบนะคะ จะลงให้อ่านประมาณ 30% ขอบคุณค่ะ
Guest
