มุกมณี คืออดีตนางบำเรอที่เคยหอบเสื้อผ้าหนีเขามา โดยไม่คิดจะรีเทิร์นกลับไปอีก
นั่นเพราะว่า...
เธอละเมิดกฎ ผิดข้อตกลง และหลงรักเขา
ชีวิตใหม่ของเธอกับ ‘ถุงแป้ง’ ลูกสาวตัวน้อยดูจะราบรื่นมาโดยตลอด ถ้าไม่ได้เจอกับพันตรีอลัน กิตติไพศาล อีกครั้ง...
ดูสิ...ลูกสาวเธอกำลังใช้ความน่าเอ็นดู และพวงแก้มสีชมพูนั่น หลอกล่อให้พ่อตัวทั้งรักทั้งหลง โดยไม่ได้ฉุกใจคิดเลยว่า ดีเอ็นเอที่อยู่บนใบหน้ากำลังฟ้องว่าหน้าเหมือนเขาอย่างกับแกะ!
“ทำไมคุณพ่อต้องขอโทษแม่มุกด้วยล่ะคะ คนเป็นแฟนกัน หอมแก้มกันได้ไม่ใช่หรือคะ”
“ก็เพราะว่าแม่มุกยังเจ็บขาอยู่น่ะสิคะ”
มุกมณีตอบลูกสาวด้วยน้ำเสียงอ้อนๆ เรียกความสงสารจากถุงแป้งได้ดีเลยทีเดียว เด็กหญิงขยับตัวลงจากตักของคนเป็นพ่อ เดินไปนั่งลงข้างๆ แม่มุก
“งั้นต่อไปถุงแป้งจะไม่ให้คุณพ่อหอมแก้มแม่มุกอีกแล้ว...”
มุกมณีปรายตามองใบหน้าหล่อเหลาของชายหนุ่มแล้วยิ้มมุมปากนิดๆ อย่างไรเสียถุงแป้งก็ต้องเข้าข้างแม่อยู่แล้ว สุดท้ายลูกก็ต้องเลือกแม่ ทว่ามุกมณีก็ลำพองใจอยู่ได้ไม่นานเพราะคำพูดต่อมาของถุงแป้ง
“คุณพ่ออดทนหน่อยนะคะ รอให้แม่มุกหายเจ็บขาก่อนแล้วค่อยหอมแก้ม”
ถุงแป้ง!
ตกลงหนูอยู่ข้างใครลูก!