“ก็เอาสิ ถ้าคุณคิดว่าสู้ผมได้ ก็เอาเลย แต่ขอบอกไว้ก่อนนะ ต่อให้คุณจ้างทนายมาสักร้อยคน ก็สู้ทนายฝีมือดีเพียงคนเดียวของผมไม่ได้ หรือคุณจะเสี่ยง แต่ถ้าคุณไม่กล้าเสี่ยง ผมก็มีทางเลือกให้”
“ทางเลือกอะไร!”
“ภายในสามวันนี้ หากคุณนำเงินเจ็ดล้านบาทมาคืนผมได้ ผมก็จะคืนโฉนดให้คุณ”
เขายื่นข้อเสนอที่ค่อนข้างมั่นจ่าเธอไม่สามารถทำได้
“ขี้โกง! แบบนั้นเรียกว่าขี้โกง เท่าที่ฉันรู้ แม่กู้เงินธนาคารมาห้าล้านบาท ไม่ใช่เจ็ดล้าน”
“ผมเป็นนักธุรกิจ ทำอะไรก็ต้องหวังกำไร สองล้านที่งอกขึ้นมาเป็นดอกเบี้ยและก็ค่าเสียเวลาของผม”
“คุณมันหน้าเลือดที่สุด!”
“คุณจะเรียกผมว่าอะไรก็ช่าง เอาเป็นว่าถ้าคุณไม่มีปัญญาหาเงินมาคืนผม...” กรวีร์ก้มหน้าลงจนจมูกโด่งคมแทบจะชนกับปลายจมูกโด่งรั้นของเธอ นัยน์ตาคมเข้มจ้องลึกเข้าไปในดวงคาคู่หวานที่กำลังสั่นระริก “ผมมีทางเลือกใหม่ให้คุณ”
“อะไร” หญิงสาวถามเสียงเบาหวิวราวกับเสียงกระซิบ
“ตัวคุณ...แลกกับโฉนด”
Guest
