🎉🎉E-book เรื่อง หย่า...ให้รู้ว่ารัก ที่เมพมาแล้วจ้า 😍😍
สามารถกดโหลดได้ที่ลิงก์นี้ได้เลยจ้า https://bit.ly/3pEHrag
เล่มนี้เป็นน้องนุชสุดท้องจากนิยายชุด รักหย่าร้าง ซึ่งมีทั้งหมด 3 เล่ม นะคะ
ค่าสินสอดพี่ซีไม่แพงจ้า ช่วงจัดโปร 119 บาทเท่านั้นเน้อ
ขอฝากผลงานด้วยนะคะ ^^
‘รัก หย่า ร้าง’ ในเซตนี้จะมี 3 เรื่อง จาก 3 นักเขียน ด้วยกันนะคะ
หย่า...ให้รักหมดใจ โดย ณนิจชา กดติดตามได้ที่นี่เลยจ้า : https://bit.ly/41KoGjg
หย่า...ให้รักร้าวราน โดย ปณิชา กดติดตามได้ที่นี่เลยจ้า : https://bit.ly/3LlZSJ7
หย่า...ให้รู้ว่ารัก โดย พิมพ์พิรดา กดติดตามได้ที่นี่เลยจ้า : https://bit.ly/40Ara2K
***********************************
คำโปรย
“สามีที่ดีงั้นเหรอ?”
คนใจร้ายทวนคำด้วยสีหน้าเหยียดหยัน ดวงตาคมจัดที่เธอเคยหลงใหลมาตลอดกวาดมองตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้าของคนที่กำลังเรียกร้องสิทธิ์ในฐานะภรรยาที่เขาไม่ต้องการอย่างเลือดเย็น จนคนถูกมองใจหาย รู้สึกหนาวยะเยือกในอก
“ใช่ค่ะ เป็นสามีที่ดี พี่ทำเป็นไหม” คนถูกถามแค่นยิ้มเหี้ยม พลางใช้ลิ้นเดาะกระพุ้งแก้มตัวเองแบบกวนๆ
“ก็คงทำเป็นมั้ง ถ้าเมียของฉันเป็นคนอื่นที่ไม่ใช่เธอ”
หญิงสาวหน้าเสีย ความขมขื่นแล่นขึ้นมาจุกที่คอหอย
“เสียใจด้วยนะ ที่มันใช่ ไม่ว่าพี่จะคิดยังไง แต่ปูนก็เป็นเมียพี่...”
“หึ ก็แค่เมียในนามไหม แต่เอาเถอะ ในเมื่อร่านอยากเป็นเมียฉันนัก ก็ทำหน้าที่ของเธอซะปูน ต่อไปนี้ฉันจะเอาเธอเป็นเมียให้หนำใจ เอา...จนเธอต้องร้องขอชีวิต!”
หมายเหตุ: เกียมผ้าซับน้ำตาไม้หน้าสามและเพดดิกรีของคุณให้พร้อม
#หลัวใจร้าย #หลัวใจดำ #หลัวหอน
#สายดรามาห้ามพลาด
#พิมพ์พิรดา
#ณนิจชา
#ปณิชา
ใครมาแล้วแวะทักทาย จะเจิมให้ หรือหากเจอข้อผิดพลาดคำผิดก็บอกกันได้นะคะ
คำเตือน
นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นโดย เหตุการณ์ ตัวละคร สถานที่ทุกอย่างล้วนเป็นสิ่งสมมติจากจินตนาการ และความเพ้อฝันส่วนตัวของผู้เขียนทั้งสิ้น สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 ไม่อนุญาตให้คัดลอกเนื้อหาส่วนหนึ่งส่วนใดเพื่อไปเผยแพร่หรือสร้างเป็นฐานข้อมูลอิเล็กทรอนิกส์ใดๆ ทั้งสิ้น เว้นแต่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของลิขสิทธิ์แล้วเท่านั้น
ก่อนเสพย์ -- โปรดสังเกตคำโปรยวันละสองเวลาก่อนและหลังอาหาร
ระหว่างเสพย์ -- ห้ามคิดมาก คิดเยอะ คาดหวังสาระ ทำใจให้ปลอดโปร่ง แล้วสนุกสนานไปกับนิยายให้เต็มที่
หลังเสพย์-- ถ้าสนใจโปรดแอดแฟน หรือทิ้งคอมเม้นต์ไว้ให้ชื่นใจสักนิด เพื่อหล่อเลี้ยงชีวิตคนเขียนโรคจิตให้มีแรงปั่นนิยายแบบลืมตาย 555