คำโปรย
เพราะเป็นแค่เด็กกำพร้าที่ถูกขอมาเลี้ยง ทำให้เธอต้องอยู่อย่างเจียมเนื้อเจียมตัว แต่หัวใจเจ้ากรรมนี่สิมันไม่รู้จักเจียมที่จะมอบให้คนที่เธอไม่คู่ควร แม้รู้ดีว่ามันเป็นรักต้องห้ามก็ตาม!
คนหนึ่งพี่ชายสุภาพอ่อนโยน ใจดี อยู่ใกล้เขาทีไรมักจะทำให้เธออบอุ่นหัวใจตลอดมา
อีกคนพี่ชายแสนห่าม เอาแต่ใจ ชอบขัดใจ และขี้แกล้ง แต่ก็เปี่ยมล้นด้วยเสน่ห์เหลือร้ายทำเธอละลายทุกทีที่อยู่ด้วย
และเขาทั้งสองต่างบอกว่า...รักเธอ!!
เมื่อหัวใจมีเพียงดวงเดียวที่ต้องเลือก แล้วเธอควรเลือกใคร หรือเลือกเก็บเขาไว้ทั้งสองคน...
****************
“เรียกชื่อผัวให้ชื่นใจหน่อยได้ไหมเมียจ๋า”
“พี่วิน...พี่วินขา...” ชินภาคย์กระตุกยิ้มมุมปากสมใจ ตอนนี้เขารู้แล้วว่าควรจะทำยังไงให้เธอหายงอนได้
“ขาคนสวย อยากได้อะไรคะ”
“อื้อ...พี่วิน มายไม่รู้ ไม่รู้...” เธอรู้แต่กระดากปากที่จะร้องขอ
“ไม่บอกพี่ก็ให้ไม่ถูกนะ งั้นมายทำเองแล้วกัน” พร้อมคำพูดพระเอกหนุ่มก็แกล้งเอนกายนอนแผ่หราเย้ยฟ้าท้าทายกันซึ่งหน้า
“อยากได้ก็ทำเองนะ พี่เหนื่อยแล้ว”
“พี่วินขา อย่าแกล้งมายสิคะ” แม่น้องน้อยออดอ้อน แต่อีกฝ่ายกลับแกล้งหลับตาไม่รู้ไม่ชี้
“พี่เป็นของน้องมายแล้ว อยากทำอะไรก็ทำ จะปล้ำก็รีบปล้ำรับรองว่าไม่หนีเด็ดขาด แต่มีข้อแม้ว่าถ้าปล้ำพี่แล้ว ห้ามทิ้งพี่เด็ดขาด”
********
เห็นหน้าปกหวานๆ ไสยๆ แต่อย่าเชื่อหน้าปกจนกว่าจะได้ลองอ่าน!!