ตราบาปเพลิงอสูร
Janya
โปรย
“น้ำพั้นซ์ คุณไม่เคยเหรอ” ชายหนุ่มเรียกชื่อที่จำได้แม่นก่อนจะเอ่ยถามอย่างไม่แน่ใจ คำตอบของน้ำพั้นซ์ก็คือการส่ายหน้าไปมา
“ให้ตาย...ผมหยุดไม่ได้” เสียงสบถอย่างหนักใจ
“ผมต้องไปต่อ” น้ำเสียงมั่นคงดังขึ้นอีกครั้ง ก่อนจะบดจูบลงไปอย่างหนักหน่วงอีกครา เฝ้าจูบครั้งแล้วครั้งเล่า
“อื้อ...กรี๊ดดด...”
เสียงกรีดร้องดังขึ้นเบาๆ ก่อนจะเงียบสนิทเมื่อเรียวปากอุ่นๆ ทาบทับปิดลงมา ชายหนุ่มเคลื่อนท่อนเนื้อที่แข็งแกร่งพาดผ่านเส้นบางๆ ที่ขวางกันเพียงครั้งเดียวจนสุดทาง ก่อนจะแช่นิ่งอยู่อย่างนั้น
น้ำตาของเกศน์สลิลรินไหล แต่ก็เหือดหายไปอย่างรวดเร็วเมื่อความอบอุ่นจูบซับปลอบโยนอย่างแผ่วเบา ชั่ววินาทีกายแกร่งที่แทรกผ่านเนื้อนวลเข้าไปก็เริ่มเหยียดขยายใหญ่โต สะโพกแกร่งเริ่มขยับอย่างผะแผ่วเบา
“เจ็บมากไหม?”
เพลิงอัคคีอดที่จะถามไม่ได้ แต่คนถูกถามนอนนิ่งเธอหลบสายตาเขาอย่างเอียงอาย ชายหนุ่มเปิดยิ้มกว้างก่อนจะเริ่มขยับร่างกายของตัวเองอย่างเชื่องช้า เห็นคนใต้ร่างดิ้นขยุกขยิกไปมา ก่อนจะผวาเข้ากอดร่างกายของเขาเต็มตัวเมื่อเคลื่อนท่อนเนื้อกลางลำตัวออกก่อนจะบดเบียดรุกล้ำเข้าไปใหม่
สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ (ฉบับเพิ่มเติม) พ.ศ. ๒๕๕๘
ห้ามลอกเลียนแบบหรือดัดแปลงส่วนใดส่วนหนึ่งของหนังสือเล่มนี้
รวมทั้งการจัดเก็บ ถ่ายทอด สแกน บันทึก
ไม่ว่าจะในรูปแบบหรือวิธีการใดๆ
ในกระบวนการอิเล็กทรอนิกส์โดยไม่ได้รับอนุญาต
เป็นลายลักษณ์อักษรจากเจ้าของงานประพันธ์
Guest
