รักเรา ไม่ออนไลน์

"ที่นี่มันไร่องุ่น ไม่ใช่เวทีอะโกโก้ ถ้าอยากโชว์ ช่วยออกไปโชว์นอกไร่ผมด้วย" อรรณพมองร่างบางที่ใส่เสื้อเอวลอย กางเกงสั้นติ้ว ยังกะพวกสก๊อย ยืนเต้นโยกย้าย และถอดเปลี่ยนเสื้อผ้า อย่างไม่อาย ที่สวนท้ายไร่ของเขา

"!!" นกแก้วยืนอึ้ง หันไปมองทาง ที่ได้ยินเสียงตะโกนมา แถมเข้าไปในไลฟ์สดของเธอที่กำลังขายเสื้อผ้าด้วยเต็มๆ

" พี่นกแก้ว เจ้าของไร่คนใหม่แน่ๆ เลยพี่" คำหล้ารีบลุกเอาเสื้อแขนยาวไปสวมให้นกแก้ว

"ฉันเต้นของฉันดีดี คุณมีสิทธิ์​อะไรมาดูถูกฉันแบบนี้" นกแก้วเชิดหน้า เมื่อคนมาใหม่ไม่คิดเกรงใจ คนอยู่มาก่อนอย่างเธอเลยสักนิด

"ผมดูถูกอะไรคุณ ยืนเต้นแก้ผ้ากลางวันแสกๆ แถมยังที่โล่งแจ้งขนาดนี้ ผู้หญิงดีดีไม่มีใครเขาทำกันหรอก" อรรณพหงุดหงิดมาก เขาซื้อไร่นี้มาเพราะต้องการความสงบ แต่นี่อะไร สาวโคโยตี้ยอดดอยงั้นเหรอ!

หนอย! ไอ้คนปากเสีย ตะกี้ว่าเธอเต้นอะโกโก้ ตอนนี้ว่าเธอเป็นผู้หญิงเลวๆ งั้นก็เจอวิถีคนเลวหน่อยละกัน นกแก้วคิดด้วยความโมโห ก่อนจะหยิบหนังสติกที่พกติดตัวและลูกปืนดินแห้ง เล็งยิงไปทางอรรณพทันที

"เฮ้ย! ยัยบ้านี่ อยากมีเรื่องรึไง? "