Like a Fire [BL 18+ one shot]

Like a fire 

" อีดอกกก โคตรหล่อเลยมึง! "

เสียงเอะอะโวยวายตามประสาสาวๆดังขึ้นจากไม้หินอ่อนตัวหนึ่ง ผู้หญิงในชุดสาวมหาลัยหลายคนนั่งล้อมวงกันอยู่ โดยมีหนึ่งคนเป็นเซนเตอร์เจ้าของมือถือไว้กระจายวาร์ป

" อีเอมมี่ คนนี้พี่เทียนวิศวะคอมป่ะมึง " หนึ่งในนั้นพูดขึ้นพร้อมเอื้อมมือมาชี้ไปที่รูปโปรไฟล์หนึ่งบนหน้าของศูนย์กลางวาร์ป เจ้าของมือถือขมวดคิ้วครุ่นคิดแว๊บหนึ่ง ก่อนพยักหน้าตอบ

" เออ คนนี้แหละ กูพึ่งเจอวาร์ปเมื่อคืนนี้เอง "

สิ้นคำก็มีมหกรรมแจกวาร์ปกันวุ่นวายอีกครั้ง อีเอมมี่ที่โดนกล่าวถึงไปก่อนหน้ากรอกตาเบาๆ ' เขา ' เป็นผู้ชายร่างสันทัด ตัวบางทรงสวย ผมยาวถึงกลางหลัง และค่อนข้างสวยตามประสาเพศที่สามในประเภทที่เรียกกันว่ากระเทยหรือตุ๊ดนั่นแหละ เอาเข้าจริงก็น่าจะข้ามเส้นไปแล้วด้วยซ้ำ ถ้าติดว่าไม่มีนมกับยังไม่ได้ตัด ไปบอกใครเขาว่าเป็นนางสาวก็คงเชื่อกันหมด

เหมือนพี่เทียนที่โดนกล่าวถึงกันตอนนี้จะมีเรด้าห์พิเศษหรือไร ไม่ก็บังเอิญตายยากเกินไป หนึ่งในกลุ่มเพื่อนของเขาสะกิดแล้วพยักเพยิดหน้าไปทางกลุ่มสาวๆ เหล่านั้นประหนึ่งรู้ใจ เทียนกระแอมไอพลางยกมือขึ้นจัดเสื้อให้เรียบร้อย เสยผมนิดหน่อยเพื่อความดูดี ก่อนจะเดินตรงเข้าไปทักทายกลางวง

" ตะกี้เหมือนได้ยินชื่อผมแว๊บๆ คุยอะไรกันเหรอครับ " ว่าพลางกวาดตามองไปรอบวงจนสะดุดเข้ากับเซนเตอร์แจกวาร์ปในมือของเอมมี่ " ส่องIGผมอยู่เหรอ "

ทั้งหมดเงียบพลางหันไปสบถขรมกันอย่างไม่เชื่อสายตาว่าคนที่หล่อขนาดเทพบุตรมาจุติจะเข้ามาคุยกับพวกเธอเองแบบนี้ ดวงตาสีน้ำตาลอ่อนไร้การปรุงแต่งของเพศที่สามเพียงนางเดียวของกลุ่มช้อนมองพร้อมส่งยิ้มให้เป็นมารยาท

" ถ้าใช่จะมาสุ่มคุยกับพวกเราเหรอคะ " ว่าแล้วก็ยกขาขึ้นไขว้ห้าง เอียงคอเล็กน้อยอย่างไร้เดียงสาขัดกับคำพูดคำจา

คนฟังหลุดหัวเราะอย่างเขินๆที่โดนรู้เจตนา เขาโคลงหัวช้าๆ " คืนนี้ถ้าอยากคุยยาว เจอกันที่ซาเล้งซอยสี่ได้นะครับสาวๆ "

" จะไม่ถลำเข้าอ่างก่อนใช่มั้ยคะพี่ " คู่สนทนาถือโอกาสแซวไปเบาๆ อีกคนยิ้มรับ

" ทนไว้ตอนเปิดห้องดีกว่าครับ "

มาโปรยเสน่ห์เพียงเท่านั้นก็ถอยเฟดจากออกไป สาวๆหลายคนยังไม่ทันตั้งตัวติดกันด้วยซ้ำ จนกระทั่งพี่แกเดินเข้าไปรวมกับกลุ่มเท่านั้นแหละ เสียงกรี๊ดกร๊าดก็ดังไล่หลังมาระงม

" น้องคนที่คุยกับกูตะกี้แม่งได้ว่ะ " เทียนเอ่ยกลั้วหัวเราะกับกลุ่มบอยแบนด์ของตัวเอง หนึ่งในนั้นเลิกคิ้วพลางยกยิ้มไม่น่าไว้ใจ

" กับฟืนกับไฟมันร้อนนะมึง "

" ใครสนวะ พ่นน้ำดับไฟแม่งเลยดิ " ตอบพลางเดาะลิ้นอย่างสบายใจ ไอ้เพื่อนคนนั้นได้แต่หัวเราะหึหึในลำคอ

" แสดงว่ามึงยังไม่รู้สินะ "

. 

.

.

.

เป็นธรรมดาที่วัยรุ่นและวัยมหาลัยทั้งหลายจะว่างเว้นจากงานได้ก็ชิ่งมาสถานอโคจรเพื่อคลายเครียด บรรยากาศสลัวๆ ดนตรีEDMอึกทึก อวลไปด้วยกลิ่นของแอลกอฮอลล์หอมหวนและสาวสวยหนุ่มหล่อที่อยากมาหาคู่ขาหรือคู่ชีวิต บ้างก็เพียงอยากมาท่องราตรี

ร่างระหงส์ของหญิงสาวเดินก้าวเข้ามาในที่แห่งนั้น สวยเฉี่ยวจนอดเหลียวมองไม่ได้ แม้จะเป็นชุดเสื้อผ้าที่เรียบง่ายแต่ก็ดูหรูหรา การแต่งหน้าก็แทบจะเรียกได้ว่าไม่จัดจ้านแต่โดดเด่น แต่ใครไหนจะรู้บ้างว่าไม่ใช่เธอ แต่เป็นเขา 

เอมมี่หยุดเดินพลางกวาดสายตาไปรอบๆเหมือนมองหาใครอยู่ เขาค่อนข้างมาช้ากว่าคนอื่นๆมาก แต่นี้ทั้งนี้กลุ่มเพื่อนเขาเองก็ใช่ว่าจะว่างมากันทุกคน เนื่องจากติดงานและธุระกันล้วนๆ จึงปล่อยให้โอกาสได้สามีเป็นหนึ่งในหนุ่มหล่อของมหาลัยหลุดมือไปอย่างน่าเจ็บใจเป็นที่สุด

อย่างที่คิดว่าเทียนและผองเพื่อนนั้นมือปลาหมึกและไหลเก่งยังกะอะไรดี ไม่รู้ว่าพี่แกตกได้ไปแล้วกี่คนถึงได้มานั่งจิบค็อกเทลโดยมีสาวๆแวะเวียนมาชะม้ายชายตามองรวมถึงของช่องทางติดต่อกันไม่ขาดสายขนาดนั้น และเอมมี่ไม่ใช่สายออกตัวแรงเท่าไหร่แม้จะเป็นก็ตาม ยกเว้นจะมีใครมาสะดุดตาเข้าหาเอง

และนั่นก็รวมถึงหนุ่มหล่อคนนี้ด้วย เมื่อสังเกตเห็นว่าคนที่หมายตาอยู่มาถึง เขาก็ทิ้งสาวๆเอาไว้กับกลุ่มเพื่อนของตนแล้วเดินตรงเข้าไปทักทายตามพอเป็นกระสัน

" มาเลทนัดแบบนี้เดี๋ยวคนอื่นคาบไปก่อนจะมาร้องไห้ไม่ได้นะครับ "

คนฟังเพียงเลิกคิ้ว ก่อนส่งยิ้มหวานให้ " แล้วถ้าบอกว่าสวยพอล่ะคะ "

กลุ่มเพื่อนของคนตรงหน้าที่เป็นแบลคกราวน์ให้ปรบมือเกรียว รวมถึงสาวๆเพื่อนของเธอเองก็ด้วย แถมมีรายการเป่าปากแซวมาให้อีก เทียนหัวเราะอย่างขบขัน ก่อนควงแขนเขาไปสมทบกับคนอื่นๆท่ามกลางสายตาอิจฉาของสาวๆรอบกาย

" เพื่อนน้องรอแย่แล้วแหนะ "

.

.

.

.

งานเลี้ยงย่อมมีเลิกรา เพื่อนของทั้งเอมมี่และเทียนเริ่มหายไปทีละคู่สองคู่ แทบจะไม่ต้องถามหรือสงสัยว่าจะไปไหนกันต่อ ของมันแน่มันนอน ทำให้ตอนนี้เหลือเพียงเทียน เอมมี่ และเพื่อนของเทียนที่ชื่อว่าเหนือเท่านั้น

" พี่เทียนคะ เอมมี่อยากกลับบ้านแล้วอ่า " 

เสียงใสงอแงพร้อมมือที่เริ่มมาเกาะแกะแขนของหนุ่มหล่อราวกับลืมตัว เห็นดังนั้นเขาจึงหันไปหาเพื่อนของตน เหนือพยักหน้าให้อย่างรู้กัน ได้คำตอบดังนั้นจึงหันไปหาคนข้างตัว

" งั้นเดี๋ยวพี่พาไปส่งนะครับ " ความมืดสลัวของแสงสีในนั้นกลบรอยยิ้มไม่น่าไว้วางใจของเทียนไปมิด เอมมี่พยักหน้าให้พลางลุกยืนแล้วเดินตามไป เหลือแค่เหนือที่นั่งจิบเครื่องดื่มอยู่อย่างสบายใจ พร้อมเข้าช่วงฟรีสไตล์ของตัวเอง

.

.

.

.

อย่างที่บอกไปข้างต้นว่าชายหญิงที่กลับจากผับ ส่วนมากหากคุยกันถูกคอก็มักมีที่หมายเดียวกันคือกิจกรรมแบบนั้นกันซะส่วนมาก แน่นอนว่าสองคนนี้ก็หนึ่งในนั้น คำว่าส่งในความหมายของไอ้คุณเทียนนั้นไม่ได้ส่งที่หอจากการบอกทางแล้วไปเฉยๆ แต่ส่งยันห้อง ซึ่งเอมมี่ก็รู้ดีแม้จะไม่ค่อยมีสติจากแอลกอฮอลล์ที่ดื่มเข้าไปก็ตาม

ประตูห้องเปิดออก อีกฝ่ายพาเขาไปส่งถึงเตียง ก่อนเดินไปล็อคประตูให้อย่างเรียบร้อย และต่อให้เป็นการอ่อยหรือไม่มีสติจริงๆ ความกระหายในราคะก็รุกคืบคลาน เริ่มมีการเล้าโลมตามสเต็ป คนใต้ร่างส่งเสียงครางเครือเบาๆ เทียนยิ่งได้ใจและเริ่มจะปลดกางเกงของตัวเองลงเพื่อทำกิจ

คืนนี้ทำให้เขารู้หลายอย่างว่าอีกฝ่ายนั้นเป็นคนที่คุยง่าย คุยสนุก และถูกคอมากๆ รวมถึงมีความมั่นใจ กล้าแสดงออกในแบบที่ไม่หวือหวา และอีกอย่างที่เขากำลังจะได้รู้ต่อจากนี้ก็คือ....

สาวคนนี้ แท้จริงเป็นผู้ชาย!

มือที่เลื่อนเข้าไปแตะต้องผิวกายใต้สาบเสื้อ เรื่อยขึ้นไปที่หน้าอกเป็นอันต้องชะงักลง แม้จะมีหน้าอกอยู่บ้างเพราะการกินฮอร์โมนก็จริง แต่ก็รับรู้ได้เลยว่าไม่ใช่ผู้หญิงแน่นอน แต่นั่นไม่น่าช็อคเท่าที่เลื่อนลงไปตรงท่อนล่างแล้วคลำเจองู

แถมยังตัวใหญ่ซะด้วย!!

นัยน์ตาสีอ่อนในกรอบใบหน้าสวยจับจ้อง พราวระยับชวนหลงให้นิ่งงัน แทบจะลืมไปเลยว่าจะโวยวายเรื่องอะไรหรือว่าไปเจออะไรมา มือเรียวเอื้อมขึ้นโอบรอบลำคอพลางค่อยๆยันตัวเองลุกขึ้น แล้วจึงผลักให้ ' เหยื่อ ' นอนวัดกับพื้นเตียงอย่างช้าๆ ให้ตัวเองขึ้นมาอยู่ข้างบนแทน ส่งยิ้มหวานพราวเสน่ห์อย่างจริงใจที่สุด

" ห-เฮ้ย?! " เทียนที่พึ่งได้สติกลับมาแทบจะลุกขึ้นถอยกรูติดผนัง หากว่ามือของอีกคนไม่ได้กดตรึงเขาไว้กับเตียงอยู่ด้วยแรงที่เยอะเหลือเชื่อ ใบหน้าตอนนี้คืออึ้งและฉงนเอามากๆ มากจนเอมมี่หลุดหัวเราะออกมาอย่างชอบใจ น้ำเสียงหวานใสเอ่ยถาม

" อ้าว เอมมี่ไม่ได้บอกเหรอคะว่าเอมมี่เป็น แถมยังไม่มีเงินตัดกับเสริมเลยค่ะ " เป็นคำพูดพร้อมรอยยิ้มที่โคตรจะน่ากลัวมาก

" แต่---แต่เมื่อกี้น้องยังเมาอยู่--- " 

" เอมมี่เรียนนิเทศสาขาการแสดงนะคะ "

เอาเป็นว่าเคลียร์ เทียนแทบอยากจะล่องหนหายไป เขาติดกับดักเอง แถมติดแบบดิ้นไม่หลุดซะด้วย ว้อย! อยากจะฆ่าตัวตายมันซะเดี๋ยวนี้เลย!

" น้องเอมมี่ พี่ว่าเราคุยกันได้นะ----ปล่อยพี่ไปเหอะ " แทบจะยกมือขึ้นไหว้แล้วด้วยซ้ำ เทียนในตอนนี้สติแตกโดยสมบูรณ์ ตั้งแต่เกิดมายังไม่เคยอยู่ในสถานการณ์แบบนี้เลยพระเจ้าช่วย แต่อีกฝ่ายเพียงส่งยิ้มให้อีกเช่นเคย มือเริ่มล้วงเข้าไปใต้เสื้อ แตะนั่นแตะนี่ให้พอระทวย ก่อนจะเลื่อนลงถอดกางเกงโยนทิ้งอย่างไม่ใยดี เรื่อยมาถึงกระโปรงและชั้นในของตัวเองด้วย

" น้องชื่อไฟครับ เอมมี่น่ะชื่อในวงการ " เอมมี่ หรือ ' ไฟ ' เอ่ยกลั้วหัวเราะพลางเลื่อนมือข้างที่ว่างไปกุมลำคอของคนใต้ร่างพร้อมกดลงไป ส่วนมืออีกข้างก็กลับสู่ท่อนล่าง รอยยิ้มหวานหยดยังคงวาดทับบนใบหน้าราวกับกำลังสนุก กลับกันที่อีกคนไม่ได้รู้สึกสนุกด้วยเลยด้วยซ้ำ สติแตกกว่าเดิมอีก!

" อย่าทำอะไรพี่เลยนะ พี่ขอร้องล่ะ " เห็นจะงวดนี้นี่แหละที่ยกมือขึ้นไหว้พร้อมสั่นหงึกๆเป็นลูกนกแล้ว คือจะถีบออกน่ะถีบได้นะ กล้าด้วย แต่ไม่แน่ใจว่าถ้าทำแล้วจะโดนบีบคอดับอนาถเอาศพไปทิ้งลงแม่น้ำหรือเปล่าก็ไม่แน่ใจ ยิ่งหลังหอน้องแกก็มีแม่น้ำไหลผ่านซะเป็นใจเหลือเกินด้วย

และอีกสิ่งที่เขาไม่คิดจะต่อกรด้วยก็คือ เขาไม่กล้าขยับตัวเวลาถูกแตะคอหรือถูกกุมคออะไรแบบนี้เลย....ซักนิด

เรียวขาถูกแยกออกจากกัน มือเรียวนุ่มไล้ตามเรียวขาแล้วยกขึ้นมาพาดบ่า ก่อนหันใบหน้าไปฝากร่องรอยไว้ให้สะดุ้งเล่น รวมถึงรอยจูบจ้ำอีกจุดสองจุด ชายหนุ่มที่ภายนอกดูเป็นสาวงามแลบลิ้นเลียริมฝีปากสีอ่อนที่เคลือบทับด้วยลิปสติกสีเข้มกว่าเล็กน้อย

" ไม่ได้หรอกครับ ไม่มีใครบอกพี่เหรอว่าอย่าเล่นกับฟืนกับไฟ "

เมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายไม่ได้ขัดขืนอะไรไฟก็เริ่มคุกคามพรมจูบฝากรอยลิปสติกจางๆไว้ที่ต้นขา เรื่อยขึ้นไปถกเสื้อเชิ้ตขึ้นเพื่อทิ้งร่องรอยไว้บนหน้าท้อง กายคนใต้ร่างสั่นไหว ทำอะไรไม่ได้เลยทั้งที่มีทางนี้ทีไล่ตั้งเยอะตั้งแยะด้วยซ้ำ

เขาไม่เคยมีความคิดอยากมีอะไรกับผู้ชายด้วยกัน แม้ว่าจะเป็นประเภทที่อะไรก็ได้ขอแค่จูนกันติด แต่ส่วนมากก็ยังบ้าผู้หญิงและเสือผู้หญิงสุดๆอยู่ดี แต่ตอนนี้---รู้สึกว่าตัวเองโง่มาก น่าจะเอะใจคำพูดของเหนือซักหน่อย

หัวสมองโล่งไปหมด สติหลุดลอย ก่อนจะสะดุ้งสุดตัวยามที่เจ้าสิ่งนั้นของอีกฝ่ายถูกดันเข้ามาในร่างกายรวดเดียว---ไม่ทันตั้งตัว---ไม่ทันเตรียมใจ---และไม่ได้เตรียมอะไรเลย ลมหายใจขาดห้วงไป มือยกขึ้นจิกแขนอีกฝ่ายข้างที่กุมลำคอไว้ด้วยแรงทั้งหมดที่มีพร้อมท่าทีที่แสนจะทรมานแทบขาดใจ

เสียงหอบหายใจกระชันเพียงแค่เริ่ม หยาดน้ำตาไหลลงจากหางตา เจ็บ….จุกจนพูดอะไรไม่ออก เนื่องเพราะปกติเขามักเป็นฝ่ายรุกเสมอจึงไม่เข้าใจความรู้สึกของฝ่ายถูกกระทำ และคิดว่าผู้หญิงเหล่านั้นก็คงรู้สึกดีกันทุกคน แต่ตอนนี้เขาควรเปลี่ยนทัศนคติ….

" ขอโทษค่ะ ใจเย็นๆก่อนนะคะพี่ " เสียงหวานพูดปลอบพร้อมโน้มลงมาประทับจูบที่บริเวณขมับชื้นเหงื่อ มันไม่ได้ทำให้เขาใจเย็นลงเท่าไหร่ นิ้วหัวแม่มือของชายหนุ่มในร่างหญิงสาวคนนั้นเลื่อนลูบบริเวณคอหอยเบาๆพอให้หวิว เทียนกัดปากแน่น อีกฝ่ายก็ยังคงเล้าโลมต่อเพื่อเบนความสนใจ

ก่อนที่จะได้สะดุ้งตัวโยนสะบัดหน้าซุกหมอนเมื่ออีกคนเริ่มขยับสะโพกบอบบาง เจ็บจนชาไปหมด ไฟเองก็เหมือนดูออก เขาเอื้อมมือไปพลิกใบหน้ากลับมา แล้วเลื่อนริมฝีปากไปฝากรอยจูบไว้ที่หน้าผาก เหมือนกำลังปลอบใจ---อีกแล้ว

" ไฟ….เอาออกเถอะนะ….พี่ไม่ไหว…. " เสียงแหบเพร่าอ้อนวอน สะโพกยกขึ้นเล็กน้อย เป็นความรู้สึกที่ไม่เคยเจอและไม่อยากเจอ มือค่อยๆละออกจากเรียวแขนท่อนนั้น ยังดีที่ไอ้น้องนี่มันยังน่าจะแค่ขู่แบบไม่จริงจัง เพราะถ้าลงแรงบีบมาคงมีรายการชักดิ้นชักงอกันแล้วซักตั้ง

" ไม่อ่ะค่ะ พี่ทำกับเพื่อนหนูไว้เยอะ " สาวสวยตอบพร้อมรอยยิ้มหวานที่ไม่รู้ทำไมถึงทำเอาเทียนขนลุกเกรียวขึ้นมาซะดื้อๆ พลางนึกกลับไปว่าเคยทำไปอะไรไว้กับสาวๆเหล่านั้นตอนไหน ทว่าคนบนร่างก็เหมือนรู้ใจชิ่งตอบให้อีกแล้ว " ไม่ใช่กลุ่มเพื่อนสนิทหนูหรอกค่ะ เพื่อนร่วมคณะกับเพื่อนร่วมสาขาคนอื่นๆน่ะค่ะ ไม่นับรวมคณะอื่นสาขาอื่นอีกนะคะ "

ว่าแล้วก็ดันแทรกเข้ามาลึกพร้อมกระแทกแรงจนคนรองรับอารมณ์อดจะขืนตัวถอยหนีออกมาไม่ได้ แต่นั่นก็ทำให้ฝ่ามือนั้นกดลงมาจนต้องสงบไปแบบไม่กล้าขยับตัวอะไรต่อ

" ก-ก็พวกนั้น---อึก มาเสนอตัวให้เอง " เถียงกลับไป ก่อนจะสูดหายใจเข้าปอดลึกๆ นอกจากขยับตัวไม่ได้ก็ยังรู้สึกหายใจลำบากอีก เหมือนกับว่ากลับไปตอนนั้นเลยยังไงก็ไม่รู้

คนฟังเลิกคิ้วขึ้น ใบหน้าเรียบเฉย ทว่าดวงตากลับเฉียบคมขึ้นราวจะเชือดเฉือน แววไม่สบอารมณ์สะท้อนออกมาเด่นชัด แม้ว่าคนมองจะพร่ามัวด้วยน้ำตาอยู่ก็ยังสัมผัสได้เด่นชัด ช่วงล่างโถมเข้ามาหนัก ประหนึ่งว่าไปทำให้อารมณ์เสียเข้าให้แล้ว…

" บางทีพี่ก็ควรรู้นะคะ…. " แม้จะเสนาะหูน่าฟังแต่ก็เรียบและเยือกเย็น กลุ่มผมสีน้ำตาลประกายทองธรรมชาติไหลลงมาตามแรงโน้มถ่วงยามที่โน้มใบหน้างามลงมาหาใกล้ๆ สวยคมเข้มกว่าที่คิด….จนเริ่มไม่แน่ใจแล้วว่าชายหรือหญิง หากตัดการร่วมรักบัดซบที่เป็นอยู่ตอนนี้ออกไป

" ว่าผู้หญิงไม่ใช่ของเล่น "

สั้น ห้วน กระชาก แต่รู้ความหมายโดยไม่ต้องอธิบายเพิ่มเติม นักศึกษามหาลัยหนุ่มสะดุ้งตัวโยนอีกครั้ง เหมือนถูกไฟฟ้าช็อตแม้จะชาจนไม่อาจรู้ว่ากำลังเจ็บหรือรู้สึกดีอยู่กันแน่แล้วก็ตาม

" แต่พวกเธอ….อ-มาเข้าหาเองจริงๆ…. " ถึงแบบนั้นก็ยังคงเถียงกลับไป ชายในชุดนักศึกษาหญิงทำหน้ามุ่ย ก่อนผละใบหน้าออกไปยกมือข้างที่ว่างเกี่ยวปอยผมทัดหู

" โถ่ พี่เทียนไม่เข้าใจเลยเหรอคะ " ไฟตัดพ้อเสียงงอน ผิดกับช่วงล่างที่ยังคงกระแทกเข้ามาที่จุดตรงนั้นอย่างไม่ขาดสาย เหมือนอยากจะเห็นรุ่นพี่คู่กรณีดิ้นพล่านเต็มแก่ " ผู้หญิง ถ้าพวกเธอเห็นคุณค่าในตัวเองพอก็ไม่ไปเปลืองตัวมั่วซั่วหรือง่ายๆขนาดนั้นหรอกค่ะ "

เป็นประโยคที่ทำให้คนฟังถึงกับสะอึก อย่างที่อีกฝ่ายว่า พวกเธอเหล่านั้นที่เข้ามาหา น้อยคนที่อยากล่าแต้มหรือคุยโวจริงๆ ส่วนใหญ่ก็มีแต่ที่จีบได้ก็ฟันแล้วทิ้งแต่พวกเธอหวังรักแท้กันทั้งนั้น

คิดพลางเงียบพร้อมเบือนหน้าหนี ทั้งหมดที่เคยทำมันก็เป็นเหมือนแค่ความสนุกส่วนตัวเท่านั้น ได้แล้วก็ทิ้งไป สนุกเพียงชั่วข้ามคืนกับร่างกายของสาวๆ ทำตัวเป็นเสือผู้หญิงโดยใช้หน้าตาของตัวเอง….ดวงตาสีเข้มกว่าปรายสบกับอีกฝ่ายที่มองลงมา ก่อนผ่อนลมหายใจเบาๆอย่างยอมจำนน

" อันนี้พี่ขอโทษจริงๆ…. " สิ้นประโยคก็หลบสายตา คนฟังให้คำตอบเพียงวาดรอยยิ้มพราวเสน่ห์กลับมา มือย้ายเอื้อมไปไล้นิ้วตั้งแต่ลำคอลงมาถึงตัวตนที่ชูชัน แล้วจึงลากขึ้นมาสัมผัสส่วนปลายเพียงปลายนิ้ว

" อย่ามาขอโทษหนูเลยค่ะ เรื่องแบบนี้มันฝากกันไม่ได้ " ชายผมยาวตอบพร้อมหลับตาลง ส่ายหน้าไปมาเบาๆ ก่อนจะปรือตาขึ้นอีกครั้ง รอยยิ้มหวานแปรเป็นเจ้าเล่ห์

รอยยิ้มมัจจุราช….

" แต่หนูว่า หนูฝาก ' เอาคืน ' ให้ได้นะคะ "

แทบไม่ต้องถาม….คืนนี้ท่าทางอีกยาวแน่นอน

------------------- 

เมื่อลืมตาขึ้น รู้สึกปวดหัวแปล๊บทันที พร้อมความปวดหนึบที่แล่นปราดไปทั่วร่างกาย มองช้อนขึ้นไปบนเพดานห้อง รู้ได้ทันทีว่านี่ไม่ใช่ห้องของตัวเอง

งั้นก็แปลว่าเมื่อคืนไม่ใช่ฝัน....

ครั้นพอยันตัวลุกก็ถึงกับสะดุ้งเฮือกเพราะความแสบที่ช่วงล่าง แต่ถึงแบบนั้นก็ยังฝืนลุกขึ้นมาสำรวจตัวเองและมองไปรอบๆ

ไอ้น้องนั่นมันใจดีจังวะ....เปลี่ยนเสื้อกับพาไปล้างตัวให้ด้วย แต่ประเด็นคือเมื่อคืนเขาหลับไปตอนไหน---หรือสลบ---หรืออะไรยังไง---

เหมือนสวรรค์เป็นใจส่งคนมาให้คำตอบ ประตูห้องเปิดออกพร้อมสาวสวยที่เดินเข้ามาพร้อมกับถุงพลาสติกหิ้วถุงเครื่องดื่ม เธอกวาดตาไปรอบๆก่อนสะดุดเข้าใส่ร่างที่นั่งอยู่บนเตียง รอยยิ้มหวานวาดขึ้น

" อรุณสวัสดิ์ค่ะพี่เทียน "

เทียนไม่ตอบ เพียงพยักหน้ารับ พลางนึกย้อนกลับไปถึงเมื่อคืน แต่มันก็ช่างเลือนลาง....จำได้แค่ว่าโดนไปหลายยก ทั้งที่ดูตัวเล็กขนาดนั้นแท้ๆ แถมสาวเบอร์นั้น ไม่รู้ไปเอาพลังงานมาจากไหนเยอะแยะ

แต่ในระหว่างคิด เสียงหนึ่งก็ดังขึ้นตัดภวังค์

" เอากาแฟมั้ยคะ "

เทียนชะงักไปแว๊บหนึ่ง ก่อนส่ายหน้าให้เบาๆ " ไอ้อยากก็อยากแหละ แต่เพลียกับนอนไม่พอแบบนี้แล้วกลัวว่ากินไปจะเวียนหัวเปล่าๆ "

คนฟังพยักหน้าให้พร้อมหัวเราะคิกคักราวกับเดาอะไรถูก ก่อนจะคว้าแก้วน้ำขิงคู่หนึ่งเดินมาหา แล้วยื่นหนึ่งแก้วให้กับเทียน

เขาช้อนตามอง แต่ก็เห็นเพียงแววไร้เดียงสาด้านใน จึงจำใจรับมาจิบ ระหว่างนั้นอีกฝ่ายก็ลัดมาหย่อนกายลงบนเตียงข้างๆตัว

" ตอนนี้แปดโมงแล้ว พี่มีเรียนหรือเปล่าคะ " ไฟเริ่มชวนเปิดประเด็น คนฟังเลิกคิ้ว ก่อนยกแก้วน้ำขิงร้อนๆขึ้นเป่าแล้วจิบอีกที

" วันนี้ไม่มีเรียน...แต่ยังมีงานค้าง " ว่าพลางกวาดสายตามองไปรอบๆอีกครั้ง คนถามพยักเพยิดหน้ากับคำตอบ แต่เขามีเรียนภาคบ่ายนี่สิ

" จะกลับเลยหรือไปหาอะไรกินก่อนดีคะ หนูไปส่งได้นะ " หนุ่มร่างสาวเสนอพลางยกขาทั้งสองขึ้นไขว้ห้าง

" ขอกลับเองดีกว่า....แต่หาอะไรกิน ได้ก็ดี " ว่าจบก็จิบน้ำขิงอีกอึก ก็สดชื่นขึ้นมาบ้างแหละ แต่ก็ยังลดความรู้สึกเครียดไม่ได้....

พอเห็นว่าอีกคนไม่ตอบเหมือนนกรู้ว่าเขามีคำถาม จึงรีบคว้าโอกาสนี้ถามทันทีหลังจากระเบิดความเงียบที่ถูกปล่อยลงมาก่อนหน้าไม่นานนัก

" จบแค่เมื่อคืนใช่มั้ย "

" ของมันแน่มันนอนค่ะ ยังไงก็วันไนท์สแตนด์นิคะ "

เทียนถอนหายใจยาว รู้สึกดีใจที่ได้ยินแบบนั้น เพราะตอนนี้คงบ้านแตกพอแน่ถ้าพ่อรู้เข้าว่าไปเสียตัวให้กับผู้ชาย---เอ่อ ชายใจสาว...

" เครียดเหรอคะ " 

คำถามจี้ใจดำอีกแล้ว ชักเริ่มสงสัยว่าอีกฝ่ายเป็นหมอดูหรือเปล่า อ่านใจได้แทบทุกเรื่องเลยพับผ่า---

" เครียดสิ เครียดมากด้วย.... "

อีกฝ่ายไม่ตอบอะไร เพียงเขยิบเข้ามาใกล้ เอี่ยวตัวเข้ามาหา วาดรอยยิ้มพราวเสน่ห์ที่เข้ากับใบหน้าจนไม่ว่าใครก็อดจะหยุดมองไม่ได้

" มันก็สมควรดีแล้วไม่ใช่เหรอคะ " เพียงแต่คำพูดคำจาราวกับใบมีดเชือดเฉือน " จะได้ลองเข้าใจความรู้สึกบ้างว่าพวกเธอไม่สนุกด้วย "

" มันก็จริ--- "

" หนูรับผิดชอบพี่ได้นะคะ "

ไม่ทันจะขาดคำสาวสวยในชุดเสื้อเบาเปิดไหล่กางเกงขาสั้นก็เอ่ยขัดขึ้นมาก่อน ครั้งนี้เทียนหันขวับไปมองอย่างตื่นตะลึง ส่วนอีกฝ่ายหลุดขำราวกับมันเป็นเรื่องแปลก

" เดี๋ยว---ตะกี้เราว่าไงนะ? "

เอ่ยกลั้วหัวเราะ " ให้หนูรับผิดชอบพี่ได้ค่ะ "

คำพูดแมนๆกับร่างสาวอ้อนแอ้นอรชรตาใสแจ๋วแบบนั้น จะมองกี่ครั้งก็ขัดตาเสียนี่กระไร พี่ที่ว่าคิ้วกระตุกกึก รู้สึกปวดหัวขึ้นมาอีกหนก็ตอนนี้ แต่พอจะยอมรับ ปฏิเสธ หรือพูดอะไร ก็โดนดักทางก่อน

" หนูรู้ค่ะว่าผู้ชาย ไม่ว่าใครที่โดนแบบนั้นแล้วมีคนมาเสนอจะรับผิดชอบมันทำให้รู้สึกเหมือนเสียศักดิ์ศรีแค่ไหน " เว้นช่วงคำพูดไป ผละกลับมานั่งท่าเดิม พลันดวงตาสีอ่อนจับจ้องที่แก้วน้ำขิงในมือ " แต่หนูก็แค่อยากให้พี่เข้าใจ ว่าผู้หญิงเองก็มีหัวใจและศักดิ์ศรีเหมือนกัน.... "

ระเบิดความเงียบถูกทิ้งลงมาอีกครั้ง มีเพียงเสียงแอร์ที่แทรกคลอเข้ามาเบาๆ

บางทีเขาอาจเห็นแก่ตัวมากเกินไปก็ได้....

" จะทำอะไรก็ทำไปเถอะ " เหมือนเป็นการตอบปัดๆแต่นั่นก็ดีที่สุดเท่าที่เขาจะหามาตอบให้ได้แล้ว ไฟมีท่าทีแฮปปี้ขึ้นอย่างเห็นได้ชัด

" แค่นั้นก็เพียงพอแล้วค่ะ " พร้อมเสียงหัวเราะแว่วเบาในลำคอ

ชายหนุ่มยิ้มให้อย่างเหนื่อยใจผสมเอ็นดู ก่อนจะกวาดตามองรอบห้องอีกครั้ง คงเพราะเมื่อคืนมันวุ่นวายไปหน่อยเลยไม่ทันสังเกต แต่...ของกุ๊งกิ๊งสไตล์สาวๆเต็มห้องเลย....

" พี่ขอเสียมารยาทถามอะไรหน่อยนะ... "

" น้องเป็นจริงๆเหรอ? "

คำตอบนั้นทำให้ทั้งสองเงียบไปซักพัก ก่อนที่สาวสวยจะหัวเราะรับอย่างเป็นกันเอง

" ค่ะ แต่ก็ยังชอบได้ทุกเพศนะ แค่อยากเป็นผู้หญิงแค่นั้นเอง "

เทียนพยักหน้าให้ มิน่าล่ะ สาวออกขนาดนั้น แต่หลายการกระทำทั้งเมื่อคืนจนถึงตอนนี้นี่โคตรจะแมนกว่าพวกฟันแล้วทิ้งหลายคนเลยด้วยซ้ำ

" ที่บ้านปล่อยเหรอ? "

ไฟส่ายหน้า " ไม่ค่อยโอเคหรอกค่ะ ตอนเด็กๆก็โดนเพื่อนล้อตรงนี้บ่อย อย่างที่รู้ๆกัน สังคมปากบอกเปิดรับ แต่ก็ยังเห็นเหยียดกันอยู่ทุกวัน "

คนฟังสะดุ้งหลังจากพบว่าตัวเองพาลากไปเรื่องที่ไม่สมควรเข้าให้แล้ว " โอเค เก็ท ไม่ต้องเล่าต่อแล้ว แค่นี้พอ "

ไม่ว่าเปล่า ยกมือขึ้นปิดปากด้วย มือเรียวนุ่มยกขึ้นแกะออกอย่างนิ่มนวล พร้อมเสียงหัวเราะคิกคักราวชอบใจ

" งั้นขอเจ๊ากันนะคะ " เธอกำมือข้างนั้นไว้แน่น " ตอนหนูบีบคอ ทำไมพี่ดูเหมือนขยับไม่ได้เหรอคะ ไปเจออะไรมาหรือเปล่า หรือฝังใจ "

" ไม่อยากตอบก็ไม่ต้องตอบก็ได้นะคะ "

พร้อมส่งรอยยิ้มอ่อนโยนมาให้ แสงแดดอ่อนๆที่ส่องลงมาผ่านม่านหน้าต่างช่วยขับให้รูปหน้านั้นดูมีเสน่ห์ขึ้นล้อมด้วยกลุ่มผมสีน้ำตาลทองยามต้องแสง สวยมากจนผู้หญิงบางคนยังต้องยกธงขาวยอมแพ้....

" ก็.... " มือเอื้อมไปวางแก้วน้ำขิงที่เริ่มอุ่นไว้บนโต๊ะข้างหัวเตียง ก่อนจะเลื่อนมือขึ้นมาแตะเบาๆไปที่ลำคอของตัวเอง ร่องรอยจากเมื่อคืนยังไม่จางหายไปไหน " ตอนเด็กๆเคยโดนงูรัดคอน่ะ เกือบตายแหนะ หลังจากนั้นก็พยายามหายกลัวงูนะ แต่ไม่รู้ทำไมพอโดนล็อคคอ รัดคอ หรือกุมคอแล้วถึงขยับไม่ได้ตลอดเลย "

พลางหันไปหัวเราะเบาๆ อีกฝ่ายพยักหน้าให้ " งั้นเมื่อคืนก็ขอโทษด้วยนะคะ "

ว่าแล้วก็ขยับเลื่อนมือข้างที่กุมเอาไว้มาโน้มประทับริมฝีปากเบาๆที่หลังมือ เทียนสะดุ้งโหยง เอ๊ะ ทำไมหน้าร้อนๆ---

" จะกลับตอนไหนเหรอคะ ยืมชุดหนูก่อนได้นะ หนูตัวเล็กกว่าพี่ไปนิดเดียวเอง " ปล่อยมือพลางยิ้มให้อย่างเคย

" จ-จะกลับเดี๋ยวนี้แหละ " แม้จะลุกลี้ลุกลนไปบ้างแต่ก็ยังคงประคองให้ปกติได้อยู่ เขายันตัวลุกขึ้นจากเตียง แม้จะเจ็บแปล๊บไปบ้างแต่ก็ยังไหว ก่อนจะคว้าผ้าเช็ดตัวลายมุ้งมิ้ง(?)ชิ่งเข้าห้องน้ำไป ทิ้งให้สาวมีงูนั่งจิบน้ำขิงรอ

หวังลึกๆว่าคงจะได้บทเรียนอะไรไปบ้างล่ะนะ....

DeEp_OcEaN