ฺBOY GENTLEMEN รักต้อง ‘รุก’ [Y] -
Status: rewrite ครั้งใหญ่ อะเกน
5/9/20
เขาเป็น เสือ
ส่วนผมเป็น กวาง
แน่นอน เขาต้องเป็น ผู้ล่า
และผมก็เป็น เหยื่อ
ไม่มีทางหนี เพราะเขา
รุกหนัก
จน....น่ากลัว
====
“เจ็บไหม” ผมถามคำถามเดียวกับมัน
“มากกกกกกกกกกกก!"
"นี่มึงยังเห็นว่ากูเป็นเพื่อนอยู่มะ"
“อืม”
“เสือ....”
“หืม?" ผมไล้นิ้ววนไปรอบสะดือบุ๋มของมันก่อนจะลากยาวไปถึงอก รอยช้ำยังมีอยู่ก็จริงที่ไม่ชัดมากเท่าไหร่
“ที่ว่า..ชอบ”
“อืม”
“ชอบกูหรอ?” ผมชะงักหยุดมือทันที เงยหน้าสบตากับไอ้กวางที่จ้องอยู่ก่อนแล้ว ผมไม่รู้ว่าควรตอบมันไปว่ายังไง ไม่รู้จริงๆว่าถ้าพูดความจริงออกไปแล้ว...ความสัมพันธ์ผมกับมันจะยังแย่ลงกว่าเดิมไหม
“ไม่รู้สิ” ผมตอบได้แค่นี้ แค่นี้จริงๆ
====
เพราะคำว่า 'เพื่อน' เป็นอุปสรรคขวางทางรัก !!
เสือจะ 'รุก' ให้กวาง 'รัก' ได้หรือไม่
คำเตือน จาก เสือ
'ก็ชอบเลยเอาถ้าไม่เอาก็คือไม่ชอบปะวะ'
คำเตือน จาก กวาง
'เมียมีแล้ว ยังจะให้มีผัวอีกคนนึงหรอ??'
Big Warning;
1. เรื่องที่อ่าน เป็นการจิ้นส่วนตัวของผู้เเต่งเมื่อประมาณ 4 ปีที่แล้ว ไม่ได้เกิดขึ้นจริงหรืออิงเหตุการณ์ใดๆ รวมถึงชื่อตัวละครทั้งหมดทั้งมวลที่อ้างถึง ก็ไม่ได้มีอยู่จริง
2. อิมเมจของแต่ละตัว ยืมรูปมาเฉยๆ ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับนิยายแต่อย่างใด ซึ่งได้แก่ PARK JUNG DOO (กวาง) KIM DO WON (เสือ) การให้เครดิตรูปถ้ารู้จะใส่ไว้ให้ ส่วนมากจะไม่รู้เพราะเซฟมานานจะ Unknown ไว้จ้ะ
3. ข้อนี้สำคัญมากนะคะสำหรับเยาวชน หรือ คนที่ค่อนข้างไม่ชอบความหยาบคาย หยาบโลน เซ็กซ์ที่มีการบรรยายโดยละเอียด แนะนำให้ออกเลยค่ะ #ห้ามอ่านเด็ดขาด เราเตือนคุณเเล้วนะคะ เนื่อเรื่องค่อนข้างวิบัติเเละภาษารุนเเรงเลวร้ายมากค่ะ
4. 5/9/2020 เข้ามาปรับปรุงเนื้อหาเพื่อจบเรื่องค่ะ ลบล้างอาถรรพ์แต่งนิยายไม่จบสักเรื่องให้ตัวเอง ขอบคุณทุกคนที่ยังให้โอกาสนักเขียนตัวน้อยคนนี้นะคะ ยอมรับว่ามือตกไปมาก จูนต่อยากมาก แต่ครั้งหนึ่งมันเคยเป็นความฝันของเราที่อยากเป็นนักเขียนค่ะ แต่ด้วยสถานการณ์ต่าง ๆบังคับให้ต้องไปเติบโตใน way อื่นแทน สุดท้ายเลยปลีกเวลาว่างมาเขียนเป็นงานอดิเรกให้ตัวเองเวลาเหงาค่ะ
---
ทั้งนี้ขอบคุณทุกคนที่แวะเข้ามาตั้งแต่ต้น และยังอยู่เป็นเพื่อนจนถึงวันนี้
// พนมมือแนบอก
---