อดีตอันแสนหวานและขมขื่นที่มี ผูกร้อยหัวใจสองดวงเข้าด้วยกัน ปัจจุบัน หนึ่งคนจำได้ไม่เคยลืม ส่วนอีกหนึ่งคนลืมสิ้น แม้กระทั่งสรรพนามที่เรียกขาน

-ตัวอย่าง- 

“ตะ แต่ คุณชายทำลามก…”  

คุณชายจักราเทพที่ยังทับร่างเธอเอาไว้เอียงคอแสร้งทำเป็นไม่เข้าใจในสิ่งที่ทอฝันพูด มือของเขาข้างหนึ่งรวบมือเล็กสองข้างของทอฝันไว้เหนือศีรษะของเธอเอง น้ำคำที่เอ่ยออกมาอย่างตะกุกตะกัดทำเอาคนตัวโตนึกสนุก อยากแกล้งต่อ... 

“ผมยังไม่ได้ทำอะไรสักหน่อย” ว่าพลางก็แกล้งบดเบียด ‘คุณชายน้อย’ ให้แนบชิดเข้าไปอีก จนทอฝันมีสีหน้าที่ตื่นตระหนกมากเข้าไปอีก ที่จริงการอยู่ในท่านี้นานๆ มันไม่ดีเอามากๆ เพราะอกแกร่งของเขากับหน้าอกหน้าใจอันใหญ่โตของอีกฝ่ายแนบชิดกันแบบร้อยเปอร์เซ็นต์ และเขาเริ่มร้อนที่กลางกายขึ้นมาแบบสามร้อยเปอร์เซ็นต์แล้ว 

“อวัยวะเพศแข็งตัวตอนเช้าของผู้ชายน่าจะเป็นเรื่องปกติ ดังนั้นกรุณาปล่อยฉันค่ะ” ทั้งสีหน้าและน้ำเสียงของคุณหมอทอฝันที่ ‘พยายาม’ ทำให้ดูจริงจังและขึงขัง ทำเขากลั้นยิ้มออกมาแทบไม่ไหว นี่กำลังปลอบใจตัวเองอยู่สินะ...  

“ครับ แต่ผมว่าลูกชายผมมันอยากทักทายคุณหมอน่ะ ไม่เกี่ยวกับอาการตื่นตัวตอนตื่นนอนหรอก” 

______ 

-ตัวอย่าง- 

“กูบอกให้ตื่น ไอ้เล็ก!” ดวงตาคมใต้กรอบแว่น จับจ้องไปยังซองยาสี่ห้าซองที่วางอยู่บนโต๊ะไม่ไกล ‘ยากล่อมประสาท’ น้องชายของเขาเผชิญกับปัญหานี้มานานหลายปีแล้ว ไม่ว่าจะหมอกี่คน ทั้งในและต่างประเทศ เขาก็ไม่เคยเห็นว่าจะมีอะไรดีขึ้น... 

“โหย... นึกว่าเทวดาที่ไหน ทีหลังอย่ามาแบบนะ เค้าจัว”  

ว่าพลางก็ยกมือสองข้างขึ้นปิดหน้า คล้ายผีเห็นพระอย่างไรอย่างนั้น คุณชายภัทรมั่นใจว่า หากดีดน้ำมนต์ใส่ ต้องได้ยินเสียงทุรนทุราย เฮ้อ... 

______ 

-ตัวอย่าง- 

“ฉิบ….หาย” แม้จะอุทานออกมาเบาๆ แต่คนเป็นแม่ย่อมมีญาณหยั่งรู้ว่าอีกฝ่ายนั้นพูดอะไรออกมา  

“เออ วันฉิบหายของแกแล้ว ไอ้เล็ก! บอกมานะ ว่าพาหมอทอฝันไปไว้ที่ไหน”  

ท่านหญิงนาถเดินเข้ามาในห้องครัว ยามนี้ยืนท้าวสะเอวอยู่ ดวงตาสวยคมจ้องลูกชายคนเล็กอย่างคาดคั้น  

“มะ หมอ เหมอ ที่ไหนกันครับท่านแม่ ไม่มี๊ ไม่มี มีแค่หมอผ่าศพคนนี้คนเดียว”  

ด้วยกลัวความผิดที่ตนก่อ ติดโกหกเพื่อเอาตัวรอดจนเป็นสันดาน จึงปฏิเสธความจริงที่หนีแทบไม่พ้น หลักฐานคาตาคาห้องก็ยังกล้าจะปฏิเสธ พอรู้ตัวว่าพูดโกหกออกไป โทษที่มีต้องถูกคูณด้วยหนึ่งร้อย คนหัวสีเทาก็ปราดเข้ามาหามารดา แสร้งทำเป็นแข้งขาอ่อน ทรุดกายลงตรงแทบเท้า กอดขาข้างหนึ่งของบุพการีไว้แน่น แล้วแหงนเงยขึ้นทำตาปริบๆ คล้ายวิงวอนร้องขอชีวิต   

“บอกมา! ว่าแกเอาหมอทอฝันไปไว้ที่ไหน!” ไม่พูดเปล่าท่านหญิงนาถ เอื้อมมือไปบิดที่ใบหูของอีกฝ่ายจนร้องโหยหวนออกมาลั่นบ้าน   

“เจ็บๆๆๆ พอแล้วครับ พอแล้ววว ท่านแม่ บอกแล้ว บอกแล้ว อยู่ในห้องนอนครับ อยู่ในห้องนอน ปล่อยก๊อนนน”  

ผู้ร้ายสารภาพออกมาจนหมดเปลือก ท่านหญิงผละออกจากลูกชายทันที โดยสะบัดขาข้างที่ถูกพันธนาการไว้ คล้ายรังเกียจเต็มประดาที่ถูกเกาะจับ ไอ้ลูกเวร หาแต่เรื่องแต่ราว! 

แสดงเพิ่มเติม

รีวิว (6)

5.0

ของรีวิวบอกว่าคุ้มค่ากับการอ่าน
ของรีวิวบอกว่าการบรรยายลื่นไหล
ของรีวิวบอกว่าเนื้อเรื่องสนุกชวนติดตาม