คำโปรย
เรื่องราวของผู้หญิงคนหนึ่งที่แอบชอบผู้ชายคนหนึ่งจนตัดสินใจทำในเรื่องที่ผิดพลาดที่สุดในชีวิต แต่เมื่อเธอคิดว่าจะเลิกชอบเขา เขากลับไม่ปล่อยเธอไป แล้วเธอจะทำยังไงได้ เธอจึงต้องอยู่ในวังวนสวามของเขานับแต่นี้เป็นต้นไป
แนะนำตัวละคร
ดลธี พัฒนศักดิกุล (คีย์)
คีย์ หรือที่บางคนเรียกว่า ดลธี มีนิสัยที่เงียบขรึม น่าเกรงขาม รุ่นพี่วิศวกรรมเครื่องกล ปี 4 ชอบทำอะไรแผลง ๆ เป็นคนที่หล่อเข้มที่สุดในกลุ่ม ใบหน้านิ่งของเขา เวลายิ้มทีมีเสน่ห์สามารถใช้หลอกล่อสาว ๆ ได้เป็นอย่างดี จะเรียกว่าเจ้าชู้ก็ได้
รติชา เพิ่มพูนทรัพย์ (เจ้าขา)
เจ้าขา หญิงสาวหน้าตาน่ารัก ผิวขาวอมชมพู ไม่ได้มีอะไรโดดเด่นเป็นพิเศษ ฐานะทางบ้านค่อนข้างยากจน เธอได้รับโอกาสจากครูที่โรงเรียนเก่า ในการสอบชิงทุนเข้าเรียนมหาลัยชื่อดัง เนื่องจากท่านเห็นว่าเธอเป็นคนขยันตั้งใจเรียน จึงไม่อยากให้พลาดโอกาสสำคัญในชีวิต
.............................................................................................
“จริง ๆ แล้วเธอก็อยากขึ้นเตียงกับฉันเป็นรอบที่สองเหมือนกันนั่นแหละ ตามขนาดนี้ทำไมฉันจะไม่รู้ว่าเธอชอบฉัน อ่อออ บางทีฉันอาจจะให้เงินเธอมากกว่าไอ้ลูกค้าคนนั้นที่เธอไปนอนด้วย เป็นไงลีลามันดีสู้ฉันได้ไหม”คำพูดของเขาทำให้เธอผิดหวังที่คิดว่าเขาน่าจะนิสัยดีกว่านี้ แต่เปล่าเลยเขานิสัยเสียชอบพูดจาทำร้ายจิตใจเธอจนเธอรู้สึกเจ็บปวด เจ้าขายกมือเตรียมที่จะฟาดเข้าที่หน้าเขาอีกรอบ แต่เขากลับไหวตัวทัน
“พี่มันก็คิดได้แต่เรื่องต่ำ ๆ นี่แหละค่ะ คนเลว ๆ มันก็คิดได้แต่เรื่องเลว ๆ” เจ้าขาเหลืออดที่เขามาดูถูกเธอ เธอเลยด่าเขากลับไปบ้างเพราะวังให้เขาเจ็บกับคำพูดเธอบ้าง
“เลวแล้วไง เลวฉันก็เป็นผัวคนแรกของเธอ อ่ออ ฉันเลวได้มากว่านี้อีกนะ เผื่อเธอไม่รู้” สิ้นเสียงคีย์ก็ฉีกกระชากเสื้อผ้านักศึกษาของเจ้าขา ตามด้วยกระโปรงของเธอออกอย่างแรง จนเสื้อผ้าของเธอขาดวิ่นไม่สามารถใส่อีกได้ จากนั้นเขาก็โยนมันลงพื้นอย่างแรง
“ปล่อยหนูนะ กรี๊ดดดดดด อย่าทำอะไรหนูเลยนะ หนูกลัวแล้ว ฮืออออ” เจ้าขาร้องขึ้นมาด้วยความกลัว เธอผวาที่เสื้อผ้าหลุดออกจากร่างกายก่อนจะออกตัวเองเอาไว้แน่น เพื่อปกปิดร่างกายบางส่วนเอาไว้
คีย์กระตุกยิ้มมุมปากกับภาพตรงหน้า เขามองเธออย่างไม่แยแสก่อนจะถอดเข็มขัด และรูดซิบลง พลางมองเธอที่นอนขดกอดตัวเองอยู่ เจ้าขาที่รู้ตัวว่าจะเกิดเหตุการณ์ไม่ดีต่อจากนี้ จึงกระถดตัวเพื่อหนีออกไป แต่เขารู้ทัน
“ชอบให้ใช้กำลังก็ไม่บอก เดี๋ยวฉันจะจัดให้จนเธอลืมไม่ลงเลย” คีย์พูดออกไปพร้อมกับจ้องมองเธอด้วยสายตาดุดัน นาทีนี้ยังไงเขาก็จะต้องจัดการสั่งสอนเธอ ให้เธอรู้ว่าคนที่น่าสงสารคือตัวของเธอเอง ไม่ใช่เขา
Guest
