เขาพูดว่าเรื่องของเราไม่มีทางเป็นไปได้ และเขากำลังจะแต่งงานกับผู้หญิงคนอื่น
เมียลับ ๆ ที่ 'ท่านประธาน' อยากตัดสัมพันธ์อย่าง 'เธอ'
จึงเลือกจะเดินออกมาพร้อมกับลูกในท้อง ไม่ขอยุ่งเกี่ยวกันอีก
************
ตัวอย่าง 1
"แล้วแบบนี้มึงจะทำยังไงกับคุณรินวะ"
"ถ้ามั่นใจเรื่องมิก็คงหยุดทุกอย่าง เด็กคนนั้นคงไม่อยากเลื่อนจากเด็กเลี้ยงเป็นเมียเก็บใครหรอก"
"ฟังดูเหมือนใจดี แต่ก็ไม่ มึงเหอะจะอยู่ได้แน่เหรอวะ อยู่กับเขามาตั้งหลายปี"
"ไม่ตอบ แสดงว่าลังเล"
"ทำไมจะอยู่ไม่ได้"
************
ตัวอย่าง 2
"เธอสบายดีไหม" มันคงเป็นคำถามที่เขาคิดว่าดีที่สุดแล้วในสถานการณ์นี้
"ฉันไม่เคยรู้สึกสบายดีเท่านี้มาก่อนค่ะ"
เขาไม่ได้โง่จนตีความไม่ได้ ว่าเธอกำลังสื่อว่าทุกวันนี้มันดีกว่าช่วงเวลาที่เราอยู่ด้วยกันมาตลอดห้าปี
"ฉันขอโทษ ขอโทษสำหรับทุกอย่าง" ดวงตาคู่คมสบประสานกับนัยน์สีน้ำตาลอ่อนของเธอทุกขณะที่กล่าวคำขอโทษออกไป ราวกับอยากจะสื่อความจริงใจนี้ไปให้ถึงรินลดา
"คุณไม่จำเป็นต้องขอโทษอะไรฉันหรอกค่ะ"
"ไม่ เธอสมควรได้รับคำขอโทษจากฉัน เพราะความโลภและความโง่ของฉันที่คิดว่าเธอไม่ใช่คนที่คู่ควรมันทำให้เธอเสียใจ"
"ฉันจะรับคำขอโทษนั้นไว้ค่ะ งั้นต่อจากนี้ก็ถือซะว่าเราไม่มีอะไรติดค้างกันแล้ว ต่างคนต่างอยู่เถอะนะคะ"
เป็นอีกครั้งของวันที่ศรัณคิดคำพูดไม่ออก เขากำลังถูกปฏิเสธอย่างนั้นเหรอ เธอที่เคยบอกว่ารักเขา เธอคนนั้นกำลังขอให้เราต่างคนต่างอยู่กันอย่างนั้นเหรอ จะให้เขาทำใจยอมรับได้อย่างไรกัน
"มันจะเป็นแบบนั้นได้ยังไงริน ตอนนี้เธอกำลังท้องลูกของฉันอยู่นะ"
************
สำหรับเรื่องนี้ดราม่าไม่หนักหน่วง
แนวเลขาท่านประธาน
************
พระเอกธงเหลือง แรก ๆ อาจมึน ๆ ไม่รู้ใจตัวเอง
แต่หลัง ๆ กลายเป็นพระเอกธงเขียวแน่นอนค่ะ
************
ไม่มีนอกกายนอกใจ
************
คำเตือน
นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นจากจินตนาการของผู้เขียน
อาจมีการใช้ภาษา หรือพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสม
ควรใช้วิจารณญาณในการอ่านนะคะทุกคน ^^
**************
สุดท้ายนี้
กดติดตาม เพิ่มเข้าชั้น กดหัวใจ
และคอมเมนต์นิยายเพื่อเป็นกำลังใจให้ไร้ท์ด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ❤️❤️
Guest
