'ทำไมโลกเรามันบิดเบี้ยวได้ถึงเพียงนี้
คนทรยศนอกใจกลับได้อยู่กันอย่างมีความสุข
แต่คนถูกนอกใจกลับต้องเป็นฝ่ายที่ทนเจ็บปวด
มิหนำซ้ำยังโง่เง่ายอมภักดี ทนรออยู่ที่เดิม
เฝ้าหลอกตัวเองว่าที่เขายังกลับมา
ก็เพราะ 'รัก' และ 'ไม่อยากเสียเราไป'
หรือบางทีโลกนี้อาจจะไม่ได้บิดเบี้ยว
แต่เป็นหัวใจของเธอเองมากกว่า...ที่มันโง่งมจนเกินไป'
*******************
ตัวอย่างบางส่วน
วันแรกของการเป็นคุณพ่อคุณแม่มือใหม่ จิรกิตติ์และกุลนันท์มีหลายเรื่องให้ต้องเรียนรู้และฝึกทำ ส่วนคนเป็นแม่ยายเห็นว่าเป็นโอกาสดีที่ลูกชายและลูกสะใภ้จะได้ใช้เวลาร่วมกัน จึงขอตัวกลับก่อนตั้งแต่ช่วงบ่าย
ดวงตาคู่สวยมองตามคุณพ่อมือใหม่ที่อุ้มลูกออกมาจากห้องน้ำ เพราะเมื่อครู่จิรกิตติ์อาสาเป็นคนพาลูกอาบน้ำเอง
"ผมอาบน้ำเรียบร้อยแล้วครับแม่"
กุลนันท์ระบายยิ้มกว้างเมื่อได้ยินคนเป็นสามีเลียนเสียงลูกน้อย แค่ได้เห็นท่าทีเอาใจใส่ และตั้งใจฟังพยาบาลแนะนำการดูแลลูกหลังคลอดของคนเป็นสามีตลอดทั้งวันมานี้ เธอก็พลันรู้สึกหัวใจพองโตขึ้นมาได้ง่าย ๆ ความรู้สึกแย่ ๆ ที่เคยสะสมมาตลอดหลายเดือนเกือบจะถูกลบหายจนหมด ถ้าไม่มีการปรากฏตัวของใครบางคน
"แหม น่ารักกันจังเลยนะคะ"
จิรกิตติ์ถึงกับรีบหันไปทางต้นเสียง เขาเผลอแสดงสีหน้าตกใจออกมาอย่างควบคุมไม่ได้ เมื่อเห็นวิรตีอยู่ในห้องพักฟื้นของภรรยาในตอนนี้
"ทำหน้าอย่างกับเห็นผีไปได้ พี่แค่แวะเอาของมาฝากหลานกับน้องกุลน่ะ"
วิรตียิ้มหวานให้หนุ่มรุ่นน้อง ก่อนจะเดินนำถุงของฝากไปมอบให้คนบนเตียง
คราแรกกุลนันท์ยังยิ้มบางเบารับของจากอีกฝ่าย ทว่าเมื่อวิรตีเดินเข้ามาใกล้ กลิ่นหอมหวานที่ลอยมาจากตัวอีกฝ่ายก็ทำเอาคนบนเตียงตัวชาวาบ กุลนันท์จำกลิ่นนี้ได้ดี มันเป็นกลิ่นเดียวกับกลิ่นบนเสื้อผ้าของจิรกิตติ์
********************
เรื่องนี้ ‘สามี’ ของนางเอก เป็นแค่ ‘ตัวเอก‘
ไม่ใช่ ‘พระเอก’ ค่ะ
(สามีที่ดีคือสามีใหม่เท่านั้น)
*******************
คำเตือน
นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นจากจินตนาการของผู้เขียน
อาจมีการใช้ภาษา หรือพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสม
ควรใช้วิจารณญาณในการอ่านนะคะทุกคน ^^
**************
สุดท้ายนี้
กดติดตาม เพิ่มเข้าชั้น กดหัวใจ
และคอมเมนต์นิยายเพื่อเป็นกำลังใจให้ไร้ท์ด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ❤️
Guest
