ในปี พ.ศ ที่ 2454 ไฟผลานทั่วแดนดิน บ้านเรือนเสียหาย กลุ่มโจรซ่องสุม...
[เมื่อตอนช่วงเช้าของเวลาเก้านาฬิกา มีรายงานข่าวจากเจ้าพนักงานเข้ามาว่า หมู่บ้านท่าใหญ่ อำเภอเดิมบาง จังหวัดสุพรรณบุรี มีเหตุการณ์อุกอาจเกิดขึ้นเมื่อคืนวานนี้]
[กลุ่มโจรของเสือมั่นเข้าปล้นสะดม เผาบ้านเผาเรือนของพวกชาวบ้าน ทั้งมีการกระทำชำเราหญิงสาวบริสุทธิ์]
[ล่าสุด ทางการได้อนุมัติการจับกุมตัวแล้ว และยังอยู่ในช่วงดำเนินการค้นหา ยังไงก็ขอให้พี่น้องประชาชนทุกท่านเป็นหูเป็นตาให้กับทางการ และหมู่บ้านใกล้เคียง โปรดระมัดระวังตัว ระวังภัยในหมู่บ้านช่วย ๆ กัน]
“แม๊ะ พี่น้องครับ เดี๋ยวนี้จิตใจของคนเรามันยากแท้ที่จะหยั่งถึงจริง ๆ นะครับ พี่น้องครับ”
“กระผมได้ยินมานะครับว่า ไอ้โจรร้ายกลุ่มนี้ เดิมทีก็มีแหล่งกำเนินเป็นคนในละแวกพื้นที่---ใช้ชีวิตเติบโตที่เมืองสุพรรณบ้านเกิด อย่างพวกเรา ๆ นี่แหละครับ พี่น้องครับ”
“ถึงแม้ว่า... ความจนมันจะไม่เคยปราณีใคร แต่ก็ไม่ควรที่จะใช้มาเป็นข้ออ้างในการกระทำความผิด”
“เอาละครับพี่น้องครับ วันนี้พวกเราก็มาพบปะกันแต่พอหอมปากหอมคอ... กระผมใคร่จะขอฝากข่าวคราวของช่วงเช้าเอาไว้แต่เพียงเท่านี้ สวีดัด สวัสดี พบกันใหม่กับคลื่นเอฟเอ็มห้าจุดหกสี่ คลื่นวิทยุชุมชน”
เสียงเอื้อนคลอดังจากกล่องสี่เหลี่ยมสีเข้ม ก่อนจะค่อย ๆ จางลง แล้วถูกแทนที่ด้วยเสียงเซ็งแซ่ของเหล่าชาวบ้านแทน แต่ล่ะคนพากันมานั่งล้อมวงตั้งแต่ไก่โห่ เพื่อรับข่าวสารของเช้าวันใหม่อย่างเป็นประจำ แต่วันนี้ข่าวที่ฟังกลับต่างออกไป ไม่ได้มีข่าวจากในบางกอกอย่างเช่นเคย แต่กลับเป็นข่าวของจังหวัดตนที่เรื่องชื่อ เรื่องการปล้นสะดมและเป็นพื้นที่ที่มีเสือชุกชุม (เสือในที่นี้ไม่ได้หมายถึงสัตว์ หากแต่หมายถึงมนุษย์ที่มีจิตใจเยี่ยงสัตว์)
Guest
