“นี่...!!”
“ฉันชื่อ อิง”
อิงพูดย้ำกับเขาแต่เขาไม่ได้สนใจ
“ฉันจะลงไปข้างล่างก่อนนะ ต้องไปเตรียมตัว”
เนื่องจากวันนี้เป็นวันงานเขาจึงต้องลงไปแต่งตัวและสแตนบายรอที่หลังเวที
“เธอก็....กลับห้องได้แล้ว”
ยูริไล่อิงอ้อม ๆ ปล่อยอิงไว้ในห้องเขาแบบนี้คงไม่ดีเท่าไหร่
“จะไปก็ไปสิ นี่ห้องฉัน ฉันมีกุญแจ”
อีกคนพูดอย่างไม่ใส่ใจ
“อะ...อะไร...นะ!!!”
อิงถอนหายใจ ก่อนจะหันมาพูดช้า ๆ ชัด ๆ ว่า
“นี่..มัน...ห้อง...ของ...ฉานน !!! กระเป๋าใบนั้น
ก็ของฉัน ของบนโต๊ะนี่ก็ของฉัน!!”
“จบไหม”
อิงพูด ก่อนจะหยิบผ้าเช็ดตัวในตู้แล้วเดินหายเข้าไปในห้องน้ำอีกครั้ง ทิ้งให้ยูริยืนค้างเติ่ง อยู่ที่หน้าประตู
ยูริค่อย ๆ ปิดประตูลงเบา ๆ ก่อนจะเดินเหม่อลอยลงมาข้างล่าง ไม่คิดเลยว่ารูมเมทที่อยู่ห้องเดียวกับเขาก็คือ อิงอิง