กอดรักกลวัชร
บทนำ
“พอดีว่าเกิดเรื่องกับเธอนิดหน่อยนะครับ ผมก็เลยซื้อตัวเธอมาจากป้าของเธอ”
“ซื้อตัวเหรอตาวัชร” ผู้เป็นยายพูดขึ้นเสียงดัง
“ใช่ครับ” กลวัชรตอบอย่างไม่รู้ร้อนรู้หนาวทำให้อมิตาไม่รู้จะทำหน้ายังไง เมื่อนึกถึงจำนวนเงินที่เขานั้นซื้อตัวเธอมาจากป้า หญิงชราหันมาจ้องหน้าของอมิตา หญิงสาวก็รีบส่งยิ้มให้วิไลอีกครั้ง
“ซื้อตัวยังไงกัน ยายยังไม่เข้าใจเลย” ผู้เป็นยายถามขึ้นพร้อมปาดเหงื่อที่ไหลซึมตามไรผมเหมือนจะเห็นความยุ่งยากอยู่ตรงหน้า จนหลานชายต้องรีบเดินเข้าไปใกล้ๆและจับประคองมือของผู้เป็นยายเอาไว้เพราะกลัวว่ายายของเขาจะตกใจจนเป็นลมเป็นแล้งไป
“คุณยายไม่ต้องตกใจหรอกนะครับ พอดีว่าผมไปถึงร้านข้าวของป้าละไมเห็นแกโวยวายว่าอมิตานั้นไปตีหัวของพี่ชายแต่ถามไปถามมาพี่ชายของเธอเมานะครับ เขาจะข่มขืนเธอแล้วป้าละไมจะโทรแจ้งตำรวจที่เธอเอาขวดตีหัวลูกพี่ลูกน้อง ผมก็เลยขอซื้อเธอมานะครับ” เมื่อนางได้ยินหลานพูดดังนั้นก็ตีเข้าที่แขนของหลานแรงๆไปครั้งหนึ่ง
“แล้วหลานทำไมถึงไปซื้อเธอมาแบบนั้นล่ะ เธอเป็นลูกมีพ่อมีแม่นะทำแบบนี้เป็นการดูถูกลูกผู้หญิงนะหลาน” อมิตาที่เห็นว่าพ่อเลี้ยงกลวัชรกำลังโดนคุณยายวิไลต่อว่าเธอจึงรีบออกมารับแทนกลวัชรทันที
“ไม่ค่ะหนูไม่มีพ่อมีแม่แล้วค่ะ ยังดีที่พ่อเลี้ยงวัชรช่วยหนูไว้ ไม่อย่างนั้นหนูก็คงโดนจับส่งตำรวจแล้วค่ะ” คุณยายวิไลไม่รู้จะพูดยังไงต่อก็ได้แต่ส่ายหัวไปมา รู้สึกสงสารและรันทดใจกับเรื่องราวชีวิตของอมิตา