พิษรักผู้ชายปากปีจอ/อ่านฟรี

Part : นางเอก 

กระแตสาวน้อยจากเมืองเชียงใหม่ นิสัยร่าเริง จริงจังกับทุกอย่าง ใจดี รักเด็ก ปากหมาแต่จริงใจ มือไวจิตใจใสสะอาด ที่บ้านทำธุรกิจสวนกุหลาบที่โด่งดังที่สุดในเชียงใหม่ ทั้งส่งออกไปหลายๆ ประเทศทั่วโลก เรียกได้ว่าครอบครัวประสบผลสำเร็จทุกอย่าง ยกเว้นลูกสาวที่เอาแต่ใจ ที่บ้านมีงานให้ทำแต่ไม่ทำ เหตุเพราะเธออยากจะออกมาใช้ชีวิตในเมืองหลวงว่าจะเป็นยังไง

“บ้านเราก็มีงานเยอะแยะทำไม่ ไม่ทำงานที่บ้านเราล่ะลูก จะไปทำที่อื่นให้เสียเวลาทำไม ลูกอยากดูแลตรงไหนก็บอกแม่จะจัดการให้” แม่เลี้ยงสมคิด คุณแม่เลี้ยงเดี่ยวที่ดูแลลูกสาวคนเล็กอย่างหนูกระแต และลูกชายคนโตที่ประสพความสำเร็จในวิชาชีพหมอสร้างความภูมิใจให้กับคนเป็นแม่ได้เป็นอย่างมาก

“แม่คะ แต่เราสัญญากันแล้วว่าถ้าหนูเรียนจบเชียงใหม่ แม่จะอนุญาตให้หนูไปทำงานที่หนูอยากทำได้ไม่ใช่เหรอคะ ถ้าอย่างนั้นให้หนูลองไปทำก่อน ถ้าทำไม่ได้ค่อยกลับมาดีไหมคะ” กระแตต่อปากต่อคำกับคนเป็นแม่ ทำเอาพี่ชายของเธอถึงกับส่ายหน้าอย่างระอา

“ตาเสือดูน้องเราสิ เห็นไหมแม่บอกแล้วว่าอย่าตามใจจนเคยชิน แล้วเป็นไง แม่ว่ามันเกินเลยวัยที่จะดัดนิสัยแล้วนะ”

“แม่ครับใจเย็น ๆ เอาเป็นว่าก็ให้น้องไปทำตามความฝันดีไหมครับ โดยมีข้อแม้ว่าภายในเวลา 4 เดือนถ้าไม่มีหน้าที่การงานที่เป็นชิ้นเป็นอันล่ะก็เก็บกระเป๋ากลับเชียงใหม่ได้เลยดีไหมครับ” เสือพี่ชายของกระแตรีบบอกกับคนเป็นแม่อย่างใจเย็นเป็นอย่างมาก

“โธ่ !! สุดท้ายลูกก็ตามใจน้องอยู่วันยังค่ำ ก็ได้แม่จะให้พี่เราไปส่ง ส่วนเงินเดือนบัตรเครดิต แม่จะตัดให้เหลือใช้แค่เดือนละ ห้าพันพอ ส่วนที่อยู่ก็ไปอยู่คอนโดของพี่ลูกก็แล้วกันเอาไว้ผ่านพ้นสี่เดือนเมื่อไหร่ก็ค่อยว่ากันอีกที จบไหมถ้าไม่จบก็ไม่ต้องไป”

แม่พูดจบก็เดินหน้าง้ำหน้างอออกไปทันที สองพี่น้องมองหน้ากันและส่ายหน้า

“พี่เสือคะ ว่าแต่ห้าพันมันจะพอเหรอคะ” กระแตรีบไปออดอ้อนพี่ชายของเธอและทำท่าน่าเอ็นดู แต่ก็ถูกพี่ชายตอบออกมาเรียบ ๆ

“ถ้าไม่พอก็ไม่ต้องไป เพราะว่าพี่ก็ไม่ได้เห็นด้วยสักเท่าไหร่”

“พี่เสือ !! พูดอย่างนี้ได้ยังไง” กระแตรีบตอบและรีบเดินกึ่งวิ่งตามพี่ชายของเธอที่เดินตามผู้เป็นแม่เข้าไปในบ้านนั่นเอง

Part : พระเอก 

“สวัสดีครับผมชื่อออสติน นิสัยนิ่งๆ แต่ร้ายลึก ปากหมาขั้นสุด ไม่สนโลกไม่สนใคร สนแต่ตัวเองเท่านั้น รวมๆ แล้วเป็นคนที่ไม่ค่อยปกติเท่าไหร่ แต่โดยรวมแล้วนั้นเขาก็คือ เจ้าของบริษัทรถยนต์นำเข้าและส่งออก ทั้งในและต่างประเทศ”

กรุงเทพมหานคร... ผ่านมาได้หลายวันที่สุดกระแตก็ได้มาอยู่กรุงเทพสมใจสักที โดยการมาส่งของแม่และพี่ชายของเธอ กระทั่งทั้งสองกลับเชียงใหม่ภารกิจที่จะต้องออกไปสมัครงานตามบริษัทต่าง ๆ ของกระแตก็เริ่มขึ้นในทันที ก่อนที่เงินห้าพันบาทของเธอจะหมดไปเสียก่อน

“เหนื่อยฉิบหาย รถก็ไม่มีให้ใช้ แถมจะต้องเดินเป็นอีบ้าหอบฟาง หอบเอกสารอยุ่ได้อีกต่างหาก โอ๊ยหรือว่จะต้องกลับบ้านนอกเสียแล้ว ตาย ๆ ตายแน่อีกระแตจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหนว๊ะเนี่ย”

กระแตเดินไปบ่นไป.. “เหี้ยร้อนก็ร้อนหิวก็หิว...” ในตอนที่เอาแต่บ่นและเดินไปแบบไม่มองทางเพราะความเหน็ดเหนื่อยนั้น อยู่ ๆ เสียงรถสปอตคันหนึ่งก็ขับเข้ามาด้วยความเร็วสูง ก่อนจะชะลอตรงบริเวณลูกระนาดเพียงเล็กน้อย และคนขับก็เหยียบคันเร่งเพื่อส่งกำลังให้รถออกตัวอย่างแรงอีกครั้ง และนั่นมันทำให้กระแตต้องได้รับผลกระทบอย่างแรงในทันที