ภรรยาเราเลิกกันเถอะ

'เบื่อ น่ารำคาญ อยากเลิกซะให้มันจบ ๆ ไป' 

เป็นความรู้สึกและความคิดที่มักผุดขึ้นมาในสมองของชายหนุ่มค่ำคืน เขาจำไม่ได้แล้วด้วยซ้ำ ว่าความรู้สึกรักเป็นยังไง ไอ้ความรู้สึกที่ทุกคนบอกว่ามันดีนักดีหนา ตอนนี้มันมีแต่ความอึดอัด แค่อากาศภายในห้องที่ใช้ร่วมกันเขาก็ไม่อยากหายใจแล้ว 

ก็แค่อยากเลิก ใครจะรู้สึกยังไงก็ช่างสิ ทนไม่ไหวก็พูดออกมาก่อนเลย มันเป็นเรื่องธรรมชาติ 

"เลิกทำตุ้งติ้งอย่างกับผู้หญิงได้แล้ว ผมอายสายตาคนอื่น" 

"ช่วยแต่งเนื้อแต่งตัวให้มันดี ๆ หน่อยได้ไหม" 

"ป่วยแทบทุกวัน ทำไมไม่ตาย ๆ ไปซะ จะได้ไม่ลำบากคนอื่น" 

"ถ้าทนไม่ไหวก็ออกไปร้องไห้นอกบ้าน เสียงคุณมันน่ารำคาญ .." 

ทั้งที่พูดไปขนาดนั้นแล้ว ทำไมคุณถึงยังอยู่ตรงนี้อีก ช่วยบอกเลิกผมแล้วแยกทางกันสักทีไม่ได้หรือไง.. 

คำเตือน + คุยกับนักเขียน 

เรื่องนี้ดราม่าค่อนข้างหนัก มีการใช้คำหยาบ สบถ และเล่นกับจิตใจของตัวละคร ถามว่าพระเอกโบ้ไหม  

โบ้ค่ะ สภาพนี้ไม่น่าเหลือ แต่จะโบ้ยังไงทุกคนต้องติดตามอ่านกันเอาเอง 

เรื่องนี้ดำเนินเนื้อเรื่องโดยมุมมองของพระเอก 

เนื้อเรื่องไม่ถูกใจประการใดให้กดปิดและออก อย่ามาโวยวายเรื่องเนื้อหาไม่ถูกใจ  

เนื้อเรื่องอาจมีทั้งสมเหตุแต่ไม่สมผลก็ได้ 

ใครเม้นแย่ ๆ มาโวยวายไรท์เห็น ลบทุกกรณี  

อย่ามาหาแสงแถวนี้ ส่วนพวกที่จะด่าหลังไมค์ ไรท์สวนกลับนะ 

สำหรับนักอ่านที่น่ารักเชิญเข้าไปอ่านได้เลย นิยายเรื่องนี้กำลังรอคุณอยู่ อย่าลืมเม้นคุยกันนะคะ ถือว่าช่วยเป็นเสียงให้ไรท์รู้ว่ามีคนตามอ่านอยู่ 

อัพทุกวันพฤหัสบดี 

ขอบคุณที่อ่านมาถึงตรงนี้ค่า