ของดีสัปเหร่อ

ความรักและความลับที่ต่างคนต่างซ่อนเร้น ทำให้เขาและหล่อนรู้สึกทั้งรักทั้งชัง ซ้ำยังมีภูติผีวิญญาณและเหล่าอันธพาลหัวไม้มาสร้างความอลหม่านปั่นป่วน แล้วเขาและหล่อนจะรักกันได้อย่างไรหนอ 

---------------

“โอม วิญญาณะสัมปันโน อะนีฆา สุขิตตัตตา... 

สัม ปลุกกายา สถิตสมานสังวาสรัตน์... 

ปัน เสกเอกองค์ สมสวาทปรารถนา... 

โน เป่าจิต เกษมสานต์สวรรยา... 

นะ กาเมสุ ผัสสะ สุขะทายะโก โลเก ฯลฯ” 

ชายหนุ่มหยดน้ำตาเทียนเหลวร้อน ลงบนเนินหน้าท้องขาวเนียน อันเป็นตำแหน่งสวาธิษฐานจักระของหญิงสาว เมื่อเขาจุ่มปลายเทียนลงไปในขันน้ำมนตร์ พลันมีเสียงร้องครวญครางร่านราคะ ดังเล็ดลอดออกมาจากริมฝีปากเอิบอิ่มเต็มตึง เปลือกตาบางใสลืมขึ้นช้า ๆ เผยให้เห็นดวงตาฉ่ำเยิ้มที่ส่อแววปรารถนาเร่าร้อน 

“พี่ปราบจ๋า...” หล่อนเอ่ยเสียงหวาน 

“เรียกพี่ทำไมหรือ” ร่างสูงใหญ่เดินมาหยุดอยู่ข้างเตียงตั่ง เฝ้ามองปฏิกิริยาของหญิงสาวอย่างพึงพอใจ เนื้อตัวเปลือยเปล่าขาวผ่องของหล่อนกำลังสั่นระริกด้วยความรู้สึกกระสันสวาท 

“ฉันต้องการพี่เหลือเกิน” ร่างรัดรึงผุดนั่ง ผวากอดท่อนล่างล่ำสันของชายหนุ่มด้วยความรู้สึกลุ่มหลงคลั่งไคล้ ดวงหน้างามซุกไซ้เสาะหาความแข็งแกร่งกำยำที่ซ่อนอยู่ใต้โจงกระเบนสีขาว 

“เอ็งต้องการไอ้นี่ต่างหากเล่า” 

ปราบกระตุกปม ปลดผ้านุ่งให้ลื่นไหลลงไปกองแทบเท้า ยืนเปลือยกายอวดสัดส่วนความเป็นชายที่ผงาดแข็งชูชันท้าทายสายตา