Always Be Yours (หลุมพรางรัก พันธนาการใจ)

แนะนำตัวละคร 

อาจารย์ ไตรวิชญ์ (ชื่อเล่น ต้น หรือต้นปี) อายุ 28 ปี 

อาจารย์ประจำคณะมัลติมีเดียและสถาปัตยกรรมศาสตร์ และเป็นนักศึกษา ป.เอก

อุปนิสัย: ปากร้าย แต่อบอุ่นประหนึ่งไมครเวฟ เรียนเก่งระดับหัวกะทิ เป็นอาจารย์สอนมหาวิทยาอายุน้อย ว่าที่ดอกเตอร์สุดหล่อขวัญใจนักศึกษาสาว นิ่งๆ แต่กร้าวใจยามรุก 

ปาริฉัตร (ชื่อเล่น ปอฝ้าย หรือ ฝ้าย) อายุ 23 ปี 

นักศึกษาคณะสัตวแพทย์ศาสตร์ชั้นปี 5

อุปนิสัย: คู่ปรับของอาจารย์ต้นปี ร้ายมาสู้กลับไม่โกง ดื้อนิดๆ แน่หากลงใจว่ารักใครแล้วปอฝ้ายสู้ไม่ถอย และเป็นจอมเสียสละหนักมาก แถมทำพระเอกของเราเสียน้ำตาให้เป็นลิตรๆ 

ตัวละครอื่นๆ 

เตวิชญ์ (ชื่อเล่น กลางปี หรือ กลาง) น้องชายของอาจารย์ต้น (อายุ 25 ปี) 

แม่ของไตรวิชญ์ - พริ้มเพรา (เพรา) 

แม่ของปอฝ้าย - นิ่มนวล (นิ่ม) 

เพื่อนสนิทคิดไม่ซื่อ - หมอมาร์ค (มนภัส) 

เพื่อนสนิทและเป็นรูมเมทของปอฝ้าย - แก้วตา และ โมเม 

--------------------------------------- 

คำโปรยเนื้อเรื่อง  

เธอเห็นว่าไตรวิชญ์เป็นที่พึ่งพิงทางใจ ในคืนหัวใจแหลกร้าวจากผู้เป็นน้องชายของเขา เธอจึงหอบหัวใจพังๆ ไปขอที่พักพิงชั่วคราว โดยไม่คาดคิดว่าเช้าวันถัดมาพวกเขาต้องแปรเปลี่ยนสถานะจากพี่ชายกับน้องสาวข้างบ้านกลายเป็น ‘คู่แต่งงาน’ โดยไม่ทันเตรียมเนื้อเตรียมตัว มิหนำซ้ำเขายังเป็นอาจารย์ในมหาวิทยาลัยที่เธอกำลังเรียนคณะสัตวแพทย์เสียด้วย! 

ต่อให้เขามีความรู้สึกดีๆ ให้ปาริฉัตรนานนับ 10 ปี ก็จริงแต่มันก็เป็นช่วงเวลาเดียวกันที่เธอมอบหัวใจทั้งดวงให้ผู้เป็นน้องชายของเขา 

เมื่ออีกคนรัก… แต่อีกฝ่ายไม่เคยรู้สึกมากกว่าการเป็นพี่ชายกับน้องสาวข้างบ้าน การแต่งงานจึงเข้ากับสำนวนหวานอม (ต่อให้) ขม (ปี๋ก็ต้อง) กลืน 

--------------------------------------- 

โปรย… 

#1_ยามไม่รักและอยากผลักไส 

คนปากเก่งที่ทำเป็นปฏิเสธเขานักหนาจนคอเป็นเอ็น แต่สุดท้ายก็จำต้องกลืนน้ำลายยอมร่วมหออย่าง ‘แท้จริง’ ตั้งแต่คืนแรก…  

“หน้านิ่วคิ้วขมวดมาเลยเป็นอะไรหรือเปล่า” ไตรวิชญ์ถามว่าที่เจ้าสาวของเขาที่เดินลอดรั้วเข้ามาหาพร้อมใบหน้าบูดบึ้ง 

“หนีแม่น่ะสิคะ พูดอะไรก็ไม่รู้” เธอบ่นให้ชายหนุ่มฟังว่าเพิ่งหนีจากมารดาออกมาและได้กลิ่นหอมยั่วน้ำลายครั้นพอชะโงกหน้าข้ามรั้วก็เห็นเขากำลังปรุงมื้อเย็น 

“น้านิ่มบ่นให้ละสิท่า ยัยเด็กขี้เกียจนอนดูแต่ซีรี่ย์ทั้งวัน” ไตรวิชญ์รู้ทันอีกทั้งเอ่ยอย่างอารมณ์ดีเสียด้วยขณะมือง่วนกับการคนอาหารในหม้อ 

“เปล่าซะหน่อย แม่ไม่ได้บ่นเรื่องดูซีรี่ย์แต่บอกให้ฝ้ายไปปรึกษาหมอสูติเรื่องคุมกำเนิด” 

ไตรวิชญ์สำลักน้ำลายตัวเองเมื่อได้ยินคำว่า ‘คุมกำเนิด’ อย่างชัดถ้อยชัดคำจากปากว่าที่ภรรยา 

“แล้วเราตอบแม่ว่ายังไง” เขาลองถามหยั่งเชิง 

“ฝ้ายก็บอกไปว่าไม่จำเป็นเพราะเราจะไม่นอนด้วยกัน ยังไงซะฝ้ายก็ไม่มีทางท้อง” เธอตอบพลางยื่นหน้าเข้าไปดูหม้อที่กำลังเดือดพร้อมสูดกลิ่นหอมกรุ่นของอาหารเข้าจมูก 

ไตรวิชญ์เริ่มรู้สึกกระอักกระอ่วนใจชอบกล เขาตกลงปลงใจกับตัวเองได้แล้วว่าจะ ‘เข้าหอ’ หลังจากแต่งงาน 

…. 

#2_ยามเมื่อรู้ตัวว่ารักและอยากได้กลับคืน 

ทำเขาเสียน้ำตา หัวใจแทบหลากสลายตั้งหลายครั้ง ครั้นจะตัดใจก็เหมือนจะพ่ายแพ้อยู่ร่ำไป 

2 ปีหลังแยกจาก 

เขารอดพ้นดึงตัวเองกลับมาจากหลุมพรางที่หญิงสาวขุดล่อไว้ได้หลายครั้งก็จริงแต่นานวันเข้าหัวใจกับร่างกายก็เริ่มปฏิเสธที่จะวิ่งหนี ซ้ำยังอยากกระโดดขย้ำเธอกลับเสียให้รู้แล้วรู้รอด 

ยำถั่วพูวางตรงกลางโต๊ะอาหารแล้ว แต่เจ้าของวันเกิดอยากทานอย่างอื่นมากกว่ามื้อหลัก 

“ลองชิมดูสิ” ไตรวิชญ์บอกขณะย่อตัวลงนั่งบนเก้าอี้ฝั่งตรงข้าม 

หญิงสาวทำตามอย่างว่าง่ายตักถั่วพูใส่ปลายช้อนตักเข้าปากด้วยถ่วงท่าอ้อยอิ่งสายตาจับใบหน้าสามีขณะเคี้ยวช้าๆ 

“ลองทานด้วยกันไหมคะ” คำพูดนั้นคล้ายจะแฝงอย่างอื่นมากกว่าการชวนทานอาหารแต่เธอก็กลบเกลื่อนความคิดนั้นโดยการเลื่อนช้อนใส่ยำถั่วพูมาตรงหน้าป้อนเข้าปากเขาหนึ่งคำใหญ่ก่อนวางช้อนลงประสานมือใต้คางมองเขาเคี้ยวอาหารฝีมือตัวเองพร้อมใบหน้าแต้มรอยยิ้มน้อยๆ 

รอยยิ้มแสนหวานแต่แววตาแสนเย้ายวนชวนให้คนมองพานหายใจหายคอไม่ทั่วท้อง 

--------------------------------------- 

#อีกคนดื้อดึงปากแข็ง อีกคนปากคมราวกับได้คุณพ่อเพิ่มมาอีกคน 

#เรื่องความอบอุ่น แถมทึกทนไว้ใจอาจารย์ไตรวิชญ์ 

# เรื่องนี้เป็นนวนิยายเรื่องราว ประมาณ 86,000 คำ มีทั้งหมด 36 ตอน (รวมบทนำ และบทส่งท้าย) อย่างเต็มอิ่ม 

--------------------------------------- 

เครดิตภาพประกอบจาก Pinterest 

ภาพที่ 1: https://pin.it/O6VxxuYu5  

ภาพที่ 2: https://pin.it/iyJQzMTj4 

ภาพที่ 3: https://pin.it/4s4glkYal