อนิกกากอดแขนรอบเอวซึ่งหนาขึ้น หัวใจกระหน่ำเต้นกระทั่งหน้าอกกระเพื่อมด้วยความหวาดกลัว
“คุณท้องได้ยังไง!” เขาจู่โจมกล่าวหาทันที ประโยคคำถามอันดังทำร่างของเธอหดลีบต้องหลุบตาแน่นทั้งกลัวทั้งตกใจในคราวเดียวกัน
เพชรรู้เรื่องลูกแล้ว! แต่จะรู้อย่างไรก็ช่างตอนนี้เธอต้องหาทางทำให้เขาใจเย็นลง
“ฉันอยากได้เด็กคนนี้” เสียงเธอสั่นแทบควบคุมไม่ได้
“หมายความว่าไง คุณตั้งใจ?” ดวงตาคมกล้าราวกับมีไฟโหมภายในจ้องเธออย่างคาดคั้น
--------------------
“ถ้ายังไม่หยุดดิ้นผมจะจูบคุณ” เขาขู่เสียงเขียว
“เชิญ!”
เธอแค่แกล้งท้าทายทว่าเขากลับทำจริง หมุนให้เธอกลับมาเผชิญหน้าตัวเองประคองใบหน้าเรียวด้วยมือสองข้างแล้วบดจูบเร่าร้อนรุนแรงกระทั่งหญิงสาวหายใจหายคอไม่ทั่วท้อง เพียงไม่กี่วินาทีอาการต่อต้านก็แปรเปลี่ยนเป็นให้ความร่วมมือแต่โดยดี
ปลายเท้าเธอเขย่งสูงเพื่อจูบอย่างถนัดถนี่ ปลายลิ้นตวัดในโพร่งปาก บดเบียดร่างกายส่วนหน้าแนบชิดกัน ความแข็งขึงของเขาเบียดเสียดตรงหน้าท้อง บอกเป็นนัยว่าพรั่งพร้อมเดินเกมรักขนาดไหน เมื่อรู้ตัวอีกครั้งแผ่นหลังของเธอก็แตะเตียงนุ่ม เปิดทางให้เขาสามารถทำอะไรก็ได้ตามแต่ใจราวกับลืมไปว่าเมื่อไม่เกิน 3 นาทีก่อนเพิ่งทะเลาะกันดุเดือดราวเกลียดกันมาสักชาติก็ไม่ปาน
ยิ่งทะเลาะลูกยิ่งดกมันเป็นแบบพวกเขาสองคนตอนนี้เอง ทุ่มเถียงราวกับเกลียดขี้หน้า แต่รักกันปานกลืนกินตอนร่างกายเปลือยเปล่าบนเตียง
--------------------