เว้าวอนรัก

ในวันที่เธอบอกข่าวดีว่าเขากำลังจะได้เป็นพ่อคน เขากลับตอบเธอมาว่าตัวเองกำลังจะหมั้น! ซ้ำร้ายไปกว่านั้นเขายังเป็นคนบอกให้เธอทำลายหนึ่งชีวิตน้อยๆที่เป็นเลือดเนื้อเชื้อไขของเขา ทว่าพอกาลเวลาผันผ่านเขากลับมาเว้าวอนขอความรักจากเธอและลูกคืน 

*****โปรยปราย***** 

“ยินดีด้วยนะคะว่าที่คุณพ่อ คุณอัครดีใจไหมคะที่เรากำลังจะมีลูกด้วยกัน” 

ทว่าปฏิกิริยาที่ยังคงนิ่งเฉยอยู่เช่นเดิมพลันให้ดวงหน้าสวยมีอันต้องสลดลงอย่างเห็นได้ชัด อัครยังคงนิ่งเฉยไร้ปฏิกิริยาตอบสนองต่อสิ่งที่เห็นอยู่ต่อหน้า ไม่นานเสียงแหบห้าวคล้ายคนละเมอก็ดังเล็ดลอดออกมาจากริมฝีปากหนา 

“ขิม” 

สายตาสั่นไหวละออกจากสิ่งของที่ถืออยู่ในมือมาจ้องมองคนตรงหน้า 

“คะ?” เขมิกาขานรับด้วยลางสังหรณ์ที่รู้สึกไม่ดีจากน้ำเสียงสั่นเครือที่เปล่งออกมา 

“ผม ผมกำลังจะหมั้น” ในที่สุดอัครก็ตัดสินใจเอ่ยมันออกมา 

“มะ หมายความว่าไงคะ” 

ครานี้เป็นหญิงสาวที่ถามเขากลับไปด้วยน้ำเสียงสั่นเครือแทน แววตาไหวระริกมองสบกับคนตรงหน้าด้วยความไม่เข้าใจ ทั้งยังไม่อยากจะเชื่อหูตัวเองว่าสิ่งที่เธอได้ยินเมื่อกี้มันคือความจริง เขากำลังจะหมั้นกับใคร? 

หากเป็นดังที่เขาว่า ถ้าอย่างนั้นก็แสดงว่าตลอดระยะเวลาเกือบสามปีที่คบหากันมา อัครไม่ได้มีแค่เธอคนเดียวอย่างนั้นหรือ? หรือนี่จะเป็นเหตุผลที่ทำให้เขาต้องเก็บซ่อนพนักงานระดับล่างเช่นเธอไว้ในมุมมืดไม่ยอมเปิดเผยให้คนในครอบครัวเขาได้รับรู้ ที่แท้มันก็เป็นเพราะว่าเขามีผู้หญิงอีกคนอยู่แล้วนี่เองสินะ 

ถึงเธอจะไม่เคยรู้จักว่าผู้หญิงคนที่เขากำลังจะหมั้นหมายด้วยคือให้ใคร แต่เขมิกาก็พอจะคาดเดาได้ว่าผู้หญิงคนนั้นคงจะสูงส่งทั้งฐานะชาติตระกูลเหมาะสมที่จะยืนเคียงข้างกับเขา ไม่ใช่ผู้หญิงที่เป็นเพียงพนักงานต้อนรับระดับล่างในโรงแรมของเขาเช่นเธอ 

หากว่าอัครกำลังจะหมั้น แล้วเธอกับลูกล่ะ? เธอกับลูกจะทำเช่นไร? 

“เอาเด็กออกเถอะ ขิมเลี้ยงลูกคนเดียวไม่ไหวหรอก” 

เพียะ! 

จบคำพูดดวงหน้าหล่อก็สะบัดไปตามแรงตบ ซีกแก้มด้านซ้ายข้างที่เพิ่งโดนฝ่ามือเรียวประทุษร้ายลงไปแบบไม่คิดจะออมแรงปรากฎรอยแดงอย่างเห็นได้ชัดขึ้นมาในทันที 

“สารเลว! ขิมไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าคุณจะเป็นคนแบบนี้” เขมิกาผรุสวาจาออกไปทั้งน้ำตาคลอคลอง เธอไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าผู้ชายที่เธอรักนักหนาจะมีความคิดชั่วช้าสามานย์ได้ถึงเพียงนี้ 

******************************************************* 

“แม่ขา พ่อคืออาราย หนูขวัญม่ายรู้จัก” 

เขมิกาสตั้นค้างไปกับคำถามของลูก เช่นเดียวกันกับคนที่กำลังจะสตาร์ทกุญแจรถ มือหนาหยุดชะงักการกระทำลงทันที อัครหันขวับไปมองสบตากับร่างบางที่นั่งเบาะด้านหลังข้างกันกับลูกน้อย สายตาสองคู่สบประสานกันอัตโนมัติ สายตาคู่หนึ่งเฝ้ารอคอยคำตอบว่าอีกฝ่ายจะตอบคำถามของลูกว่าอย่างไร ทว่าสายตาอีกคู่กำลังแสดงออกถึงความรู้สึกสับสนอย่างหนัก 

“ทำไมหนูขวัญถึงถามแบบนี้ล่ะคะ แม่ว่าเราไม่พูดเรื่องนี้กันดีกว่านะคะ” เขมิการีบตัดบท เหตุใดลูกถึงได้เอ่ยถามเรื่องนี้กับเธอได้ มีใครบอกให้ลูกของเธอฟังอย่างนั้นหรือ 

“ทามมายล่ะคะ ตะวังถามว่าหนูขวัญมีพ่อไหม อิงดาวบอกว่ามีพ่อ คีตะก็บอกว่ามีพ่อ แต่หนูขวัญม่ายรู้ว่าพ่อคืออาราย หนูขวัญม่ายรู้จักพ่อ” 

อัครให้สะท้านในอกกับคำพูดของลูก 

“ขิม” 

“ไม่ต้องพูดอะไรทั้งนั้น” เขมิกาเอ่ยเสียงแข็ง เธอรู้ดีว่าเขากำลังต้องการอะไร 

“แต่ลูกต้องการคำตอบ” อัครเว้าวอนผ่านสายตา 

“…” 

เมื่ออีกฝ่ายทำเพียงนิ่งเงียบให้เป็นคำตอบ หัวอกคนเป็นพ่อที่อยากแสดงตัวให้ลูกได้รับรู้จนใจแทบขาดว่าตนเองนั้นคือพ่อก็ร้อนรุ่ม อัครจึงตัดสินใจโพล่งสิ่งที่อยากจะบอกกับลูกออกไป 

“หนูขวัญครับพ่อหมายถึง…” ทว่า… 

“ฉันบอกแล้วไงว่าไม่ให้คุณพูดอะไรทั้งนั้น!” เขมิกาโพล่งขึ้นเสียงดังอย่างลืมตัวจนลูกน้อยที่นั่งอยู่ด้านข้างผวาด้วยความตกใจ 

“แม่ขิมเสียงดาง หนูขวัญโตะจาย” ขวัญนรียกมือทาบอก ปากจิ้มลิ้มเป็นกระจับกล่าวโทษผู้เป็นแม่ว่าเสียงที่ดังกว่าปกติเมื่อกี้ทำให้ตนเองตกใจ 

“แม่ขอโทษค่ะ แต่หนูขวัญคะ เราจะไม่พูดเรื่องนี้กันอีกต่อไป พ่อจะหมายความว่าอะไรก็ช่าง หนูขวัญไม่จำเป็นต้องสนใจทั้งนั้น จำไว้แค่ว่าหนูขวัญมีแม่แค่คนเดียว มีแม่ที่รักหนูขวัญมากที่สุดในชีวิตก็เพียงพอแล้ว” 

เขมิกาโผลเข้ากอดลูกน้อยทั้งน้ำตาคลอคลองจวนเจียนจะไหล แต่ก็ยังอุตส่าห์ฝืนกั้นมันไว้อย่างสุดฤทธิ์ ลูกไม่จำเป็นต้องมีพ่อ พ่อที่คิดจะทำลายเขาตั้งแต่ที่ยังไม่มีโอกาสได้ออกมาลืมตาดูโลก ทั้งชีวิตของลูกมีแค่แม่อย่างเธอที่รักลูกสุดหัวใจก็เพียงพอแล้ว 

อัครมองภาพตรงหน้าด้วยความสะเทือนใจ ก้อนเนื้อภายในอกด้านซ้ายบีบรัดรุนแรงแทบหายใจไม่ออก เป็นเพราะเขามันชั่วช้าสารเลวถึงทำให้หัวใจทั้งสองดวงตรงหน้าต้องร้าวรานแทบแตกสลาย 

ใครที่ชื่นชอบนิยายแนวมีเด็ก อีกทั้งเด็กยังพูดไม่ค่อยชัดเชิญทางนี้ได้เลยค่ะ รับรองว่าต้องตกหลุมรักหนูขวัญของเราแน่นอน 

นางเอกเรื่องนี้ใจแข็งอยู่พอสมควร ไม่ดราม่าจ๋าแต่หน่วงนิดหน่อย 

นิยายเรื่องนี้ตองเปิดให้อ่านฟรีเท่ากับตัวอย่างในอีบุ๊คนะคะ 

หลังจากที่ลงจนครบตามที่ให้อ่านฟรีแล้ว จะทำการติดเหรียญนะคะ แต่ๆๆๆ... 

สำหรับสายอ่านฟรีรีบเก็บเข้าชั้นไว้ได้เลยค่ะ เพราะหลังจากที่ติดเหรียญไปได้สักระยะมีแพลนจะเปิดให้อ่านฟรีด้วย 

สุดท้ายนี้ฝากคุณนักอ่านที่น่ารักทุกคนกดไลค์ เก็บลงคลัง กดติดตามให้นักเขียนตาดำๆคนนี้ด้วยนะคะ  

กราบขอบพระคุณอย่างสูงค่ะ...