"เป็นบ้าอะไรของบอสเนี่ย!" เวนิตาโวยวาย เมื่ออชิระฉุดกระชากข้อมือเธอ บีบบังคับให้เดินตามเขาไป ทั้งที่ยังอยู่ในเวลางาน ทำให้พนักงานคนอื่นในผับมองเธอและซุบซิบด้วยความหมั่นไส้
"ฉันเคยบอกเธอแล้วไง ห้ามยิ้มหวานให้ผู้ชายคนอื่นแบบนั้นอีก เธอคิดจะลองดีกับฉันใช่ไหมห๊ะ เวนิส!"
เสียงคนขี้หึงดังก้องไปทั่วห้องทำงานส่วนตัว ซึ่งอยู่ชั้นบนสุดของผับ
"บอสอยากให้ฉันทำหน้าบูดหน้าบึ้งไปต้อนรับแขกหรือไง แล้วที่บอสลากฉันมาเนี่ย ไม่คิดบ้างเลยเหรอว่าจะสร้างปัญหาให้ฉันมากกว่าเดิม"
"ฉันเนี่ยนะ สร้างปัญหาให้เธอ" คนตัวสูงขมวดคิ้ว แค่คุยกัน มันจะมีปัญหาได้ยังไง
"ก็ใช่น่ะสิ แค่นี้พนักงานคนอื่นเขาก็คิดว่าฉันอ่อยบอส หาทางลัดเลื่อนขั้นเป็นเมียเจ้าของผับแล้ว บอสจะให้ฉันอยู่อย่างสงบบ้างไม่ได้หรือไง"
"ก็ช่างหัวมันสิ เธอจะไปแคร์มันทำไม เธอเป็นเมียฉันจริง ๆ "
"เมียอะไร อย่ามาเพ้อเจ้อ พลาดท่าแค่ครั้งเดียว ไม่ใช่เรื่องใหญ่เสียหน่อย"
เวนิตาไม่อยากผจญกับคำนินทามากไปกว่านี้ และไม่คิดว่าอชิระจะจริงจังกับเธอถึงขั้นแต่งงาน สร้างครอบครัวด้วยกัน
"เวนิส! อย่ามาดื้อนะ ฉันบอกว่าเธอคือเมียฉัน ดังนั้นเธอก็คือเมียฉัน เข้าใจไหม"
อชิระไม่เข้าใจเลย ไม่เข้าใจจริง ๆ
เขาไม่ดีตรงไหน ทำไมเธอจึงไม่ยอมรับ
แค่เคยมีเรื่องทะเลาะกัน แต่เรื่องนั้นมันก็เคลียร์จบไปแล้วไม่ใช่เหรอ
"บอสต่างหากที่ดื้อ ดื้อด้าน!" เวนิตาตะเบ็งเสียงสู้
"ถ้าเธอจะเถียงฉันฉอด ๆ ขนาดนี้ ไม่ต้องเรียกบอสแล้วก็ได้มั้ง"
"มันคือการรักษาระยะห่างไงคะ แค่นี้ยังดูไม่ออกอีก" พูดจบ สาวสวยในชุดพนักงานต้อนรับก็ตั้งท่าจะเดินหนีออกไปจากห้อง
"ก็ไม่อยากให้ห่างอะ ทำไมต้องขัดใจกันตลอด นี่ไม่เข้าใจจริง ๆ " คนติดใจคว้าต้นแขนเรียวเสลา กระชากเข้าหาตัว
เวนิตาเซ นมกระแทกอกกว้าง
'นี่ไง เอาแต่ใจ พูดไม่รู้ฟัง ใครจะไปอยู่ด้วยไหว ฉันคนนึงล่ะขอบาย'
ใครอยากได้ก็เอาไปเถอะ เธอไม่คิดลงไปแก่งแย่งแข่งขัน
หำเขาไม่ใช่หำทองคำ ไม่ได้มีค่ามากมาย ถึงขั้นต้องยอมเสี่ยง โดนดักตบ
"ก็ไม่อยากมีผัวชื่ออชิระไงคะ" เวนิตาแกะมือปลาหมึกซึ่งกำลังรัดรอบเอวบางของตนออก
"ทำไม ฉันไม่ดีตรงไหน ถ้าเธอบอกข้อเสียฉันได้ถึงสิบข้อ ฉันอาจจะลองคิดพิจารณาตัวเองดูสักครั้ง"
"ชอบเอาชนะ พูดไม่ฟัง ขี้โวยวาย เอาแต่ใจสุด ๆ คิดว่าโลกหมุนรอบตัวเองตลอดเวลา บางทีก็งอแงจนน่าปวดหัว หล่อเกินไปด้วย แถมรวยเกินไปอีก ที่สำคัญทำให้ฉันมีปัญหากับผู้หญิงคนอื่น ๆ "
ไม่ว่าจะในที่ทำงานหรือในมหาวิทยาลัย เวนิตารู้สึกว่าสายตาของคนพวกนั้นที่มองมา ไม่เป็นมิตรกับเธอเสียเลย
"ยังไม่ครบสิบข้อ ไม่รับพิจารณา" พ่อวิศวะหำทองคำที่เพื่อน ๆ ในกลุ่มตั้งฉายาให้ ทำหน้ายียวนกวนประสาท พร้อมกอดรัดร่างงามแน่นกว่าเดิมด้วย
เวนิตาสุดแสนปวดหัว สวรรค์ช่างกลั่นแกล้ง ส่งอชิระมาเป็นบอสใหญ่ของที่นี่ต่อจากพ่อของเขา
หากเงินไม่ดี เธอไม่มีทางอยู่ต่อแน่
"ต้องทำยังไง บอสจึงจะเลิกยุ่งกับฉันคะ"
"นอนกับฉันสักพันครั้ง ฉันอาจจะนึกออกก็ได้นะ" ชายหนุ่มกระตุกยิ้มมุมปาก
Guest
