ขอโทษทีพี่ชายบ้านดุไปหน่อย

ถ้ามีพี่ชาย..อยากได้พี่ชายแบบไหนกันล่ะ 

บางคนอยากได้พี่ชายเก่ง พี่ชายหล่อ พี่ชายรวยหรือพี่ชายใจดี 

ที่กล่าวมาก็คงอยากได้ทั้งหมดนั่นแหละ! รวมถึง ‘ปั้นหนึ่ง’ ก็อยากมีพี่ชายแบบนี้ด้วยเช่นกัน 

แต่ขอประทานโทษทีเถอะ…ไอ้ที่พูดมาทั้งหมด พี่ชายเขากลับตรงกันข้ามกับคุณสมบัตินั่นมากโข 

หล่อนะไม่เถียง เก่งไม่เถียง รวยไม่เถียงอีกนั่นแหละ แต่นิสัย ทั้งดิบ ทั้งเถื่อนและปากหมาโคตรๆ!  

‘ปั้นหนึ่ง’ คนนี้ไม่อยากได้โว้ย! 

---------------------------------------------------------------- 

บทนำ 

"นี่มึงกล้าขึ้นเสียงใส่กูอย่างงั้นเหรอ? " ร่างสูงพูดเสียงลอดไรฟัน แขนยาวยื่นมือหนามากระชากคอเสื้อปั้นหนึ่งอย่างแรงจนร่างโปร่งเซถลาไปซบกับแผงอกแกร่งนั้นโดยไม่ตั้งใจ นัยน์ตาโตเบิกกว้างพร้อมกับกะพริบปริบๆ เนื้อตัวแข็งทื่อราวกับถูกสาปเมื่อแผงอกขาวและกล้ามท้องที่เต็มไปด้วยลอนกล้ามเนื้ออยู่ตรงหน้า 

"ทะ...ทำไม เป็นคนเหมือนกันนี่หว่า" คำพูดติดขัดและลมหายใจร้อนที่พรั่งพรูออกมาอย่างควบคุมไม่ได้ทำเอาปั้นหนึ่งอยากจะบ้าตาย ทันใดนั้นความคิดพิเรนทร์บางอย่างแวบเข้ามาในสมอง ปั้นหนึ่งเงยหน้าขึ้นมองร่างสูงด้วยสีหน้ากวนอวัยวะเบื้องล่างพลางยกยิ้มยียวน มือขาวเลื่อนไปกำกระชากคอเสื้อของคนตรงหน้าอย่างไม่ยอมอ่อนข้อเช่นกัน 

มีมือ มีตีนเหมือนกันแล้วอย่าคิดว่าจะมาใช้อำนาจศาลเตี้ยกับเขาได้ง่ายๆ เชียวละ ว่าแต่ว่าไอ้คุณพี่ชายไปมุดศีรษะอยู่ที่ไหนกัน ไม่รู้รึไงว่าชายหนึ่งกำลังมีเรื่อง เป็นพี่ชายทั้งทีแทนที่จะทำตัวให้มีประโยชน์แต่นี่อะไรก็ไม่รู้ปล่อยให้ไอ้หน้าหล่อที่ไม่รู้ว่าเป็นใครมาจากไหนแถมพาแม่เสือสาวหุ่นสะบึ้มเข้ามาในบ้านทำเรื่องทุเรศสายตาและยังหาเรื่องปั้นหนึ่งอีกด้วย 

‘อย่าให้ชายหนึ่งเจอหน้านะ...พ่อจะอัดให้เดี้ยง!’ 

"คุณหนูหนึ่งคะ! ทั้งสองคนหยุดเดี๋ยวนี้เลยนะคะ ไม่ถ้าอย่างนั้นป้าจะฟ้องคุณท่าน"เสียงคุณป้าแม่บ้านที่ร้องตะโกนมาแต่ไกลยิ่งทำให้ปั้นหนึ่งอารมณ์ร้อนเข้าไปมากมากกว่าเดิม เขากับไอ้ผู้ชายหน้าหล่อคนนี้แทบจะต่อยกันอยู่รอมร่อแต่เพิ่งจะเข้ามาห้ามเนี่ยนะ โหย...เจริญล่ะ 

"คุณหนูหนึ่งอย่างงั้นเหรอ? " ร่างสูงทวนคำพูดแผ่วเบาพร้อมกับจ้องมองปั้นหนึ่งตั้งแต่ศีรษะจรดเท้า สายตาคมที่ไล่มองสำรวจนั้นทำเอาปั้นหนึ่งรู้สึกเสียวสันหลัง ถึงจะเป็นแค่การมองแบบเหยียดหยามไม่ใช่การมองแบบเสน่หาก็ตามที สายตาของคนๆ นี้น่ากลัวชะมัด 

"ค่ะ คุณชาย นี่คุณหนูหนึ่ง..." 

แม่บ้านร่างท้วมพูดยังไม่ทันจบประโยค ร่างสูงที่ถูกเรียกว่า ‘คุณชาย' ผลักปั้นหนึ่งให้ออกห่างจากตัวเองอย่างแรง 

"ปั้นหนึ่ง หึ ที่แท้ก็ไอ้เด็กกำพร้าแม่ที่ย้ายเข้ามาอยู่ในบ้านหลังนี้นะเหรอ? " รอยยิ้มเหยียดๆ และแววตาไม่เป็นมิตรคู่นั้นทำเอาปั้นหนึ่งสะอีกไปไม่น้อย 

"ใช่ค่ะ เป็นน้องชายของคุณชายยังไงคะ" 

อะไรนะ! น้องชาย...ปั้นหนึ่งเป็นน้องชายของไอ้คนปากสุนัขพรรค์นี้อย่างนั้นหรือ ถ้าเป็นเช่นนั้นก็แสดงว่าเมื่อครู่ปั้นหนึ่งก็มีเรื่องกับพี่ชายนะสิ 

"มันไม่ใช่น้องชายฉัน มีงานอะไรก็รีบไสหัวไปทำซะ!" น้ำเสียงทุ้มดุดันทำเอาคนฟังถึงกับสะดุ้งโหยง ป้าแม่บ้านก้มตัวโค้งทำความเคารพก่อนจะรีบเดินจากไปจากที่ตรงนี้เพราะถ้าเกิดยังอยู่ต่อละก็รับรองว่าจะต้องมีระเบิดอีกลูกลงตามมาแน่ 

"เฮ้ย! มันชักจะมากเกินไปแล้วนะ ไปตะคอกใส่คุณป้าทำไม? คุณป้าไม่ได้ทำอะไรผิดสักหน่อย" 

ปั้นหนึ่งไม่ชอบหน้าผู้ชายคนนี้ ไม่ชอบคำพูดและแววตาของผู้ชายคนนี้ ไม่ชอบเลยสักอย่างและดูเหมือนว่าเขาก็คงจะรู้สึกแบบเดียวกับปั้นหนึ่ง ร่างสูงกระตุกยิ้มก่อนจะเอ่ยคำบางคำออกมาซึ่งทำเอาคนฟังอย่างปั้นหนึ่งถึงกับเดือดจนแทบอยากจะฆ่าพี่ชายต่างสายเลือดคนนี้ให้ตายคามือเหลือเกิน 

"ไสหัวออกไปจากบ้านกูซะ!" 

---------------------------------------------------------------- 

คำเตือนเนื้อหา 

นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงเรื่องที่จินตนาการของผู้เขียนเท่านั้น ตัวละครในเรื่อง สถานที่ ทฤษฎีต่างๆ ไม่อ้างอิงความเป็นจริง 

มีการใช้คำพูดที่ไม่เหมาะสมของตัวละคร มีการใช้วาจาส่อเสียด ดูหมิ่น คุกคาม ทำร้ายจิตใจและร่างกาย มีการใช้ความรุนแรง มีเลือด มีการกล่าวถึงการตาย มีการฆาตกรรม มีการกล่าวถึงสงคราม 

ผู้เขียนไม่สนับสนุนความรุนแรงในทุกรูปแบบ ขอให้นักอ่านทุกท่านแยะแยะระหว่างเรื่องที่ได้แต่งขึ้นเพื่อความบันเทิงกับความเป็นจริง และโปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน