ปราบเมษา

 เป็นยังไงบ้าง เส้นทางที่เลือกราบรื่นดีไหม เป็นอีกวันที่เมษายังคงถามคำถามกับรูปพ่อและแม่ ที่เลือกเส้นทางใหม่ โดยที่ทิ้งเธอให้ใช้ชีวิตต่อไปโดยลำพัง วันนี้จะเป็นวันสุดท้ายแล้วนะ ที่หนูจะถามพ่อกับแม่แบบนี้ วันนี้หนูจะย้ายไปอยู่กับพี่ไม้เอก กับไม้กล้าแล้วนะ หนูไม่อยากไปหรอกนะ แต่หนูทำใจอยู่บ้านหลังนี้โดยที่ไม่มีพ่อกับแม่ได้จริง ๆ อวยพรให้ชีวิตหนูราบรื่นด้วยนะ แล้วหนูจะกลับมาหาบ่อย ๆ กุหลาบสีขาวที่เธอเปลี่ยนทุกวันหลังจากนี้คงโรยรา รอเธอกลับมาบ้านหลังนี้อีกครั้ง ประตูบ้านหลังนี้ถูกปิดตายลงอีกครั้ง พร้อมกับหัวใจที่แตกสลาย 

เมษาหญิงสาววัยยี่สิบสี่ต้องมาสูญเสียทั้งพ่อและแม่ในวันเกิด แต่เธอยังโชคดีที่มีลูกพี่ลูกน้องคอยดูแล แต่ไม่นานเธอก็ดันมาอกหัก เพราะคนที่เธอเอาใจลงไปเล่นด้วยเขากำลังจะแต่งงาน 

นาวาอากาศตรีนายแพทย์ปริชญ์ ศิวกำจร แพทย์ทหารรูปหล่อ ที่หลงรักเธอตั้งแต่แรกเห็น แต่ดันเจอกันในสถานการณ์ที่ควบคุมปากไม่ได้ทำให้เขาและเธอมีปากเสียงกันไม่ใช่น้อย แต่แล้วเธอดันกลายมาเป็นน้องสาวเพื่อนสนิท อย่างเรืออากาศเอก เมทัช สมิตานัน ผู้ที่หวงน้องสาวอย่างกับไข่ในหิน 

เมื่อมองเธอ ดวงตาของผมเบิกกว้างเช่นเดียวกับประตูหัวใจที่เปิดออก เธอเปล่งประกายท่ามกลางผู้คนมากมายราวกับดวงดาว รอยยิ้มนั้นอบอุ่นราวกับดวงอาทิตย์อ่อนโยนนุ่มนวลราวกับแสงจันทร์ เป็นครั้งแรกที่ผมสัมผัสได้ถึงเสียงในหัวใจ นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่ผมเห็นเธอ แต่ครั้งนี้เธอทำให้ผมรู้ใจตัวเองว่าผมหลงรักเธอเอาเสียแล้ว