รักเกือบจะสายไป

พระเอกชื่อ ฮาร์เปอร์ ศิริกร นิวตัน (ไนฟ์ ) 

เรียนอยู่ปี 4 

นางเอกชื่อ นับหนึ่ง ดิษยากร (หนึ่ง) 

น้องใหม่ปี 1 

…… 

“หนึ่งไม่หวงพี่บ้างหรอครับ ตอนพี่เล่นกีตาร์ออกจะเท่ขนาดนั้น" 

นับหนึ่งพ่นลมหายใจแก้เขิน 

“คนอะไร หลงตัวเองที่หนึ่ง" 

“ที่สองครับ ที่หนึ่งพี่เก็บไว้หลงเด็กเอกดนตรี"  

พ่อค้าขนมจีบเก็บทุกเม็ดอย่างไม่ตกหล่น คนฟังก็ได้แต่เดินนำหน้าไปด้วยความเขินอายและทำตัวไม่ถูก 

ร่างบางซ้อนท้ายบิ๊กไบก์คันใหญ่ของฮาร์เปอร์กลับหอในเหมือนเช่นทุกครั้ง ก่อนจะบอกลากันพร้อมประโยคส่งเข้านอนที่ตอนนี้แทบจะกลายเป็นส่วนหนึ่งของกิจวัตรแล้วด้วยรอยยิ้ม จากนั้นหญิงสาวเดินลากเท้ากลับขึ้นห้องพักของตน ในใจก็นึกว้าวุ่นถึงการรุกหลายคืบของรุ่นพี่หนุ่มหน้าหล่อไปด้วย 

จีบจริงหรือแค่แกล้งเขย่าหัวใจเราเล่นกันล่ะเนี่ย… 

นับหนึ่งหัวจะปวด !! 

…… 

“พี่ก็คิดไว้อยู่แล้วละ ว่าคนอย่างหนึ่งคงซื้อได้ด้วยเงิน พี่มันโง่เองที่ตีค่าความรักของเราเอาไว้… สูงกว่านั้น  

หนึ่งก็เป็นแค่คนเห็นแก่เงินคนหนึ่งจริง ๆ อย่างที่ใครเขาว่านั่นแหละ”  

ชายหนุ่มพูดด้วยน้ำเสียงแข็งกระด้าง เป็นโทนเสียงที่นับหนึ่งไม่เคยได้ยินมาก่อน 

…… 

ฝากกดใจ + เข้าชั้นด้วยนะคะ เขียนแนวนี้ครั้งแรกหวังว่าคุณนักอ่านจะชอบค่ะ  

ฝากคอมเมนต์ค่ะ  

…… 

ฝากกดติดตามค่ะ เพื่อจะได้ไม่พลาดการอัพนิยายใหม่  

นิยายเรื่องนี้ มีเนื้อหาโจ่งแจ้งบางช่วง ชื่อตัวละคร สถานที่ และการกระทำล้วนเป็นเรื่องสมมติ เป็นเพียงจินตนาการของผู้แต่งเท่านั้น 

สงวนสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 และที่แก้ไขเพิ่มเติม ห้ามคัดลอก ทำซ้ำดัดแปลงหรือนำส่วนหนึ่งส่วนใดของนิยายไปเผยแพร่