ซ่อนรักหักใจ

เขาเห็นสายตาแบบนี้มาไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้งจากรุ่นน้องที่เอาดอกไม้มาให้ที่ข้างสนามจากรุ่นพี่ที่เอาขนมมาให้ถึงห้องเรียนหรือจากเพื่อนรุ่นเดียวกันที่หาเรื่องมาคุยกับเขาแม้จะไม่รู้จักกันเลยก็ตาม ตลอดเวลาเขาไม่เคยมองใครนอกจากแก้มและเขาก็โง่เง่าไม่เห็นสายตาที่แสนเศร้าสร้อยของหวานด้วยหวานมีชีวิตมาหลายปีอยู่กับความรู้สึกนี้ได้ยังไง

               รวีกำลังหน้าซีดเหงื่อตกแข่งกับหวานในเมื่อเขาล่วงรู้ความลับนี้แล้วเขาจะทำตัวทำหน้ายังไงแล้วแก้มล่ะรู้ไหมว่าเพื่อนที่เธอรักที่สุดก็ชอบผู้ชายคนเดียวกับเธอ

               “ขอโทษนะน้ำหวาน” เมื่อลงมาจากเครื่องเล่นทั้งคู่ก็ไม่ใช่คนเดิมอีกต่อไป รวีเอ่ยขอโทษที่เขามองข้ามหวานมาตลอด เขารู้สึกผิดและเสียใจเหลือเกินที่ทำให้หวานต้องช้ำใจมากมาย

               “ไม่เป็นไร หวานรักแก้มมากว่า” คำตอบสั้นๆ จากหวานทำให้รวีเข้าใจว่าเพราะอะไรผู้หญิงคนนึงถึงยอมเก็บความต้องการของตัวเองไว้โดยไม่เคยแสดงความทุกข์ใจออกมา