จบ หย่าร้ายเลยรัก|มีE-book|ปลดเหรียญ 31/10/67
82
ตอน
349K
เข้าชม
571
ถูกใจ
491
ความคิดเห็น
1.05K
เพิ่มลงคลัง
คำเตือนเนื้อหา
คำเตือนเกี่ยวกับเนื้อหาในเรื่องอาจมีการสปอยล์ถึงเนื้อเรื่องหลัก
ไหนว่าโคม่าความจำเสื่อม ไหนว่าเสียลูกในท้องไปแล้ว… ถ้างั้นทำไมเจ้าเด็กแก้มยุ้ยนี้ถึงเรียกเธอว่า 'แม่' แถมชื่อของเด็กยังแฝงความนัยที่เหมือนข่มเขาอยู่ในที... มันหมายความว่าอย่างไรกัน?

“ถ้าเกลียดกันนักก็ไปเลย! ไปให้พ้นหน้า เรื่องหย่าค่อยว่ากันตามกฎหมาย  

ฉันเองก็ทนร่วมชีวิตกับครอบครัวบัดซบของเธอไม่ได้เหมือนกัน ทนมีเมียงี่เง่าต่อไปไม่ไหวจริงๆ”  

❤️🍓❤️ 

🐶🐶 

แล้วพี่แกจะได้รู้ว่าเผลอไล่เมียครั้งหนึ่ง จะเจ็บตราตรึงตลอดกาล 😏 

เรื่องนี้โรแมนติกดราม่า มีปม  

แต่ไม่มีนอกกาย/นอกใจ ถึงอิพี่จะปากดีไปหน่อย แต่มั่นคงรักเดียวนะเออ 

ที่สำคัญ E-book มาแล้วนะคะ มีทั้งหมด 67 ตอน + อีก 3 ตอนพิเศษ  

วางขายแล้วที่ MEB จัดโปร 149฿ ถึง 29 ก.ย.นี้เท่านั้น!! 

 

 

 

เรื่องย่อ: 

พันแสงและแก้วมุกดาเป็นคนแปลกหน้ากันมาทั้งชีวิต แต่ยอมให้คลุมถุงชนเพราะผลประโยชน์ที่ซ้อนอยู่เบื้องหลัง  

เขาไม่เคยอยากแต่งงานและไม่เห็นด้วยกับการบังคับนี้ แต่ทว่าพอรู้ว่าเจ้าสาวคือรักแรกพบก็แล่นไปซื้อแหวนมาตีตราจอง เธอไม่อยากแต่งก็ชักแม่น้ำทั้งห้ามาหว่านล้อม 

จากคนสองคนที่โดนจับแต่งงานกลายมาเป็นคู่รักข้าวใหม่ปลามันในเวลาอันรวดเร็ว ทว่าเพียงสามเดือนผ่านไปชีวิตคู่ที่หอมหวานก็มีอันต้องพังลง  

พันแสงไล่ภรรยาออกจากบ้าน เพราะถูกกล่าวหาว่าเป็นคนแจ้งความจับพ่อของเธอ  

“ยืนนิ่งอยู่ทำไม อยากไปนักก็ไปเลย ไปให้พ้นแล้วไม่ต้องมาให้เห็นหน้าอีก”  

เขาตวาดไล่เธอไปในคืนฝนตกหนัก และสุดท้ายพันแสงมารู้ว่าคืนนั้นแก้วมุกดาถูกรถชนอาการโคม่า เธอสูญเสียลูกในท้อง... ลูกที่เขาอยากมีกับเธอ  

อารมณ์ร้ายเพียงชั่ววูบทำให้พันแสงต้องพรากจากดวงใจที่รัก ครอบครัวของแก้วมุกดาซ่อนเธอไว้โดยไม่ให้เขาได้ขอโทษหรือพบหน้า มีแต่บอกให้รออย่างไม่รู้กำหนดการ  

แต่พันแสงจะรอ… รออย่างซื่อสัตย์ ต่อให้เนิ่นนานชั่วนิรันดร์ก็จะรอ แม้เธอกลับมาพร้อมความทรงจำที่หายไปเขาก็ไม่ย่อท้อ  

แต่ได้โปรดให้คำตอบมาทีว่าเจ้าเด็กแก้มกลมนี้มาได้อย่างไร? 

 

ตัวอย่าง: 

“แล้วเด็กคนนี้คือลูกของมุกดาเหรอ” แล้วเป็นลูกของเขาด้วยหรือเปล่า... ต้องใช่แน่ๆ มองมุมไหนอย่างไรก็ใช่ 

พันแสงไม่ได้คำตอบจากเธอ แก้วมุกดาเอาแต่จะลากเขาออกไปท่าเดียว ดังนั้นจึงปรายสายตาไปทางเด็กชายแทน 

หนูคือลูกของแม่แก้วมุกดาเหรอครับ” 

ใช่ครับ แม่ของผมชื่อแก้วมุกดา” 

“หนูชื่ออะไรเหรอครับ อายุเท่าไหร่”  

“ตะวันครับ ชื่อจริงเหนือตะวัน อายุเจ็ดขวบครับ”  

พันแสงได้ยินชื่อเด็กน้อยก็พลันเหลียวกลับไปมองแม่ของเด็ก เธอบอกไม่รู้จักเขา จำเขาไม่ได้ แต่การตั้งชื่อแบบนี้มันสื่อนัยชัดๆ 

“มุกตั้งใจตั้งชื่อลูกแบบนี้ใช่ไหม”  

“แบบไหนคะ?”  

พันแสงแปลว่าดวงอาทิตย์ มุกตั้งชื่อลูกให้อยู่เหนือกว่าชื่อพ่อของเขาอย่างมีนัยสำคัญ” 

“ไม่ใช่อย่างที่คุณเข้าใจ” 

 

⛈️💕🤰👶🐣⛅️☀️ 

อสิรากลับมาแล้วนะ ใครชอบแนวบีบหัวใจ ขึ้นอย่างหงส์ลงอย่างแงวไม่ควรพลาด😌 ถึงแม้เปิดเรื่องมาอาจดูหน่วงไปนิดส์ (นิดเดียวจริงๆ) แต่ระหว่างทางคุณจะอมยิ้ม คุณจะอบอุ่นหัวใจ มาลุ้นไปกับตัวละครกันนะคะ  

กดนิยายเข้าคลัง กดไลก์ให้คุณพันแสงได้ทุกวันไม่มีจำกัดโควตานะ 😇  

สุดท้ายนี้ขออำนาจพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ ขอให้มีคนเข้ามาอ่านเยอะๆ ด้วยเถอะ สาธุ~🙇‍♀️🧚‍♀️ 

 

 

📚ขอสงวนสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 และที่แก้ไขเพิ่มเติม📃 

แสดงเพิ่มเติม

รีวิว (5)

5.0

ของรีวิวบอกว่าเนื้อเรื่องสนุกชวนติดตาม
ของรีวิวบอกว่าตัวละครน่าสนใจ
ของรีวิวบอกว่าสะกดคำถูกต้อง