จง แค้น รัก #หลงกลิ่นแวนด้า🪻

เคยจงแค้น บัดนี้ เป็นจงรัก

เคยดูถูก สารพัด ไม่พิสมัย

ชอบพูดจา หยามเกียรติ หยามหัวใจ

แล้วเหตุใด บัดนี้ หลงกลิ่นเอย

#หลงกลิ่นแวนด้า

วาเคีย ติน (31ปี)

ชายหนุ่มผู้เพียบพร้อมทั้งหน้าตาและฐานะกำลังจะได้แต่งงานกับคนที่เขารักในอีกไม่กี่เดือนข้างหน้า ทว่าชะตาชีวิตดันเล่นตลก เมื่ออยู่ๆ คนที่เขารักดั่งดวงใจกลับมาด่วนจากไปเพราะใครอีกคนที่เขา... เอ็นดู

“เอาจริงก็ควรตายได้แล้วปะ อยู่ไปก็เปลือง เปลืองเงิน เปลืองข้าว เปลืองอากาศหายใจคนอื่นเปล่าๆ ฉะนั้นรีบตายอะดีแล้ว อยู่ทำไม!!”

++++

แวนด้า จิดากร (21ปี)

เด็กหนุ่มนัยน์ตาสีมรกตผู้เพียบพร้อมทั้งรอยยิ้ม ความสดใส และความฝัน หากแต่ฝันอันแสนหวานกลับถูกซาตานฉุดลงนรกชั่วข้ามคืน นรกบนดินที่ซาตานแสนร้ายในคราบ... อดีตพี่ชายใจดีเป็นคนสร้าง

“คำก็ตายสองคำก็ตาย ทำไม ถ้าแวนไม่ตายแล้วเฮียจะตายแทนไหมล่ะ!!”

++++

“เก็บปากไว้บอกตัวเองเถอะ คนแบบเนี้ยแวนเห็นมาเยอะแล้ว สุดท้ายไม่กลืนน้ำลายก็หอนเป็นหมาอยู่สองอย่าง”

“คนอย่างวาเคีย ติน ไม่มีวันกลืนน้ำลายตัวเอง แม้แต่น้ำลายมึงกูก็จะถุยทิ้งไม่ยอมกลืน จำไว้!!”

++++

“ยิ่งกูเกลียดมากเท่าไร กูยิ่ง จงแค้น มึงมากเท่านั้น”

“งั้นจงระวังแค้นของเฮียให้ดี อย่าให้มันกลายเป็น จงรัก แล้วกัน”

“ไม่มีวัน”

++++

Trigger Warning

นิยายแนว ชายรักชาย เหมาะสำหรับผู้ที่มีอายุ 18 ปีขึ้นไป / Mpreg / ดราม่า / โรแมนติก / การใช้ความรุนแรง / ทำร้ายร่างกาย & จิตใจ / ตัวละครมีอาการป่วยทางจิตเวช / โรคซึมเศร้า / ปมทางจิตใจ / การเสียชีวิต / เลือด / คำหยาบคาย / การบรรยายฉากร่วมเพศที่ชัดเจน / การตัดสินใจของทุกตัวละครมีที่มาที่ไป / ชื่อตัวละคร นิสัย สถานที่ ถูกแต่งขึ้นตามจินตนาการเพื่อสร้างความบันเทิงเท่านั้น 

++++

ขอต้อนรับคุณนักอ่านที่น่ารักทุกท่านเข้าสู่จักรวาลหลงกลิ่น #หลงกลิ่นแวนด้า 

12 123 12 12 1 รัวววว!!

ถึงกับกดหัวตากลั้นความปลื้มปริ่มไม่ไหวเลยทีเดียว บอกเลยนะคะว่าเรื่องนี้คนละโลกกับ #หลงกลิ่นพีช มากก โรคตับ โรคไต ไบโพลาร์ ไมเกรนมาครบ แต่งไปก็หัวจะปูดกับพระเอกไป คนอะไร๊ สามวันผีเข้า สองวันผีออก มันน่าเสกข้าวสารปาใส่หัวสักกำมือ แต่ๆๆ เจ้าแวนของเราก็สู้อิพี่อยู่เด้อ 

ถึงกระนั้นคุณพี่เคียก็มีเหตุผลของเขานะคะ น้องแวนเองก็มีเหตุผลของตัวเองเช่นกัน ฟิล่าขอฝากลูกๆ ทั้งสองคนไว้ในอ้อมอกอ้อมใจของคุณรี้ดด้วย ขอให้เอ็นจอย ขมแต่ต้องกลืน เพื่อรอพบรอยยิ้มในหน้าสุดท้ายไปพร้อมกัน

ด้วยรัก

ฟิลาเฟีย