โตมรพาภรรยาที่กำลังตั้งท้องเข้ามาอยู่ในบ้าน งานแต่งงานของโตมรจึงเชิญแขกอยู่ไม่กี่คน เพราะคุณหญิงไม่อยากให้ใครรู้ จะมีก็แค่ญาติของฝ่ายหญิงเพียงเล็กน้อยเท่านั้น
คุณมารศรีแม่ของโตมร ไม่ค่อยชอบหน้าสะใภ้อย่างวรรณสาอยู่แล้ว เพราะอยู่ ๆ ลูกชายของเธอก็มาบอกว่าไปทำผู้หญิงคนหนึ่งท้อง คุณมารศรีจึงไม่ค่อยชอบหน้าสะใภ้คนนี้เพราะคิดว่าเธอต้องการจะจับลูกชาย
หลังจากนั้นวรรณสาก็คลอดลูกสาวมีชื่อว่ามาริสา แต่โชคร้ายโตมรและวรรณสาพ่อแม่ของมาริสาได้เสียชีวิตไปตั้งแต่เธออายุได้สี่ขวบ หลังจากนั้นพีรชาก็เลี้ยงดูแลหลานสาวมาตลอด จนมาริสาติดคุณอามาตั้งแต่เด็ก ๆ พีรชาก็เลี้ยงดูแลมาริสามาโดยตลอด ในตอนนั้นเขาเพิ่งเป็นนิสิตแพทย์ได้สองปี จึงต้องเลี้ยงหลานสาวและเรียนหมอไปพร้อม ๆ กันในเวลาเดียวกัน
คุณมารศรีเชื่อว่าเป็นเพราะโตมรที่ไปล่องเรือสำราญกับภรรยา ลูกชายถึงได้เสียชีวิต คุณหญิงโกรธมาก รูปของวรรณสาทั้งหมดถูกเผาทิ้ง แต่พีรชาก็แอบเก็บเอาไว้ให้หลานสาว
มาริสาในวัยสี่ขวบตอนนั้นเธอนอนร้องไห้ทุกคืนเพราะคิดถึงแม่ พีรชาต้องคอยปลอบหลานสาวคนนี้มาโดยตลอด เขานอนกับมาริสาทุกคืนจนหลานสาวอาการเริ่มดีขึ้น หลังจากนั้นพอมาริสาเรียนจบประถม คุณมารศรีก็ส่งหลานสาวไปอยู่โรงเรียนประจำตั้งแต่ตอนมัธยม
แม้พีรชาจะขอร้องอ้อนวอนยังไง คุณหญิงก็ไม่ยอม พีรชาเป็นคนที่ให้กำลังใจหลานสาวมาโดยตลอด เขาไปหาหลานสาวทุกอาทิตย์
พีรชาอยู่คอนโดเพียงคนเดียว เขาจึงพาหลานสาวมานอนด้วยก่อนที่จะส่งเธอเขาหอ และคืนนั้นทั้งคู่ก็ได้จูบกัน และทำให้รู้พีรชารู้ว่ามาริสาหลงรักเขา เพราะลึก ๆ ในใจ พีรชาก็แอบหลงรักหลานสาวของตัวเองเช่นกัน
คุณมารศรีบังคับให้พีรชาแต่งงาน มาริสาเสียใจมา วันนั้นเขาจึงแอบมาหาและขอมีอะไรกับคุณอาเพราะเธออยากให้พีรชาเป็นคนแรก หลังจากที่พีรชาได้ลิ้มลองหลานสาว เขาจึงไปบอกความจริงกับคุณมารศรีให้ยกเลิกงานแต่ง และพีรชาก็อ้างว่าเขารู้ความจริงว่ามาริสาไม่ใช่หลานของเขาจริง ๆ เพราะเจอใบตรวจดีเอ็นเอของมาริสาตอนเด็ก ๆ คุณมารศรีจึงยอมให้ทั้งคู่รักกัน