งานเลี้ยงรุ่น นันทิราเจอแฟนเก่าที่บอกเลิกเธอเพื่อไปคบเพื่อนสนิท ผู้ชายโลเลกับผู้หญิงที่แทงข้างหลังเพื่อนก็สมกันดี ไม่เสียใจกับการเลิกรา แต่ไม่ชอบสายตาของผู้ชายที่ส่งมาอย่างอ้อยอิ่ง
ในเมื่อไม่เห็นค่า...ในเมื่อเลิกกันแล้วก็ควรให้มันจบไป
งานกร่อย ขี่รถเก่าๆ ออกก่อนงานจบเพื่อกลับพิษณุโลก ขณะที่จอดติดไฟแดงก็ประนมมือไหว้องค์พระตรีมูรติ ขอพรอย่าได้พบพานผู้ชายเฮงซวยอีก ขอเพียงเท่านี้ มิได้ปรารถนาที่จะรักใคร
อ้อ และหากเป็นไปได้ ขอให้ครอบครัวเธอมีชีวิตที่สุขสบายกว่านี้...
หลังจากนั้น ไม่รู้ว่าเป็นโชคชะตาหรือฟ้าลิขิต เธอพบ ‘เขา’ ระหว่างทางกลับ มองเพียงแวบเดียวก็สะดุดตา
ยักษ์...รูปร่างสูงใหญ่อย่างกับยักษ์
เจอกันครั้งที่สอง ในสถานการณ์หน้าสิ่วหน้าขวาน เขาช่วยเหลือเธอจากการถูกคุกคาม ครั้งที่สามพบเขาสะพายย่ามเดินตามหลังพระในยามเช้า ร่างยักษ์เดินตรงเข้ามาหาเธอ
ดวงตาคมกล้ามองบ้านหลังเก่า ตวัดสายตามองหญิงสาวหน้าตาธรรมดาๆ แต่ดูสะอาดสะอ้าน ใช้ลิ้นดุนกระพุ้งแก้มอย่างใช้ความคิด ไม่ปกติแล้วที่เขาเจอกับเธอ 3 ครั้งในชั่วระยะเวลาสั้นๆ และที่ผ่านมาเธอก็ช่วยเขาให้อยู่รอดทุกคราวไป หวังว่าครั้งนี้ก็เช่นกัน ยิ้มจนเห็นฟันเขี้ยว กระซิบข้างหูเธอ
“ปกติผมไม่เชื่อโชคชะตา แต่เหมือนฟ้ากำลังลงโทษผม ให้ผมอยู่กับคุณ 3 เดือน ถ้าผมหนีรอดจากพวกนั้นได้ ผมสัญญาว่าจะทำให้คุณเสพสุขไปชั่วชีวิต”
*****
ลงเนื้อหาวันแรก 13/5/2024
ลงเนื้อหาวันสุดท้าย x/x/2024