สืบลับจับรักยัยตัวแสบ #อ่านจบพบแพทย์

สืบลับจับรักยัยตัวแสบ (เจเจ้ Vs ผู้กองวัศ)  

ตั้งวงมาทั้งชีวิตไม่เคยมีใครกล้าย่างกายเข้ามาเหยียบในบริเวณบ้าน จนกระทั่งมีตำรวจคนนึงโผล่มาประจำการที่สำนักงานหนองแต๊ด ทำให้วงวิชาการด้านความคิดคณิตคิดเร็วของเธอแตกกระเจิง แล้วเธอจะอยู่ทำไมวิ่งสิครับรออะไร!  

แน่จริงก็ตามมาจับให้ทัน รู้จักเจเจ้เจ๊ใหญ่ซอยผีผ่านน้อยไปซะแล้ว!  

สปอย...  

“เจ็บตรงไหน” เดจาวูครั้งที่สองคือเสียงทุ้มดังให้ได้ยินข้างหู พร้อมใบหน้าเขาโน้มเข้ามาใกล้จนเห็นตาเรียวสวยที่สบมองกันอยู่ นาทีนั้นพลันเหมือนโลกหยุดหมุนเมื่อเราสองคนสบตากัน ก่อนที่ตาคมจะย้ายลงมองต่ำราวกับกำลังมองปากในขณะนี้ 

อย่าบอกนะว่าเขาคิดไม่ดีกับฉันน่ะ… เขาเห็นปากเล็กสีชมพูน่าจูจุ๊บจ๊วบจ๊าบม๊วฟๆ เลยสนใจใช่ไหมนะ... 

“เห้ยน้อง! เงยหน้าขึ้นเลือดจะไหลเข้าปากแล้ว!” ความลึกซึ้งสุดแสนโรแมนติกหายไปเมื่อมาหนาจับหน้าฉันแหงนเงยขึ้นอย่างแรงจนคอแทบเคล็ด ตอนนี้รับรู้ได้แล้วว่าที่เขามองเมื่อครู่ไม่ใช่เป็นเพราะพิศวาสแต่อย่างใด แต่เป็นเพราะเลือดกำเดาฉันไหลนั่นเอง! 

“จมูกเป็นไง เจ็บมากไหม” เขาว่าพลางเอาผ้าซับเลือดที่จมูกให้ฉัน แน่นอนว่าฉันจะซึ้งใจมากหากเขาไม่ซับจนหายใจไม่ออก มือรีบทุบอกแกร่งถี่รัวเพราะตอนนี้ใกล้จะตายแล้ว ตาลอยขึ้นพร้อมที่จะไปเยือนยมโลก ปากพยายามอ้าพูดอย่างทุลักทุเล  

“หะ…หะหายใจไม่ออก” 

“อ้าว โทษที” ผ้าผืนดังกล่าวคลายออกในที่สุด ส่วนฉันได้แต่สูดลมหายใจเข้าปอดลึก ๆ แต่ก็อดที่จะตวัดตามองไม่ได้ 

“กะจะฆ่าให้ตายเลยหรือไง!” 

“ปากเก่งแบบนี้หายเจ็บแล้ว?” พอรู้ว่าฉันไม่เจ็บแล้วก็รีบปล่อยมือทันที ไม่มีความพิศวาสอะไรใด ๆ ทั้งนั้น ไม่ต่างจากฉันที่รีบขยับออกห่างเช่นกัน กลัวเขาล่วงรู้ว่าที่กำเดาไหลเมื่อกี้เพราะแพ้ความหล่อ เห็นคนหล่อ ๆ ทีไรกำเดาไหลทุกที 

นี่ขนาดเห็นแค่ตายังหล่อขนาดนี้… ถ้าได้มองหน้าเต็ม ๆ จะขนาดไหนไม่อยากจะคิด 

เดี๋ยวนะ! ฉันจะมาชมอีพี่วินหกสี่หล่อไม่ได้! ดึงสติเดี๋ยวนี้เจเจ้! 

**************************** 

แนะนำตัวละคร 

พระเอก ร้อยตำรวจเอกดนุวัศ ปัทมเวชธาดา หรือผู้กองวัศ  

อายุ 30 ปี เพิ่งย้ายมาประจำการที่สำนักงานตำรวจแห่งชาติอำเภอหนองแต๊ด 

-อาชีพทำทุกอย่างยกเว้นเป็นตำรวจ 

นางเอก เจเจ้ เจนจิรา บุญมายัง หรือเจ้เจ๊ใหญ่แห่งซอยผีผ่าน  

อายุ 25 ปี เจ้าแม่วิชาการด้านความคิดคณิตคิดเร็ว วงไหนเข้าได้หมดขอแค่มีเงิน 

-อาชีพเปิดร้านขายก๋วยเตี๋ยวแต่นาน ๆ ทีขาย 

**คำเตือน** 

การพนันเป็นสิ่งผิดกฎหมาย  

ยาเสพติดทำลายชีวิตตัวเองและผู้อื่น  

นิยายเรื่องนี้ไม่ใช่สายดาร์ก เป็นเพียงพล็อตที่พระเอกเข้ามาสืบคดีเกี่ยวกับเรื่องยาเสพติดเท่านั้น ตัวเอกไม่มีใครยุ่งเกี่ยวกับยาเสพติด มีข้อคิดสอดแทรกภายในเรื่อง อีกทั้งอาชีพของพระเอกและการดำเนินเรื่องเป็นเพียงจินตนาการของผู้เขียน ไม่ได้เขียนเพื่อกระทบต่อหน่วยงานใดแต่อย่างใด โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน  

ปล. นิยายเรื่องนี้หาสาระได้เป็นบางครั้งคราว เข้ามาเพื่อขายขำโดยเฉพาะ นักอ่านสามารถถอดสมองอ่านได้เลยเพราะนักเขียนก็ถอดสมองเขียน หากอ่านแล้วเกิดคำถามที่ว่าอีหยังวะ! ไรท์ก็ตอบไม่ได้เช่นกัน ขอให้ทุกคนโชคดีและมีความสุขกับนิยายเรื่องนี้ค่ะ 

เตือนอีกครั้ง: เนื้อหามีคำพูดหยาบคายตามสไตล์ที่ใช้ในชีวิตจริง และมีตดในเนื้อหา โปรดอย่าอ่านตอนรับประทานอาหาร ขอบคุณค่ะ  

********************************** 

เข้ามาแล้วฝากกดหัวใจและเพิ่มลงคลังเพื่อเป็นกำลังใจเล็ก ๆ น้อย ๆ ให้กับเจเจ้จ้า  

ยอดใจถึง 200+ ลงคลังถึง 1000+ จะอัปตอนแรกให้ค่า 🥹🥹 

อะแฮ่มมมมมม >///< ในที่สุดก็ถึงเวลาเปิดเรื่องหลังจากที่สปอยในติ๊กต๊อกจนเกือบจบเรื่อง วันนี้ได้ฤกษ์ได้ยามแล้วน้า อุดปากกรี๊ดด้วยความเขินความหล่อของพระเอก แต่นิสัยนั้นไม่ต้องพูดถึง เอาเป็นว่าให้คุณรี๊ดอ่านเอาเองก็แล้วกันเนอะ  

ยอมรับว่าแอบเครียดที่มีคนอยากอ่านเยอะพอสมควร เข้ามาเพราะความหล่อน่ะใช่ แต่อยู่ต่อเพราะความฮา กลัวฮาไม่พอได้โปรดให้อภัย เพราะไรท์ก็ขุดมุกต่าง ๆ และเอานิสัยแปลก ๆ ของตัวเองที่มาจากรากเหง้าสมองมาเขียนแล้ว ฉะนั้นแกล้ง ๆ ขำให้หน่อยนะคะ ขอบคุณค่ะ 555555555555555555 

ใด ๆ แล้วขอบคุณที่ติดตามและซัพพอร์ตนะคะ สวัสดีทั้งคุณรี๊ดขาประจำและคุณรี๊ดหน้าใหม่ทุกท่านเลยค่ะ ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ เมเม้แฟนพี่วัศเองค่ะ ><