'เหวินชาง' หรือ ชาง ที่มีชื่อให้เธอเรียกเขาได้แค่เพียงพยางค์เดียว
'ชาง' ผู้ชายแปลกหน้าที่แพทย์สาววริญญาคิดว่าเขาเป็นโจรปล้นธนาคาร และได้ช่วยชีวิตเขาไว้ แล้วเผลอใจยอมมีอะไรกับเขา จนทำให้คุณหมอสาวตั้งครรภ์ ก่อนจะกลับมาแล้วพบว่าชางได้หายตัวไปด้วยเหตุผลอะไรก็ช่าง แต่เขาก็ได้สร้างตราบาปไว้ให้กับเธอ
จนกระทั่งทั้งสองคนได้กลับมาพบกันอีกครั้ง
ที่ต่างสถานะและกลายเป็นศัตรูที่อยู่คนละฝั่ง
หนำซ้ำวริญญายังเข้าใจว่าชางเป็นคนสั่งฆ่าบิดาของเธอ...
สถานะของนิยายเรื่องเล่ห์พรางใจนายมาเฟีย
เนื่องจากไรท์ได้แต่งนิยายเรื่องนี้จบแล้วนะคะ หากรี้ดท่านใดที่ไม่อยากจะรอ ก็โหลดอีบุ๊คในธัญวลัยได้หลังจากเที่ยงคืนนี้ค่ะ
ไรท์ได้จัดโปร ในราคา 89 บาท แค่เพียง7 วันเท่านั้นนะคะ หากใครไม่สะดวกและรอได้ ก็อ่านฟรีได้จนจบไปเลยค่ะ
หากท่านใดถนัดที่จะโหลดอีบุ๊คใน MEB กีมีหลังจากเที่ยงคืนนี้เช่นเดียวกันนะคะ
สปอยตัวอย่าง
ชางใช้เวลาไม่นานเท่าไหร่ในการถอดชิ้นส่วนของปืนกระบอกนั้นออกมา โดยใช้เวลาแค่เพียงไม่กี่นาที ก่อนจะโยนมันทิ้งไปอย่างไม่ใยดี ไม่สนใจด้วยว่ามันจะไปอยู่ส่วนไหนของห้อง
“ยังอ่อนแล้วก็ต้องสอนกันอีกเยอะ ไม่เห็นเข้าท่า มือของคุณมันควรจะจับแต่เข็มฉีดยา หรือไม่ก็เอาไว้จับความเป็นชายของผมมากกว่านะ” ชางว่าในขณะที่ย่างเท้าเข้ามาหา “คราวนี้ คุณมีอะไรจะมาต่อรองกับผมอีกละหื้ม?”
วริญญาตัวสั่นไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าผู้ชายที่เธอเผลอมีใจให้ จะเป็นคนที่ร้ายกาจและน่าสะพรึงกลัวได้มากมายขนาดนี้
ยิ่งเห็นดวงตาของอีกฝ่าย ที่มองมาราวกับกำลังตรึงเธอไว้ ให้หนีเขาไปไหนไม่ได้เลย
กระทั่งตอนนี้...
ชางทาบริมฝีปากหยักลงมาบดจูบกับริมฝีปากของหญิงสาวอย่างรุกเร้ารุนแรง ก่อนจะเปลี่ยนเป็นลึกซึ้งเนิ่นนานและตักตวงความหวานจากริมฝีปากบางอย่างไม่รู้จักอิ่มพอ
ร่างเล็กในอ้อมแขน ดิ้นรนขัดขืนอย่างเอาเป็นเอาตาย แต่สุดท้ายก็ยังไม่สามารถจะเอาชนะเรี่ยวแรงของชายหนุ่มได้ จนกระทั่งภวังค์หวาน แห่งความโหยหาก็ได้หวนคืนกลับมาอีกครั้ง
ไม่รู้ว่านานเท่าไหร่ที่ถูกอีกฝ่ายจูบเธอไม่ยอมปล่อยอยู่อย่างนั้น มีเพียงบางจังหวะที่เขาผละออกไปให้เธอได้หายใจบ้าง แต่มันก็ไม่นานนัก
หญิงสาวรู้แค่เพียงรสสัมผัสจากเขามันดูล่อลวง แล้วทำให้เธอไร้ซึ่งแรงต้านทาน และยอมโอนอ่อนผ่อนตามที่เขาชี้นำ จนทำให้ไม่เหลือกระทั่งสติของตน
ดวงตากลมปรือฉ่ำหวาน ด้วยแรงดูดดึงจากปลายลิ้นร้อนที่กำลังซอกซอนไปทั่วทั้งริมฝีปากบาง ร่างกายของหญิงสาวคล้ายกับถูกเขาหลอมละลายให้กลายเป็นคนไม่มีเรี่ยวแรงอยู่ในอ้อมแขนแกร่ง
ฝ่ามือหนากำลังทาบไล้เลื่อนขึ้นมาจากช่วงเอว จนถึงทรวงอกทั้งสองข้าง สัมผัสหนักๆ ที่ขยำลงมาจากฝ่ามือกว้าง พร้อมกับริมฝีปากของเจ้าตัวที่ดูเร่งเร้าหญิงสาวอย่างเอาแต่ใจ
“ผมบอกแล้วไง ว่าให้คุณอยู่นิ่งๆ น่าจะดีกว่า ยิ่งคุณดิ้นรนขัดขืน มันก็จะยิ่งทำให้ของผมตื่นตัว แล้วมันก็เรียกร้องอยากจะเข้าไปอยู่ในตัวของคุณ คุณกำลังทำให้ผมหยุดตัวเองไม่ได้แล้วนะริญ...คุณรู้ตัวมั้ย?”
“ไม่นะ! ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้! ชางฉันบอกให้ปล่อย ได้ยินหรือเปล่า...อื้อ!?”
เขาไม่ฟังคำพูดของหญิงสาว เมื่อเห็นเธอยังพยศเขาจึงบดจูบลงไปอีกครั้ง ฝ่ามือกว้างเลื่อนขึ้นไปยังทรวงอกอวบที่เขาคลั่งไคล้ พร้อมกับลูบไล้สลับหนักเบาตามแรงอารมณ์ใคร่ของเจ้าตัว
ปลายนิ้วเรียวแข็งโอบกระชับ และพยายามบังคับให้เธอต้องร้องครวญครางออกมาอย่างลืมอาย เพราะความกระสันที่ห่างหายไปนานมันกำลังวิ่งพล่านไปทั่วทั้งร่างกาย
ไม่ได้ดราม่าขนาดนั้นนะคะอย่างเพิ่งตกใจ555
เพียงแต่เป็นนิยายเรื่องแรกที่มีเนื้อหาสาระมากที่สุดเท่าที่มนต์สิงหาได้เคยแต่งมานั่นแหละค่ะ แต่บางท่านอาจจะไม่ชอบก็ไม่ว่ากันค่ะจริตใครจริตมัน เราก็ไปอ่านเรื่องอื่นๆของไรท์กันก็ได้ค่ะแต่อย่าเพิ่งทิ้งกันไปไหนนะคะ
Guest
