“เจ็บมากไหม”
“ค่ะ”
“ครั้งหน้าไม่เจ็บแล้ว”
“ครั้งหน้า?”
“ใช่ น่าจะอีกไม่ถึงชั่งโมง”
บุษบาขยับตัวลุกขึ้นนั่ง เจ็บแปลบเนื้อด้านในจนนิ่วหน้า ผมยาวสยายคลุมลงปกปิดเนื้อทรวงบางส่วนดูน่าหลงใหล มิคาอิลขยับปัดปอยผมออก คลึงเคล้นทรวงอกงามตรงหน้า
“มันเร็วไป ฉัน ฉัน เจ็บ”
“ไม่หรอกคนดี ไม่เจ็บแล้วเชื่อผม ไปอาบน้ำกันไหม”
“อาบน้ำ?”
มิคาอิลขยับลุกขึ้นนั่งประคองหน้าหวานไว้รับจูบ
“คุณพูดทวนคำแบบนี้เสมอหรือแพรี่”
“พูดทวนคำ?”
เขายิ้มมุมปากขณะกำลังจูบปากเธอ ดึงร่างเล็กให้ลุกขึ้นเดินตามไปห้องน้ำ คงจะยังอีกสักพักกว่าที่เขาจะหมดแรง น่าเสียดายที่เมื่อหัวค่ำเพื่อนสองคนขอแบ่งถุงยางอนามัยไปด้วย ทำให้เขาเหลือเพียงชิ้นเดียวและได้ใช้มันไปแล้ว
แต่ไม่เป็นไร ไหน ๆ เขาปลอดภัย ส่วนเธอยิ่งกว่าใสสะอาด ก็เอาสดไปเลยแล้วกัน
.................................................................................
เพราะการสลับตัวในผับคืนนั้นจึงนำมาซึ่งความวุ่นวาย บุษบา เกษมจิตรวัฒน์ เผลอไผลวันไนท์สแตนด์กับบอสใหญ่ของน้องสาวฝาแฝด เสียความสาวให้เขาไปโดยที่บอสใหญ่ไม่รู้ว่าเธอคือแฝดพี่
เธอตัดสินใจปลอมตัวไปทำงานแทนน้องสาวบนเรือสำราญ เพราะกลัวว่าเขาจะตามราวีแฝดน้อง แต่กลายเป็นว่าตัวเธอได้เดินเข้าสู่วังวนแห่งความพิศวาส
มิคาอิล วอสเครสเชนสกี้ หนุ่มรัสเซียเจ้าของผมสีน้ำตาลเข้มอมแดง ที่ไฟรักดั่งเปลวเพลิง มองภาพสาวที่เขาต้องการเดินเข้าสู่ประตูวิวาห์กับเศรษฐีหนุ่มเมืองไทย ใจแน่นอัดอั้นด้วยความแค้น เธอทำให้เขารู้สึกเหมือนผ้าขี้ริ้ว ถูกใช้แล้วทิ้ง และคนรัสเซียมักชำระแค้นของเขาเสมอ แม้ว่าต้องยอมเป็นชายชู้ของชายคนอื่นก็ตาม
……………………………………..
“ทำไมหน้าแดง?”
หน้าหวานส่ายหน้าไม่ตอบรีบตักของหวานทานต่อให้หมดเร็ว ๆ กระทั่งมือแกร่งสีเข้มเชยคางมนให้เงยขึ้น
“มองผม”
เธอยังส่ายหน้าดึงคางหนีแต่นิ้วแข็งแกร่งยังล็อคไว้แน่น
“มอง!!”
เสียงตะวาดขึ้นทำให้คนร่างเล็กกว่าต้องหันกลับไปมอง ดวงตากลมหวานซึ้งเงยสบตาล้ำลึกอีกครั้ง กลืนพานาคอตต้าคำสุดท้ายลงคอ นัยน์ตาสีน้ำตาลเข้มส่องประกายจับจ้องกลีบปากบางสีขมพูและลำคอระหงยามบุษบากลืนขนมหวาน
“ผมจะไม่เป็นชู้ของใครแพรี่ อย่าพยายามอ่อยผม กินเสร็จแล้วกลับไปได้เลย ที่เหลือให้แซคมาเก็บต่อ”
เขาสะบัดมือออกจนหน้าหวานสะบัดหันไปตามแรง เธอรีบวางช้อนลุกออกจากโต๊ะ ก้าวซอยเท้าไปทางประตู
“แพรี่!!”
บุษบาหยุดเท้าลงหน้าประตูแต่ยังไม่ยอมหันกลับไปมอง มือเกร็งจับลูกบิดแน่น
“ผมจะไม่ยอมเป็นชู้ ผมขอย้ำอีกครั้ง”
..............................................................
“คุณอย่าขยันหน้าแดงนักได้ไหม”
หน้าหวานซึ้งดวงตากลมไหวระริกสบตาคมเข้มฉายแววปรารถนาเต็มเปี่ยม
“ฉันห้ามไม่ได้”
เสียงแผ่วเบาดั่งเสียงกระซิบ มือกำผ้าคลุมที่นอนแน่นจนเกร็ง ภาพในหัวยังวนเวียนเห็นภาพที่มิคาอิลบรรยายออกมา
“เวลาคุณหน้าแดง มันทำให้ผมอยากเอาคุณ เข้าใจไหมแพรี่ อยู่ให้ห่างจากผม”
มิคาอิล นายกำลังตกต่ำ นายกำลังคิดทำผิดศีลธรรมข้อใหญ่ที่ถ้าใครรู้ก็ไม่อาจให้อภัยนายได้
………………………………………..
Guest
