สวาทร้อนสองต่อสองกับพ่อเลี้ยงจำเป็น

​ 

 สวาทร้อนกับพ่อเลี้ยงจำเป็น 

เนเน่ + คุณโปรด 

---------------------------------------------------- 

เนเน่ถูกรับเลี้ยงโดยครอบครัวหนึ่ง เธอมีแม่บุญธรรมและพี่ชายที่อายุห่างกันถึง10ปีคอยเลี้ยงดู 

ด้วยความไม่สนิทกันและอยากมีครอบครัวที่พร้อมเธอเลยเรียกเขาว่าพ่อ 

แม้อีกฝ่ายจะเหมือนไม่ค่อยชอบก็ตาม ด้วยอายุที่ห่างกันมาก ทำให้พวกเราไม่สนิทกันมากเท่าไหร่นัก 

ไม่ค่อยได้คุยกัน หรือเตะเนื้อต้องตัวกันอย่างใกล้ชิดจนเกิดความเคยชินเลยสักครั้ง 

จนกระทั่งคืนที่แม่บุญธรรมเธอไปต่างจังหวัด เนเน่อยู่กับเขาในบ้าน ในคืนวันที่ห้าหลังจากผ่านเหตุการณ์น่าอายในตอนเย็นมาไม่นานนัก 

เธอก็พบเขาในห้องครัว บนตัวเจือกลิ่นเครื่องดื่มมึนเมา พาให้เกิดความลุ่มหลง จนเธอก็เกิดเมามายตามเขาไปด้วย 

ในคืนนั้นเธอและพ่อเลี้ยงไม่แท้? ก็เกิดมีสัมพันธ์สวาทกันโดยไม่ตั้งใจ 

ดูเหมือนมันจะไม่จบลงเพียงเเค่ครั้งเดียวด้วย 

------------------------------------------------------------------- 

​“อยากไปขนาดนั้นเลย?” ยังคงใช้การพยักหน้าเป็นการสื่อสารกับอีกฝ่าย เพราะกลัวเขาจะว่าหากได้ยินเสียงที่ไม่เข้าหู เด็กสาวระวังเป็นพิเศษเมื่ออยู่กับเขา “ได้...แต่ต้องให้ฉันไปด้วย” เขาพูดพร้อมกับจูงมือเธอออกไปแบบเดิม 

“ด...เดี๋ยวค่ะ...” เนเน่พูดได้แค่นั้น อีกฝ่ายไม่ฟัง จะท้วงอะไรเลยต้องเก็บเอาไว้ก่อน เดินเล่นเงียบ ๆ ในสวนสาธารณะแบบเงียบ ๆ ข้างกันจนฟ้ามืด สวนของโครงการบ้านหนูดีไซน์ให้มีขั้นบันไดหลายสิบขั้นในการเดินลงไปยังพื้นที่ลานกว้างสีเขียว และถ้าหากอยากจะเดินกลับขึ้นไปก็ต้องขึ้นบันไดไปเช่นกัน 

“เดินระวังหน่อย” เนเน่เดินสะดุด โชคดีที่อีกฝ่ายจับได้ทัน พวกเราจับมือกันโดยไม่ได้ตั้งใจจากปกติที่เคยแตะเนื้อต้องตัวกันมาสุดแค่แขน เธอมองเขาอย่างงุนงง เพราะไม่เข้าใจอาการเริ่มไม่เป็นตัวของตัวเอง ทำไมแค่จับมือกันแค่นี้ หัวใจเธอต้องสั่นด้วยละ? เธอเอาแต่ถามตัวเองในใจตลอดทางเดินกลับบ้าน พร้อมกับมองสองมือที่กอบกุมกัน...ควรแล้วหรือเปล่าที่เธอกำลังคิดไม่ซื่อกับคนที่เธออยากให้เขารับตำแหน่งพ่อเลี้ยง 

วันที่ห้า... 

ทุกอย่างก็เหมือนเดิม...แต่แปลกหน่อยที่แต่เดิมเธอมักจะหลบหน้าเขากลายเป็นอย่างเอาตัวเข้าไปอยู่ใกล้ เขามานั่งทำงานในห้องรับแขกแบบอยากผ่อนคลายไม่เคร่งเครียดเธอก็ตามเขามาด้วย ไม่พูดเหมือนเดิม แค่หยิบหนังสือขึ้นมาอ่าน แล้วลอบมองสังเกตเขาตลอดเวลา 

“มีอะไรจะพูดก็พูดมา” เธอสะดุ้ง หนังสือหลุดมือไปอีก เนเน่หัวใจหล่นลงไปอยู่ที่ตาตุ่ม เธอยิ้มแหย่ ๆ ให้เขา ส่ายหน้าปฏิเสธพัลวัน บอกว่าไม่ใช่แบบที่เขาคิด เธอไม่ได้มีอะไรอยากจะพูดกับเขา แต่อีกฝ่ายไม่เชื่อ ก่อนเขาจะยิ้มที่ดูร้ายกาจออกมาเล็กน้อย เลิกสนใจงานในคอม แล้วจ้องหน้าเธอแทน 

“หรือเธอจะบอกว่าที่จ้องฉันเมื่อกี้เป็นเพราะชอบฉันกันล่ะเนเน่” เขาถามอย่างเดียวไม่พอ ยังเขยิบเข้ามาใกล้ อยู่ในระยะอันตรายที่เขาอาจได้ยินเสียงหัวใจที่เต้นรัวของเธอได้เลย ร่างสูงยังเล่นกับใจเธอไม่พอ เขาจับคางเล็กเชิดขึ้น “หน้าแดงแบบนี้แสดงว่าฉันพูดถูกสินะ ชอบฉันเข้าแล้วสิ” 

“น...หนูขอตัวก่อนนะคะ” จังหวะที่เขาหัวเราะกับคำพูดของตัวเอง เนเน่รีบโพรงลุกขึ้น แล้วหนีออกไปจากบริเวณนี้โดยเร็ว ได้ยินเสียงหัวเราะของเขาแว่วมาจากทางด้านหลัง ก็ยกมือปิดหน้าปิดตาด้วยความเขินอาย ทำยังไงก็ไม่หลับ ดันหิวน้ำขึ้นมาอีก เมื่อมันฟุ้งซ่านจนนอนไม่ได้ เธอเลยเลือกที่จะไปหาน้ำกินให้หายคอแห้งแทน และสิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น 

เธอดันมาเจอคนที่อยากหลบหน้ามากที่สุดในตอนนี้กำลังยืนพิงบาร์เครื่องดื่มในห้องครัวเข้าจนได้...เขายังใส่ชุดเดิมเมื่อตอนเย็นอยู่ เพียงแต่กระดุมเสื้อมันถูกปลดออกไปมากกว่าสามถึงสี่กระดุมแล้ว เหมือนกับเขาคลายมันออกเพราะอยากได้ความสบาย ดูเซอร์ ดูไม่เรียบร้อย แต่สามารถทำคนมองกลืนน้ำลายลงคอหลายอึกอย่างลืมตัวได้เลย...แผงอกเขาทั้งขาว...เต็มไปด้วยมัดกล้ามจนเธออยากจะสัมผัส 

“มองเหมือนอยากจะกินฉันขนาดนั้น ไม่อายแล้วมั้งเนเน่” เสียงหยอกล้อของเขาเรียกสติเธอได้ แต่ไม่ทันไหวตัวจากเขาไป ร่างสูงพุ่งเข้าช้อน แขนสองข้างส่งตรงมากักขังร่างเล็ก ก้มลงมามองหน้าเธอด้วยสายตาที่ดูวิบวับแปลก ๆ เธอได้กลิ่นแอลกอฮอล์จากตัวเขาด้วย 

“ยังกินไหวอยู่ไหม?” เขาถามหลังจากกระดกกระป๋องป้อนเธออยู่ครู่หนึ่ง ตอนนี้เนเน่หน้าแดงไปหมดแล้ว รู้สึกมึนหัวเล็กน้อย เขาถามอะไรก็ตอบไปในแบบที่เขาต้องการเสียหมด ปฏิเสธไม่เป็นยิ่งกว่าเดิมเสียอีก 

“ว...ไหวค่ะ” 

“งั้นก็กินอึกสุดท้ายเข้าไป” 

“อึก” กินน้ำมึนเมาอึกสุดท้ายจากความช่วยเหลือของมือใหญ่อย่างเดิม เธอจ้องหน้าเขา ความรู้สึกหลงใหลปิดไม่มิด ส่งผ่านทางสายตาโดยตรง อีกฝ่ายรับรู้ได้ทันที เขาจับคางเธอยกขึ้นเล็กน้อย นิ้วโป้งกดลงมาที่ริมฝีปากล่าง 

“กลืนลงไปหมดหรือยัง” เมื่อได้รับการพยักหน้าตอบแล้ว แต่อีกฝ่ายยังไม่เชื่อ กดนิ้วโป้งลงน้ำหนักจนริมฝีปากที่ปิดสนิทของเธอเปิดอ้าออก จ้องมองความว่างเปล่าด้วยสายตาที่เดาไม่ออกว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่ และก่อนที่เธอจะได้ใช่เสียงที่เป่งออกมายากเอ่ยถามอะไรออกไป ริมฝีปากใหญ่ก็ประกบจูบลงมา 

“!!!” 

อะไรกัน...เธอกำลังถูกจูบเป็นครั้งแรก หนำซ้ำคนที่จูบกันยังเป็นคนที่เธอคิดอยากจะให้เขามาอยู่ในตำแหน่งพ่อเลี้ยงอีกด้วย...นี่เป็นครั้งแรก...เพิ่งเคยถูกเขารุ่มร่ามกับตัวเองขนาดนี้...ใบหน้าอีกฝ่ายไม่แสดงอาการเมาอะไรเลย เขายิ้มชวนใจสั่น มีสติครบถ้วน ต่างจากเธอที่เหมือนสติกำลังจะถูกพัดลอยห่างออกไปเรื่อย ๆ 

“ปากเธอหวานมาก” 

“อื้อ!” เธอถูกเขาจับสองมือขึงตรึงไว้เหนือหัว ริมฝีปากหนาประกบจูบด้วยจังหวะที่ร้อนแรงยิ่งขึ้นกว่าเดิม สายตาเขาเต็มเปี่ยมไปด้วยแรงปรารถนาที่เธอเองก็รู้ดีว่ามันหมายถึงเรื่องอะไร ชายหญิงที่อยู่ในวัยเจริญพันธุ์ทั้งคู่ แตะต้องกันอย่างถึงเนื้อถึงตัวขนาดนี้ มันจะเป็นเรื่องอะไรได้ถ้าไม่ใช่... 

---------------------------------------------------------- 

!!คำเตือน!! 

/ การจงใจทำให้เกิดความสัมพันธ์ทางเพศ /  

/ เเนว พ่อเลี้ยง ลูกเลี้ยง / รักต่างอายุ / พ่อบุญธรรม ลูกบุญธรรม / 

/ การล่อลวง การกระทำ เเละคำพูด / เครื่องดื่มมึนเมา /   

/ PWP / นิยายเรื่องสั้น / 

นิยายเรื่องนี้มีการบรรยายถึงฉากการมีเพศสัมพันธ์อย่างโจ่งแจ้ง 

ตัวละคร สถานที่ และการกระทำทุกอย่างไม่มีอยู่จริงเป็นเพียงสิ่งที่นักเขียนจินตนาการขึ้นมาเท่านั้น 

นิยายเรื่องนี้เป็นผลงานการเขียนของ 

Blue Hestia 

ห้ามคัดลอก ดัดแปลง และแก้ไข หรือนำบางส่วนในนิยาย 

ออกไปเผยแพร่ไม่ว่าจะด้วยกรณีใดทั้งสิ้นโดยไม่ได้รับความเห็นชอบจากเจ้าของผลงาน 

สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติ พ.ศ.2558 

หากฝ่าฝืนมีโทษตามที่บัญญัติไว้สูงสุดตามกฎหมาย พระราชบัญญัติ 2558 

เน้น PWP เป็นหลัก  

Enjoy Reading Kah 

​