หัวใจนี้มีเพียงรักเดียว

“แต่ทุกครั้งที่ผมพบคุณ หัวใจของผมมักจะเต้นแรงจนผมประหลาดใจ” 

“ฉันรู้ว่าฉันสวยค่ะ” หญิงสาวพยายามพูดเบี่ยงประเด็นพลางทำใบหน้าภาคภูมิใจ แต่ความภาคภูมิใจทั้งหมดก็ต้องมลายหายไปเพราะเสียงถอนหายใจเหยียดยาวของผู้ชายที่นั่งอยู่หลังพวงมาลัย 

“เฮ้อ...” เฉินเฟยตั้งใจถอนลมหายใจให้ยาวขึ้นกว่าปกติแล้วจึงกล่าวต่อ “คุณกินความมั่นใจเป็นอาหารเช้า กลางวัน เย็นเลยรึยังไง” 

ประโยคนี้ทำให้หนิงซินหันขวับไปมองคนข้าง ๆ ดวงตาก็จ้องเขม็ง “นอกจากสมองจะมีปัญหาแล้ว จอประสาทตาก็เสื่อมด้วยเหรอคะ” 

เมื่อได้กล่าวคำพูดร้ายกาจออกไป สายตาก็เห็นผู้ชายตรงหน้าใบหน้ากระตุกเพียงครู่จากนั้นก็ตีหน้าขรึม สายตาของเขามองไปยังท้องถนนที่ไม่ว่าอย่างไรรถคันหน้าก็คงจะไม่เคลื่อนไปโดยง่าย 

หนิงซินที่เพิ่งระลึกได้ว่าคนตรงหน้าไม่ใช่พี่เฉินของหล่อนแล้ว แต่เป็นท่านประธานที่ขัดใจเพียงนิดก็สามารถไล่แพทย์ตัวเล็ก ๆ อย่างหล่อนออกจากโรงพยาบาลที่หล่อนตั้งใจทำงานมาถึงแปดปีเต็มได้ มือของหญิงสาวก็รีบยกขึ้นมาปิดปากอย่างตกใจ เมื่อรวบรวมความกล้าได้เสียงที่พูดฟังดูอ่อนหวานขึ้นมาในทันที 

“ขอโทษค่ะ ท่านประธาน” 

“ขอโทษเรื่องอะไร” เฉินเฟยกล่าวถามด้วยน้ำเสียงที่แข็งกระด้าง ถึงเป็นคนที่ไม่รู้จักกันมาก่อนก็ต้องรู้อย่างแน่นอนว่าอีกคนกำลังโกรธอยู่ 

หนิงซินเม้มปากแล้วเริ่มทำตัวอ่อนน้อม ตัวก็ลีบเล็กลงจนน่าประหลาดใจ 

“ที่เผลอพูดจาไม่ดีใส่ท่านประธาน” 

จริง ๆ เฉินเฟยก็ไม่ได้โกรธอะไรหนิงซินหรอก เพียงแค่เขาไม่คิดว่าผู้หญิงคนนี้จะปากไวขนาดนี้ ไม่น่าเชื่อว่าจะทนรองรับอารมณ์ผู้ป่วยที่แผนกฉุกเฉินได้นานหลายปี ช่างเป็นคนที่น่าสนใจจริง ๆ 

“อืม...” ชายหนุ่มออกเสียงในลำคอแต่สายตาก็ยังคงไม่หันมามองหนิงซิน 

เฉินเฟยไม่เคยมีความรู้สึกแปลกประหลาดแบบนี้ให้ใครมาก่อน และเขาก็เกิดความสงสัยว่าเรื่องที่เขารับรู้มาจากมารดานั้นเป็นเรื่องจริงหรือไม่ อดีตภรรยาที่บอกว่าเธอคือรักแรกของเขา แต่หลี่ลี่จูไม่เคยทำให้เขามีความรู้สึกว่าอยากจะพบหน้าทุกนาที อยากเข้าไปกอดให้แน่น อยากบอกว่าคิดถึง แต่ในเมื่อเขาจำอะไรไม่ได้เลย แล้วเขาจะทำอย่างนั้นได้ยังไง แล้วทำในฐานะอะไร 

คำเตือน 

นิยายเรื่องนี้มีแต่งมาจากจินตนาการของไรท์ล้วน ๆ 

อาจมีเนื้อหาบางช่วงบางตอนที่ไม่เหมาะสม 

ไรท์ต้องขออภัยผู้อ่านไว้ล่วงหน้าด้วยค่ะ 

.......................................................... 

จากใจไรท์ 

มาค่ะสาว มาหวานจนเบาหวานขึ้นตากันค่ะ ไรท์ใช้เวลากับเรื่องนี้นานมาก ที่จริงไรท์เขียนเรื่องนี้ก่อนปล่อยข้าไปเถิดแต่ก็เขียนต่อไม่ไหวเพราะไรท์ร้องไห้หนักมาก หลังจากหมดกระดาษทิชชูไปแล้วหลายแพคก็มานั่งคิดว่ายังไงก็ต้องเขียนเรื่องนี้ให้จบ เรื่องนี้ไม่ได้เศร้าแต่ลึกซึ้งกินใจ เป็นแนวจีนปัจจุบันซึ่งเป็นเรื่องราวความรักระหว่างคุณหมอคนสวยกับประธานหนุ่ม เป็นแฟนกันมาสี่ปี เกือบจะได้แต่งงานกันแต่แล้วก็ไม่ถึงฝั่งฝัน จนเวลาผ่านไป เมื่อกลับมาพบกันอีกครั้ง คนหนึ่งจดจำแต่คนหนึ่งลืมเลือน แต่ถึงแม้ว่าอีกคนความทรงจำจะเลือนหายแต่หัวใจกลับเต้นแรงทุกครั้งที่เจอกัน เอาล่ะสิงานนี้ ใครจะรุกใครก่อน มาติดตามกันนะคะ 

ใครที่ยังหวาดผวากลัวว่าน้ำตาจะนองหน้าเหมือน 'ปล่อยข้าไปเถิด' สำหรับเรื่องนี้ไม่ต้องกลัวไปนะคะ รี๊ดจะยิ้มทั้งน้ำตาค่ะเพราะไรท์ก็เป็น 😂 

ไรท์จะอัพนิยายเรื่องนี้ครั้งละหนึ่งตอนโดยตอนที่ 4-29 จะอัพวันเว้นวัน (ไม่เว้นวันหยุดปีใหม่นะคะ เพราะปีใหม่ไรท์จะไม่เที่ยว จะอยู่บ้านเขียนนิยายอย่างเดียวค่ะ เหมือนขยันและรักรี๊ด แต่จริง ๆ คือไรท์กระเป๋าแบน😂) เวลา 18.00 น. ตั้งแต่ตอนที่ 30 จะเปลี่ยนเป็นอัพวันละหนึ่งตอนและจะเริ่มติดเหรียญค่ะ (อ่านฟรี 24 ชั่วโมง ลงทุกตอนจนจบ ส่วนตอนพิเศษจะมีแค่ใน E-Book เท่านั้นค่ะ) 

อ่านแล้วถ้าชอบฝากกดถูกใจ กดติดตาม (ไรท์มีครบทุกรสค่ะ ติดตามไว้รับรองไม่จำเจ) และคอมเม้นเพื่อเป็นกำลังใจให้กับไรท์ด้วยนะคะ🙏