“คิดจะอยู่คนเดียวจริงๆ น่ะเหรอ” หญิงสาวเปรยขึ้นลอยๆ กับผักของเขา ใบหน้างามมีรอยยิ้มแต้ม “พวกแกรู้ไหม ว่าพ่อของพวกแกเขาคิดอยากแต่งงานบ้างหรือเปล่า แล้วเขา...จะชอบผู้หญิงที่เอ่อ เริ่มจีบเขาก่อนไหม”
หญิงสาวเอ่ยปากออกไปแล้วก็ให้รู้สึกอายตัวเอง ก่อนจะหันไปมองรอบตัวแล้วทำท่าโล่งอกเมื่อไม่มีใครมาเห็นหรือได้ยินสิ่งที่หล่อนพูดออกมา
----------
“บิวแค่ต้องการพี่ภัค”
หัวใจของภคภัทรกระตุกโลด ดวงตาเบิกกว้างก่อนจะค่อยๆ หรี่แคบลง ไม่คิดว่าจะได้ยินคำนี้จากปากของหญิงสาว
“ต้องการในฐานะผู้หญิงคนหนึ่งต้องการผู้ชายคนหนึ่ง” คนที่เพิ่งจะบอกว่าต้องการเขากล่าวย้ำ
เสียงลมหายใจสั่นพร่าทอดยาวดังเข้ามาในโสตประสาทของบุญญาพร แต่เพียงแค่นั้นขนกายของหญิงสาวก็ลุกเกลียว ราวกับถูกลูบไล้ด้วยฝ่ามือหยาบใหญ่คู่นั้น