เป็นเรื่องที่จะเขียนต่อจากเรื่องระยะทางระหว่างใจนะคะ
ไม่ได้ท้องแล้วหนีนะคะ นางเอกท้องจริงแต่ไม่ได้หนีไปไหน คล้ายๆ ไม่มี ไม่หนีไม่จ่าย
.............
"แม่ น้าก้องเป็นพ่อก้าวเหรอครับ"
"ก้าว ไปเอามาจากไหน"
"ก้าวเห็นในไอแพด"
"ก้าวเห็นอะไร"
"ก็เมื่อกี้แม่คุยกับน้าก้อง ก้าวเรียนซูมอยู่ ข้อความก็เด้งๆๆ มา ก้าวอ้าปากหวอ ครูดุก้าวเลย"
วาริศาลืมไปสนิทว่าไลน์สามารถเชื่อมต่อด้วยโทรศัพท์และไอแพดของเธอเครื่องที่ลูกชายใช้เรียนพิเศษอยู่ได้ในเวลาเดียวกัน
และล่าสุดก่อนจะเอาให้ลูกใช้เรียน เธอใช้ไอแพดคุยกับลูกค้าและลืมออกจากระบบ วาริศายืนนิ่ง เธอพลาดเองแท้ๆ หันไปมองหน้าลูกชายที่ยังยืนยื่นไอแพดให้เธอที่ตอนนี้สมองโล่งไปแล้ว
"ก้าวรับได้ แม่ไม่ต้องห่วง"
"หาอะไรนะก้าว"
"ถ้าเป็นน้าก้องก้าวรับเป็นพ่อได้"
เด็กชายวัยแปดขวบพยักหน้าคล้ายกับจะยืนยันว่าเขาไม่ได้มีปัญหาอะไรกับเจ้านายของแม่ที่อยู่ๆ ก็เลื่อนสถานะมาเป็นพ่อของเขา